"İhtirasın Tahtı"; Sultan Mustafa Han`ın sarayında, hırsın, sevdanın ve ihanetin iç içe geçtiği bir dünyayı gözler önüne seriyor. Sarayın altın kapıları ardında her gece, tahtın ve gücün peşinde olanlar arasındaki çekişmeler hiç dinmiyor. Mustafa`nın çevresindeki hasekiler, birbirlerinin ardında gizlice tuzaklar kurarak tahtı ele geçirme hayalleriyle yanıp tutuşuyor, ancak aynı zamanda kalplerinde Mustafa`nın sevgisini kazanmak için de büyük bir savaşa giriyorlar. Mahidevran Sultan ise başka bir taht savaşının kahramanıdır. Hürrem Sultan ile büyük mücadelesi, onun oğlunun tahta çıkmasını sağlar. Ancak saraydaki her zafer, bir bedel ödemek anlamına gelir. Mahidevran`ın inancı ve güçlü duruşu, onu her zaman taht kavgalarında güçlü kılar, fakat o da içindeki ihanetin ve hırsın ağırlığı altında sıkışıp kalır. "İhtirasın Tahtı", Sultan Mustafa`nın başında olduğu bu sarayda, her bir hasekinin, annelerin, çocukların ve düşmanların taht için verdikleri acımasız mücadelenin öyküsüdür. Taht, yalnızca bir taht değildir; o aynı zamanda sevda, hırs, ihanet ve gücün birleştiği yerdir. Her gecesi, her savaşı, her zafere karşı verilen bedel... Bu, saraydaki her kadının içindeki ihtirasın bir yansımasıdır.

yerde bulduğu bir zihgir yüzünden , 1360 yılından 2018 yılına yalnışlıkla zaman yolculuğu yapan 6 yaşındaki küçük Dilruba .

1299 - Floransa. Biri piç doğdu; çamurda, kanın ve ihanetin içinde büyüdü. Diğeri bir prensesti; lal taşlı taçlar, kadife perdeler, altın mürekkeplerin içinde yetişti. Biri korkuyla anıldı, diğeri saygıyla. Ama kader, iki ayrı dünyanın çocuğunu aynı şehir duvarlarının içine hapsetti. Ve orada, sadece aşk değil... İntikam, kan ve onur için yazılmış bir hikâye başladı. ⚜⚜⚜ "Cavallaro gibi bir adamdan kaçamazsın. Seni şehirden çıkarsam bile... peşinden gelir. O seni bırakmaz. Ve hepimizi bunun için öldürür." Lucianna`nın zihninde hâlâ aynı görüntü dönüp duruyordu: Bir meydanda, tek kılıç darbesiyle başı gövdesinden ayırdığı adamı havaya kaldıran o siluet... Cavallaro. İtalya yarımadasının en korkulan paralı asker ordusunu yöneten bir piç. Ve şimdi, kanla yazılmış bir kaderin sonunda, rızası dışında nişanlısı. "Eğer kalırsam, asıl o zaman ölürüm." Bir zamanlar Floransa`nın zambağıydı Lucianna di Fiora. Adı tüm şehirde ihtişamla fısıldanırdı. Şimdi ise, atalarının kurduğu şehirden kölelerle dolu bir yük arabasında, gecenin içinde kaçıyordu. Bir leydi değil, bir kaçak olarak. Ama belki de ilk kez, kendi kaderinin iplerini ellerine alarak. Fakat Cavallaro`nun gölgesi... Söz söylemeden, intikamın sabrıyla çoktan peşine düşmüştü.

Bir savaş ne kadar kanlı olabilirdi ya da ne kadar acımasız ? Sorusunun cevabını sizlere kendi yazmakta olduğum hikayeden anlatayım. Bu hikayede geçen kişiler gerçek kişileri yansıtmıyor ama verilen bilgiler detaylı araştırmalar sonucunda sizlere sunulmuştur.

