Allah der ki; " Kimi benden çok seversen, onu senden alırım." Ve ekler; " onsuz yaşayamam deme, seni onsuzda yaşatırım." Burası İstanbul. Dışından güzelliğiyle yakar. Ama içine girdiğinde seni yakar. Derdi yok, ama içindekilerinin suçu çok. İçine girince, bu şehir niye bu kadar karanlık dersin. Karanlık sokaklarında, beni kurtar diye bağırırsın. Ama sesini kimse duymaz. Merak etme, kimse duymuyorsa ben duyarım. Sen şimdi diyeceksin ki, sen ölmedin mı? Hayır. Cinayetin başkomiseri Yavuz Kılıç ben. Öldü sanılmıştım, geri döndüm. Her zaman olduğu gibi adaletin peşindeyim, İstanbul’un karanlık köşelerinde adaleti arayanlar. Bu şehirde sessiz kalanların sesi, kaybolanların iziyiz biz. Yeniden buradayım ve bu karanlık sona erecek... Efsanenin 4. Kitabı.

“Bedenler değişebilir, ama ruhlar birbirini hep bulur…” Soğuk, sanki kemiklerinin içine işliyordu. Uyandığında burnuna ilk çarpan şey, rutubetli ahşap kokusuydu. Tozla karışmış eski bir evin yalnızlığı. Gözlerini araladığında bir tavan gördü; ahşap kirişleri çatlamış, aralarından örümcek ağları sarkıyordu. Birden oturdu, kalbi göğsünü yumrukluyordu. Kimsin sen? Neresi burası? Neden hatırlamıyorsun? Etrafına bakındı. Oda küçüktü. Solgun ışık perdelerin ardından sızıyor, duvarlara asılı gölgeleri dans ettiriyordu. Yatak, eskiydi. Örtü yıpranmış, kenarında harfler işlenmişti: “E.A Ellerini yüzüne götürdü. Soğuk ten. Ama… bu onun yüzü değildi. Yüz hatları farklıydı. Eller daha zarif, daha narindi. Ayağa kalktı, sendeledi. Yerdeki aynaya doğru yürüdü, ağır adımlarla. Ve o an, göz göze geldiği yansıma… yabancıydı. Korkudan çığlık atmak istedi ama boğazında bir yumru vardı. Derin derin nefes aldı. Bu kadın kimdi? Ve neden onun bedenindeydi?

Gençlik hayatında işlemediği bir suç yüzünden hayatı ters kelepçe altına alınan adam yıllar sonra af çıkması ile özgürlüğüne kavuşur. Adam bir yıldönümü partisinde yıllar sonra sevdiği kadını görür. İftira atan düşman adamın içerden çıktığını öğrendiğinde yeni planlar kurma çabasında olur. Küçük bir ihtiras yeni bir aşkın başlangıcına neden olur.

Gazeteci Fidelya Soykan, ilgi çekici haber arayışındayken işler ters gider. Devlete karşı konsey ile alakalı önemli bilgilere çoktan şahit olmuştur. Fidelya olayı daha sindirememişken izlendiğini farkeden teröristler bulunduğu yere, Midyat’a, saldırı düzenlerler. Amaçları o kadını kaçırıp ne haltlar karıştırdığını öğrenmektir. Tabi ülkelerini korumak için canı pahasına savaşmaya hazır olan Türk askerlerinden Gölge Timi’de o gün, oradadır. Gölge Timi komutanı Yüzbaşı Turan Kaner ise Fidelya Soykan’ı sonuna kadar yaşatmakta kararlıdır.

BİLGİLENDİRME; BU KİTAP BASILMIŞ BİR KİTAPTIR. UMURSANMADIĞI İÇİN BURAYA DA YAZIYORUM. BELKİ BURADA OKUNUR DİYE. KONU: Annesini altı yaşında KADIN CİNAYETLERİNE kurban veren Arzu Korkmaz yıllar sonra KADIN CİNAYETLERİNE bir son vermek için dedektif olur. Diğer yandan Arzu`nun hiç tanımadığı kız kardeşi, babasına göre doğduğu anda öldürülmesi gereken Asu ablasını bulmaya çalışır.

Zeynep Koçak. Kendi alanında herkesin imrendiği çok başarılı bir polis Arden Bayer. İnsanların ismini duyduğunda titrediği,herkesin korkulu rüyası o adam... Zeynep`in amiri Sercan`ın verdiği bir görev.. Arden Bayer`i tutuklamak. Zeynep bu görevde kişiliğini bir kenara bırakıp Arden`i kendine çekmesi gerekmektedir. Ama işler umduğu gibi gitmez...

berdel ile zorunlu bir şekilde evlenilmeye mecbur tutulan bir kadın ve aşiret ağası olan ağanın hikayesi

İntihar girişiminde bulunan Elif IŞIK ve onu kurtaran mafya Kemal Poyraz GÖKÇE Bakalım bu ikili ne yaşayacak. Tanıtımını attım

"İnsanlar, kelimelerin sadece birer araç olduğunu düşünür. Oysa kelimeler, dünyayı şekillendirir. Onları elinden aldığınızda, insanın ruhu çıplak kalır; geçmişini, kimliğini ve geleceğini kaybeder. Sessizlik sadece bir boşluk değil, aynı zamanda bir aynadır. Ve o aynada yüzleştiğiniz şey, bazen en büyük korkularınız, bazen de en saf gerçekliğinizdir."

"𝐻𝑒𝑟𝓼𝑒𝑦 𝑖𝑛𝑡𝑖𝑘𝑎𝑚 𝑖𝑐𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑝𝑒𝑘𝑖 𝑖𝑛𝑡𝑖𝑘𝑎𝑚𝑑𝑎𝑛 𝑏𝑖𝑟𝑎𝑧 𝑑𝑎ℎ𝑎 𝑖𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑔𝑖𝑑𝑖𝑙𝑖𝑟𝑠𝑒 𝑛𝑒 𝑜𝑙𝑢𝑟?" Emma daha 13 yaşındayken küçük kardeşiyle birlikte mahalledeki 6lı gruplardan olan çocuklar tarafından zorbalık görürler yine aynı şekilde bir gün okula giderken çocuklar yine bu iki kardeşe sataşırlar ve bir tanesi Emma`nın kardeşi Lina`yı iter zavallı Lina kafasını taşa vurur ve orada can verir. Emma henüz onlara karşılık verecek güçte olmadığı için saatlerce bağıra bağıra ağlar emma küçük bir kağıda bu çocukların isimlerini karalar ve kendine büyüdüğünde kardeşine yaşattıklarını onlara yaşatmadan ölmeyecegini dair and içer yıllarca içindeki intikam duygusuyla büyür ve en sonunda o çocukların peşine düşer.