Rüya, annesi evi terk ettiğinde hayatının ne yönde değişeceğinden pek emin değildi fakat okulunda düşman olduğu çocuk ile kardeş çıkmayı beklediğini de söyleyemezdi. Bir anda hayatına yeni giren iki abisi ve babası ile onu son yaptığıyla okula rezil eden ezeli düşmanı ailesi olmuştu. Okulunda ve evinde karşılaştığı zorluklarla nasıl baş edeceğini bilemeyen Rüya’yı yepyeni bir yol bekliyordu. Tüm bu yeniliklere alışması gerektiğinden bile emin olamayan Rüya’nın hayatının değiştiği yönün nasıl olduğunu görmek için onunla kızıl saçlı bir kara kedinin sırtında yolculuğa çıkmak ister misiniz? Emin olun ki pek bir keyifli olacak. Kızıl Saçlı Kara Kedi’nin yeni bölümleri her cuma akşamı yayımlanacaktır. Eğlence ve samimiyet dolu bir gerçek ailem hikayesi okumak isterseniz bu kitaba başlamanızı tavsiye ederim. Bol keyifli okumalar kara kedilerim.

Ben Asena Yıldız bazen ben bile kim olduğumu bilmiyorum. Başkaları için bir avukat, vatanım için ise bir mit ajanı veya bir askerim. Hayattan öğreneceğim bir çok şey var mesela; ben kimim, ailem kim, gerçek ben kimim bu gibi soruların cevabını merak ediyorum ama ben en çok da bir türk evladıyım. Kısaca kıdemli üsteğmen Asena Yıldız hem mit ajanı hem de bir türk askeriyim. Şunu söylemek gerekirse kader benim için kartlarını tekrar oynayacak sizinle birlikte neler olacağını birlikte öğreneceğim benimle birlikte öğrenmeye hazır mısınız?...

Yapılan hata ve mahvolan tek bir hayat. Diğer herkes mutluyken mutsuz olan tek bir kişi. Hilal`in hayatı mahvolmuştu. Kime soracaktı hesap onu bırakıp giden anne baba bildiği kişilere mi yoksa öz anne babasına mı? Ya da hesap sormaktan vaz mı geçecekti.

16 yaşındaki Öykü, kendisini her zaman sıradan bir aileye sahip zannetmiştir. Ancak bir gün, evin girilmesine izin verilmeyen bir odasındaki çekmeceleri karıştırınca kendisinin geçmişine dair eski bir mektup bulur. Bu mektupta annesinin biyolojik ailesinden koparıldığını ve koruma altına alınmak için bu ailede var olması gerektiği yazmaktadır. Öykü, mektubun ardından kendisinin neden ailesinden korunmaya alındığını ve uzaklaştırıldığını araştırmaya başlar. Ansızın çıkmak zorunda kaldığı beklenmedik bir yolculuk sonrasında, kendi kökleri hakkında beklenmedik gerçeklerle yüzleşir.

Bazı sorular vardır hayatta. Saklanan, saklanmak zorunda kalan ve saklamasına zorlanan kişiler. Liseyi bitirmeye çalışan ve aile baskılarından dolayı istedikleri mesleğe değil ailelerin yönlendirmesiyle ilerleyen bir hayata sahip olan dört genç tanışırsa ve bütün tabuları yıkarlarsa Zorbalık gören yıldız ve onun yalnızlığını sevgileriyle kapatacak üç arkadaşı. "Bu resmi neden bana verdin? " Derken resme baktım. Benim gözlerimin aynısıydı. " Birilerinin emaneti kalmasın " Derken zümrüt yeşili gözleri siyah harelerimi deldi geçti. " Bir çift siyah gözler mesela"

Bu benim yazdığım ilk kitap lütfen şans verin

Sera, keman çalarken notaları ona Seralya ismini verir ve artık bu ismi kullanmaya başlar. . Gerçek ailem kurgusudur ve benim bu kurgularda beşinci gerçek ailem kurgumdur. Diğer gerçek ailem kurgularıma beklerim. . KARAKTERLER Sera,Serkan,Dahan,Boran,Emir,Altay,Yunus . Bir ikizi ve beş abisi olan Sera bakalım neler yaşayacak? . Gel hadi gel beş tane kurgum var kendime güveniyorum ayol💅🏼

