Yeni tutsak ruhlar ve yeni kuklalar, yeni ölümler ve yeni doğumlar, yeni hayatlar ve yeni sonlar.  Aklıma akın eden niniyi dinlememeye çalıştım fakat bu çok zordu ninni bu sefer benim zihninin içindeydi.  Kafesin içine hapsedilen bedenler mi yoksa ruhlar mı? Şanslı olanlar bu defa kız çocuğu muydu? Gözlerini sımsıkı kapattım gözlerimin önüne gelen görüntülere engel olamıyordum. Kundaktaki yalanlar kül olmaya hazır mıydı peki? Uyu bebeğim, seni pışpışlayacak yalanlarım yok, uyan bebeğim kelebeğin yaşayacak zamanı artık yok. Bedenim ufak bir sarsıntı yaşadı, zihnimde ki sesler susmuyordu. Karanlıktan önce ki aydınlıkta hareket et bebeğim, yalanların seni gölgede bırakmak üzere. Uyu bebeğim... Uyu ki insanların tutsak kelebekleri olsun. Uyu bebeğim... Uyu ki senin tutsaklığın kendi elinden olmasın. Zalimler seninde rüyalarını çalmasın uyu ki, döndüğünde sığındığın bir mezar olmasın uyu bebeğim, uyu ki kucağımdan alıp götürdükleri kundaklar ortalarda dolanmasın, uyu bebeğim, yalanlarla değil ninilerle, uyu bebeğim, annenin soğuk bedeniyle değil tatlı diliyle uyu... ¤ Rusya`nın karanlık döneminde iyilik adına açılmış askeri akademiye kurban olarak verilen askeri piyonlar, tutsaklar... Milyonlarca kişinin bir tutsak olarak yaşamaya mahkum edildiği Ether Pyskhe. Piyonların başında bir vezir, hükümet başkanı... Ve oyunun olmazsa olmazı bir Şah, Mina Marian Karan. Acımasız düzene karşı çıkmasının sonuçlarını önemsemeden bu düzenden intikam almaya kendini adamış bir kadın. Peki ne kadar başarabilirdi bunu? Sahi bu uyanış tatlı bir nini ile mi olacaktı yoksa ağıtlarla mı? ¤ "BU İSİMLE YAYINLANAN İLK VE TEK KİTAPTIR. TAMAMİYLE ŞAHSIMA AİT OLUP KOPYALANMASI-ÇALINMASI- DAHİLİNDE HUKUKİ İŞLEM BAŞLATACAĞIMI BELİRTMEK İSTERİM."

Bir efsaneye göre yıllar önce dünyalar güzeli bir efendi varmış. Herkes tarafından sevilen bu kadını sevenler olduğu gibi sevmeyenleri olmuş, bu dünyalar güzeli kadın insanlara iyiliği dokunduğu bir günde yeryüzüne kontrolcülerin en kötüsü inmiş. İnsanları iyiliğe yönlediren bu kadın kontrolcülerin işine mani oluyormuş ruhları köle olarak çalıştıran konrtolcüler son zamanları azap edecek ruh bulamıyorlarmış, ve işte hikaye tam bu anda başlıyor. Kehanet... Yeryüzü ikiye bölünmüş ve kötülüğün tohumları tekrar dağıtılmaya başlamış, Efendi`nin soyundan gelenlerin ruhuna el konulmuş ve yeryüzü mühürlenmişti... Ta ki efendilerin en güçlüsü tüm kainatın kontrolcüsü çiçeklerin efendisi adıyla anılan zehirli güzellikteki bir bebek doğana kadar... § "Ama siyaha boyanmış gibi hissediyorum. Saçlarım bile artık kahve değil siyahmış gibi geliyor." Derin bakışları gecenin verdiği ışıkla parlayan gözleri eklenmişti sesizce bana döndü bakmaktan çekinir bir şekilde,"İçinde gökkuşağını açtırmak için neyi bekliyorsun tam olarak?" Hüzünle karışık gülümsedim,"Umudumun yeniden yeşermesini..." Derin bir sesizlik oluştu gözlerinde ardından bana döndü kararlılıkla,"Umudunu yeşertebilir miyim bilmiyorum ama senin için tüm kâinatı karşıma alabilirim." °°° Kurgu tamamiyle şahsime ait olup çalınıp kopyalanması dahilinde hukuki işleme başvuracağını belirtmek isterim

Hayatın her anında toz pembeliğin içinde bulunan, yalanlar ve yılanlar. Suçlamalar ve iftiralar. Bir timsahın gözyaşı kadar sahte bir hayat yaşadığından bir haber olmayan Masal, hayatın gerçekleri ile tokat gibi yüzleştiğinde hayatının bir noktasını yıllardır beynin içinde yaşayan diğer benliğinin devir alacağından bihaberdir. Katil benliği. İkinci bir yaşam şansı yakalayan Masal, bu yolda onu büyük yıkıma uğratan Yüzbaşından her ne kadar kaçmaya çalışsa da hayat kaybolduğu okyanusta yön göstermeye pek istekli değildir. § Masal Ladin, günlük tutmaktan hoşlanmayan bir kızdır. Yeni aldığı hattan sürekli kendine gününü anlatan Masal, aynı numaranın başkasına da satıldığından bir haberdi... Masal: Bugün alt komşunun kızı balkonda dedikodu yaparken kafasına kedim düştü... Masal: Çok şükür kedime birşey olmadı Masal: Ama kız dengesini kaybedip düştü. Tek arkadaşım: Yanlış numaraya mesaj attınız herhalde diyeceğim ama kendi kendime mesaj göndermişim gibi gözüküyor? ¢ Asker kurgusudur...

Parla:Bir şey söyleyeceğim... Parla:Cevap vermediğine göre bu söyle demek sanırım? Parla:Söyle desene lan! Parla:Sen söyle demeden söylemiyorum ulan inadım inat! 🍬 Yaşadığınız evin arka bahçesinde peçeteye sarılı bir hat bulsanız ne yapardınız? Polise götürmek? Görmemiş gibi yapmak? Ya da en mantıklısı yok etmek... Parla ve arkadaşları arka bahçede buldukları hatla biraz sınırları zorlayıp eğlenmek için hattı başka bir telefona takarlar fakat işler Parla için pekte beklenildiği gibi olmaz, eğlenmek istedikleri kişi Parla`nın dik kafalılığı yüzünden çoktan ona takmıştır bile... !!!! Kurgu tamamiyle şahsime ait olup çalınıp kopyalanması veya başka bir yerde yayınlanması dahilinde hukuki işleme başvuracağımı belirtmek isterim. Kapak=Pinterst