0534: O telefonu bana ulaştırman için bir günün var. İpek: telefondan delileri silen mafya bir konumunu mu bulamıyor. İpek: yazık kıyamam sana. 0534: Sen çok yürek yedin herhalde? 0534: katil var diye bağıran kıza ne oldu? İpek: Polise gitmiş olabilirim 👉👈 0534*: Yazıyor.... Çevrimici... İpek: AY IMDAT BENI KESECEKLER 0534* kişisini engellediniz 0534: Çevrimici... Yazıyor... Çevrimdışı...

UMUT DOLU DİYARLAR II` nin ikinci kitabı Aşk ve sevgi arasında kalan bir adam. Aşkta kaybettiğini sevgide bulabilir mi? İhanete uğrayan bir aşk ikinci bir şansı hak eder mi? Aşkının sonuna kadar giden bir kadın. Her şeyini kaybedecek kadar ilerlese tekrardan kaybettiği hayatını kazanabilir mi? Adam aşktan vazgeçti. Kadın kendinden... Adam sevgiye koştu. Kadın bir çift Yangın Çağrısı olan gözlere...

Büyük tuzaklar var etrafını kaplayan. Oyunlar var arkanı her an döndüğünde. Hileler var her düşmanın bakışlarında. Gülüşler şeytanca... Kahkahalar sahtece... Sözler, zehirli bir ok. Bir taht ve bir çokça düşman. Hepsi de bir güç gösterisi için... Sevgi yok! Merhamet yok! Güven yok! Şefkat yok, sadakat yok. Hepsi bir güç gösterisi için... İhanet, sadakatsizlik, güvensizlik, yalan ve birçok zıt duygu... Sırf bir güç gösterisi için kurulmuş. Kalpleri körelmiş, zihinleri kötülüklerle yıkanmış. Gözlerindeki hırslar. Hepsi bir güç gösterisi için... Oyun bir satranç. Kirli oyunlar şah ve matta. Piyonlar, harcanan birer kukla. Altmış dört kareli bir oyunda birden fazla düşman ve hepsi de bir güç gösterişi için ataktalar. Tarafını seç. Siyah mı daha kötü yoksa beyaz mı?

Her şey bir planla başladı. Ve bu plan ölüme sürükleyecek kadar riskliydi. Umursamadı. O riskli yoldan kalbine girmeye çalıştı. Bir hayaldi belki de gözünde. Bir Ölü`ydü. Dışarısı mı yoksa içerisi mi daha tehlikeliydi bilmiyordu. Tek bildiği canı pahasına olursa olsun korumaktı. Bir uçurumun kıyısında bir mezarın başında oyunlar kuruldu. Yalanlar. Sırlar... Bitmek bilmeyen bir yıkılış hisleri... Ve hayaller... Ne kadar gerçek olmasa da âşık bir deliydi. Kardeşin uğruna ne yapabilirsin ne kadar kötüleşebilirsin veya ne kadar iyi bir yalancı olabilirsin. Her şey genç adamın kardeşini kaçırmalarıyla başladı. Oyunlar, satrançlar o zaman kuruldu. Bir insan deli olmadığı halde niye kliniğe kapatılır? Orada güvende olduğunu sanırken asıl tehlikenin kucağına düştüğünü fark etmez.

Sırlar geçmişinde ihanetinin en acısını sırtında taşıdı. Kalbinde taşıdı... Aklında taşıdı. "Sen bana yalan söyledin Çağrı! Sen benim canıma kıydın, ölüme terk ettin! Sen benim hayallerimdeki aşkı çaldın Çağrı! Sen benim kardeşimi vurdun, Mehtap`ı sen vurdun! Senin yüzünden bir hayata, bir cana kıydım ben! Ellerim kan içinde anlıyor musun, kan içinde! Senin yüzünden iki yıl boşuna hapis yattım. Bunun bedelini kim verecek Çağrı? Onca acının bedelini kim ödeyecek söylesene bana? Onca yalanın içinde tek doğrum vardı benim... Seni sevmek... Ben artık seni bile sevemiyorum... Sen bana ihanet ettin. Sen bana kıydın, intikam mı almak istiyorsun?" Dedi öfkeyle konuşurken. Yanında getirdiği silahı çıkarıp daha sonra Çağrı`ın titreyen eline ağır cezasıymış gibi bırakırken kendi kalbine doğru hizalarcasına nişan aldırttı. Çağrı eline koyulan silahı görür görmez kanı çekilmişe dönerken şaşkın ve acıyla yeşillere baktı. Yapma der gibi acıyla karışık hüzünle gözlerine yalvarırcasına baktı. Her şeyi hak ediyordu. Bu zamana kadar yaptığı kötülüğün bedelini şimdi çok ağır ödüyordu. Sevdiği kadın ödetiyordu... Hera, güçlü ve dik duruşuyla kalbine isabet edilen silahı kalbine daha çok bastırıp "İntikam öyle değil böyle alınır." kararlı gözlerle tetiği hiç korkmadan çekti. Etrafta yankılanan sesle anında buz gibi titredi Çağrı. Elindeki silahı ölü gibi tutuyordu, daha doğrusu tutamıyordu bile. Sevdiği kadının eli elinde olmasaydı eğer çoktan yeri boylamıştı. Hera tetiği çektiğinde öldüğünü sanmıştı ve korkarak ardından gözlerini sıkıca yummuştu. Gözlerini açmaya korkuyordu. Sevdiği kadını kanlar içerisinde görmeye cesareti yoktu.

Burası umutlarını yitirdikleri anda tekrardan yeşermeye gelen yer. Umut doluların yeriydi.Umudunuzu mu kaybettiniz gelin burada tekrar kazandıralım.Hiçbir zaman umut tükenmez. Her zaman umut bir nefes çekişi kadar yakınız da, unutmayın burası umut dolu diyarlar ve buraya umutları geri kazanmaya geldik ve kazanmadan gitmeyeceğiz. Bazı duygular vardır karmakarışık hale bürünür. Ne hissedeceğini bilemezsin. Aklım mı yoksa kalbim mi dersin karmakarışık hale bürünen. Biri daha ağır basar. Kalbim dersin içinden. Her şey o zaman senin için daha da net hale gelir. Çünkü biri seni aldaltmaya yöneltir diğeri ise doğruya yönelmeyi... Gözüne her şey daha çok güzel hale gelir. Bir balon kadar hafiflediğini hisseder durursun. Kalbine oturan o koca taş birden fazlalık gelircesine kalkıp gider. İçine bir ferahlık çöker oh diye nefes çekersin. Yüzün hiç solmayacakmış gibi gülümsemeye başlar. İşte o gülümseme sana aşkı getiren olur.