O sırada Senanur`un sesi duyuldu; "Eğer biraz daha gözlerini üstüme dikersen silahtaki kurşun kafatasında olur haberin olsun" dedi. Silahın namlusu ise en büyük biyolojik abisi olan Ertuğrul`a doğruydu. O sırada arabadan birisi indi ve Senanur`un gözleri şaşkınlıkla açıldı. Gelen kişi MİRAN KESKİN`Dİ. Wattpad hesabım da aynı isimdir

Kitabın eski adı Ayza Nil!!! Bir kız vardı. Bütün acılara göğüs germişti. Yıllarca bir baba hasreti ile büyümüştü. Sevmişti, çok sevmişti. Bir gün babasının mezarındayken gerçek babasının başkası olduğunu öğrenmişti. Ve sevdiğinin onu kandırdığını. Babasını bulmak için çıktığı yolda abileriyle de kavuşan kızın hikayesi burada başlıyordu. Onu sevmeyen abileri ve babasıyla aynı evde yaşamak zorundaydı.

17 yıllık hayatının yalan olduğunu öğrenen Aden`in hikayesi.

Dört yaşında, yalnız, sessiz ve hep kucakladığı bir ayıcıkla hayata tutunan minik bir kalp... Açelya`nın dünyasında oyun arkadaşları yoktu, örülü saçlar hayaldi, gülümsemelerse çok uzaktaydı. Yetimhanenin soğuk duvarları arasında, tek dostu kahverengi peluş ayısı Momo`ydu. Ta ki o gün parkta karşılaştığı o adamla göz göze gelene kadar. Şahin, soğukluğuyla tanınan genç bir adamken, bir çocuğun peltek sesiyle yeniden gülmeyi hatırladı. Korkut Ailesi`nin kalabalık ama sevgi dolu evinde, küçük bir kız için yer açıldı. Küçük adımlarla girilen büyük bir hikâye başladı. Bu kitap; Açelya`nın yuva buluşunu, Bir ailenin eksik parçasını tamamlayışını, Ve kalbin yalnızca kan değil, sevgiyle de bağ kurduğunu anlatıyor. Kimi zaman gözlerin dolacak, kimi zaman kalbin ısınacak. Ama en çok da şunu hissedeceksin: Aile, bazen kanla değil, kalple kurulur.

1999’un o uğursuz sabahında deprem sadece binaları yıkmadı… henüz birkaç günlük olan bir bebeği de ailesinden kopardı. Yıllar geçti. Ece, o depremde hayatta kalmış bir bebek olduğunu bilmeden başka bir aileyle büyüdü. Ta ki bir gün… karşısına üç yabancı çıkıp şu cümleyi kurana kadar: “Sen bizim kardeşimizsin.” Ece o an evlatlık olduğunu öğrendi. Ve yıllardır ait sandığı hayatı, bir anda tuzla buz oldu. Ama işin tuhaf yanı şu: o gün sadece bir gerçek ortaya çıkmadı… bir hikâye başladı. Çünkü ece’nin kalbinde en çok yer kaplayan kişi olan çocukluk arkadaşı rüya da bu ailenin içine dâhil oldu. Ve birbirine kan bağıyla değil, kalple bağlanmış iki kız kardeşe dönüştü. Şimdi bu evde: ▫️ geçmişin yasını tutan ama geleceğe tutunan bir rüya, ▫️ “Aşk`la işim olmaz” diyen bir çağrı, ▫️ yıllar sonra ilk kez kalbi atmaya başlayan bir ece, ▫️ ve kalbini asla kapatamamış bir tarık var. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu: > bir kayboluşun nasıl bir aileye dönüşmesinin, kalpten kalbe uzanan yolların nasıl bir ömürlük iyileşmeye dönüşmesinin hikâyesi. “Bazen bir deprem sadece binaları değil… senin sandığın hayatı da yıkar. Ama bazı yıkıntıların altında, yepyeni bir aile doğar.”

“Üç yaşında kaçırıldı. Hafızasında silik hatıralardan başka bir şey yoktu. Gerçek ailesini, geçmişini, kim olduğunu bile unuttu. Ona öğretilen her şey mutlak gerçekti—ya da o öyle sanıyordu. Ama bir gün, hiç sormadığı sorular cevaplarını aramaya başladı. 22 yıl boyunca inandığı gerçekler sarsılınca, kendini tehlikeli bir oyunun içinde buldu. Peki, geçmiş onu kurtaracak mı, yoksa geri dönülmez bir karanlığa mı sürükleyecek?”

Loş hastane odasında, bebeklerin çığlıkları birbirine karışıyordu. Birinin sesi yankılanırken, diğerinin sessizliği odanın havasını ağırlaştırıyordu. Kimsenin fark etmediği küçük bir karışıklık, iki hayatın kaderini değiştirmişti. Bir bebek sevgi dolu bir aileye gidecekken, diğerinin yolu yanlış bir yuvaya düşmüştü. Yıllar sonra, o bebek—Lalin—dışarıya güçlü, dimdik bir genç kadın olarak görünüyordu. Ama iç dünyası, yıllarca bastırdığı acılarla doluydu. Yanlış aile, dışarıdan mükemmel görünse de evin kapısından içeri adım attığında karşılaştığı soğuk bakışlar, umursamazlık ve Taylan’ın korkutucu öfkesi, onun hayatını şekillendirmişti. Hobileri onun sığınağı olmuştu: piyano tuşlarında melodilerle yalnızlığını örmek, voleybol sahasında öfkesini savurmak ve şarkı söylerken kendi dünyasında özgürce nefes almak… Yanında Mina ve Emir olduğu sürece, hayat biraz daha katlanılır oluyordu.

Yıllar sonra ailesinin aslında gerçek ailesi olmadığını öğrenen Mira… Bu gerçekle yüzleşebilecek mi? Hayatını cehenneme çeviren insanların aslında birer yabancı olduğunu kabullenebilecek mi? Altı abisi, ikizi ve küçük erkek kardeşi varken Mira, gerçek ailesine alışabilecek mi? Peki ya gerçek ailesi, Mira’nın yıllardır bir mafya, motorcu ve boksör olarak kurduğu karanlık dünyasını kabullenebilecek mi? Klasiklerin ötesinde, farklı bir “gerçek aile” hikayesi

Ben Okyanus, büyük bir Yangın’dan çıkmayı başarmış ama Kül’e dönmüş bir İstihbarat Ajanı.   Karanlık ve fırtınalı bir Okyanus, Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya...   Okyanus, içine çektiği herşeyi hırçın dalgaları ile boğardı. Mahvolurdu ama kendini kaybetmezdi. Ben Okyanus’tum, öyleyse neden kendi kendimi boğuyordum?   Okyanus’un, yıllar boyunca kendini korumak için zorlukla inşa ettiği duvarları onu yeni bulan gerçek ailesi yıkmayı başarabilecek miydi?   Okyanus’ta boğulacak mıdır?   Yangın’da Kül’e mi dönüşecektir?   Yoksa komutanının orman gözlerinde kaybolacak mıdır?   Nefret ettiği gökyüzünü tekrar sevmeye başladığında her şeyin üstesinden gelmeyi öğrenebilecek miydi?   Peki ya, Kızıl ailesi? Aile sırları, Okyanus’un bilinmeyen geçmişi...   Alabora Timi ve Kızıl Timi neden birlikte görev almaya başladı? Çözülmesi gereken askeri bir sır vardı ama herşey de küçük bir kızda saklıydı... Okyanus mu? Kül mü? Yoksa her ihtimalde de Okyanus’un Kül`ü müydü? “Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emret, komutanım!”   “Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emret, komutanım!”

Bazen hayatı akışına bırakmak gerekir. Ben Çağla. Çağla Deniz Soylu yani...öyle dediler. Hayatınin her santimini planlayan ben bu durumu hiç düşünmemiştim. Merak etmiştim ama gerçek ailemin beni istediğini, sevdiğini düşünmemiştim. Peki yeni ailemle ne yapacaktım? Yada onlar benimle ne yapacaktı? Her zaman abla olmak isteyen benim karşıma çıkp senin kardeşin var demişlerdi. Beni yurttaki çocuklar sevmezdi ki.. beni kimse sevmezdi. Kardeşim beni sever miydi? 6 abi mi? neydi bu kadın tavşan mi?

O güne kadar sıkıcı bir hayatı olan Ada`nın sadece bir telefonla hayatının düzelmesi sizce nasıl olurdu? Merak ederseniz Ada`nın hayatını tek bir tuşa basarak öğrenebilirsiniz.

Platonik erkek karekter Mahallesi`nde yaşayan arkadaşının kardeşine aşıktır ama bir türlü özgüveni toplayıp açılmamıştır onun yerine kalbinde yaşamayı seçmiştir birgün aşkını daha fazla kalbinde tutamayıp ona mesaj atarsa ne olurdu

> Herkes bir gün yolunu kaybeder. Ama bazıları, geri dönülecek bir yerleri kalmadığında kaybolur. “Kırık Harita”, kim olduğunu, nereden geldiğini ve neden hâlâ kaçtığını bilmeyen bir kadının kendi izlerini takip ettiği bir hikâye. Geçmişinin gölgesinde, yanlış aşklarda, eksik anılarda… Belki de kaybolmak, kendini bulmanın tek yoludur.

25 yıl sonra gerçek ailemi bulursam nolurdu acımı yoksa sevinç mi peki ben hiç bişey hissetmesem "ben almira dolunay soylu şimdi ne yapacaktim onlara güvenmeli miydim ya yine ykılırsam bu sefer bunu kaldıra bileceğimden emin değildim ... "

Her sır saklanabilir ancak sonsuza kadar değil. Evlat hasretleriyle yanan aileler, anne baba hasretiyle kavrulan çocuklar. Oyanan oyunlar ve görülmeyen gerçekler. Saklı kaldığını düşündüğünüz gerçekler bir gün mutlaka ortaya çıkmak için direnecektir… - Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Kapak tasarımı ChatGPT tarafından yapıldı. Kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir. Yüreğin Çağrısı adında ilk ve tek kitaptır. İsmin ve hikayemin kopyalanmasına, benzetilmesine izin vermiyorum.

Betülün aşiret Mayfa si olan Buraka evlendirilmesinden sonra gercek ailenini öğrenmesi ve Buraka asık olmasi 👉🏿👈🏿😔😍🙂‍↕️👅👅

Doğduğu gün kaçırılarak ailesinden koparılıp bir evin kapısına bırakılan, kaderi ailesinin düşmanı tarafından baştan yazılan bir kız. Yıllarca kızlarını arayan düşmanın bir nefes uzaklarında olduğundan habersiz, çabalayan bir aile. Doğru yönü bulmak neden bu kadar zor, pusulanın ibaresi neden durmak bilmeden dönüyor, yoksa onu biri mi şaşırtıyor?

21 yıl ailesiz büyüyen Lara… Ansızın çalan bir kapı, hayatını tamamen değiştirebilir mi? Karadağ Ailesi’nin yıllardır içini yakan evlat hasreti, sonunda sona mı erecek? 🌺 Bir hırs… İnsana nelere mâl olurdu? Küçük bir kızın hayatına mı… Yoksa 21 yıl boyunca ailesiz büyümesine mi? 🌺 “Ben… nasıl davranacağımı bilmiyorum…” Sesindeki titremeye engel olamıyordu. “Şşt… Kendini bana bırak, yeter…” Genizden gelen bu kısık sesle beraber, belimdeki baskısı biraz daha arttı. Başını bana doğru eğmeye başlamıştı. Yaklaştıkça küçülüyordum. Parmaklarıyla saçlarımı geriye atıp, başını boynumun boşluğuna yaklaştırdı. Gözlerimi sımsıkı kapatmış, olacakları bekliyordum. “Bu kokun… beni öldürüyor…” Burnunu boynumda gezdirdiğinde nefesim kesilmişti. Bana doğru iyice yaklaştı, nefes almakta zorlanınca destek almak için ceketinden tutundum. Başını hafifçe kaldırdı, bu kez rotası dudaklarım olmuştu. Ellerini yüzüme götürüp, başparmağıyla yanağımı okşamaya başladı. Dudaklarına dokunan dudaklarım… Savunmasızdım. Üzerimde hissettiğim o baskı, kalbimin derinliklerine inmişti. Kendini yavaşça geri çektiğinde gözlerimi açtım. Onun koyulaşmış bakışları, gözlerime saplanmıştı.