Aşk mı daha güçlüdür, yoksa taç mı? İhanetle sadakat arasında sıkışıp kalan bu hikâyede, hiçbir şey göründüğü gibi olmayacak…

Osmanlı İmparatorluğu`nun göz kamaştıran ama tehlikelerle dolu sarayında, Kafkas kökenli, genç bir cariyeyi, Lale`yi merkeze alıyor. Saraya on dört yaşında getirilen Lale, burada iki yıl süren yoğun bir eğitimden geçirilmiştir. Bu eğitim ona Farsça ve Arapça dilleri, edebiyat, musiki, dikiş nakış gibi geleneksel saray zanaatları ile birlikte, saray adabı ve harem kuralları hakkında derin bilgi kazandırmıştır. Lale`nin masum güzelliği, keskin zekası ve sarsılmaz azmi, onu Valide Sultan`ın keskin bakışlarının ve haremin acımasız rekabetinin odağı haline getirir. O, sadece bir cariye değil, bu altın kafesin içinde yeşeren bir umut, bir bilmece, belki de bir fırtınanın habercisidir. Lale`nin her adımı, onun ya yükselişine ya da düşüşüne zemin hazırlayacak, kendi kaderini yeniden dokuyacaktır.

Tulu Öztürk, geçmişe yolculuğa devam ediyor... Bu sefer ki yolculuğu Ankara`da. Şirket`in ona verdiği araştırma: "TBMM NASIL KURULDU?" Bu sorunun cevabını almak isteyen Tulu ilk uçakta gider. TBMM ziyareti hız kesmeden devam ederken eski TBMM binasını da es geçmez. Ancak girdiğinde eskisi gibi olmayacaktı. Çünkü bir kez daha geçmişe, Cumhuriyet`in kuruluşuna gidecekti. Osmanlı son kez görünecek, Türk milleti ise tek bir yolda olacak yeni bir rejime merhaba diyecekti. Ancak bilmediği şey... Savaşın içinde olursa ne olur? Tulu Öztürk, geçmiştek bu olayın içine girerse ne olacak? O zaman ZAMAN YOLCULUĞU 2 serisinin devamını okumaya... Hazır mısınız? *BU KURGU TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ* *TARİHLER 1920`LERİ GÖSTERİYOR.* *İYİ OKUMALAR* Başlangıç - 16.07.2025 Bitiş - 07.08.2025

Rönesans Çağının İtalya`sında tesadüfler zincirinin bir araya getirdiği hırçın bir aşkın, sırlar, kayıplar ve ihanetler içerisinde sanatın mucizevi detaylarıyla yoğrulmuş hikayesi. Roma`nın soylu hanedanlarından birine mensup olan Maddalena De Benardi, doğduğu evde sevgisizlik ve yok sayılmakla cezalandırılmasına rağmen sevgiye küsmemiş, içindeki hayat dolu kızı hiç öldürmemiştir. On bir yaşında ruhu ve bedenine ağır gelen yaraları arasından uzanan halasının eliyle aile evinden ayrılıp Toskana bölgesinin zengin liman şehri Lucca`ya yerleşmiştir. Büyüdükçe resmin büyüsüne inanmaya başlayarak, Lucca`nın saygın ressamına yüzünü kullanıp var oluşunu ölümsüzleştirmesi için poz verirken, bir yandan da kendi yuvasını kurduğunda sahip olacağı mutlulukların hayalleriyla yaşayan genç kızın Roma`dan gelen bir mektupla hayatının ışıklarla bezeli yönü aniden kapanmıştır. Roma`ya evlilik için çağırıldığını öğrendiğinde ise büyük şaşkınlığa düşer. Hayatın keyifli yönlerinin tadını çıkartmak için yaratılmış, esprili ve çapkın olan İtalyan Asilzadesi Sandrino Panzio`nun etrafına yaydığı baş döndürücü ışık onu ürkütse de ışığına kapılmaktan kendini alamaz. Fakat çok değerli bekarlığını bir oyunla yitirmenin öfkesi içinde yanıp tutuşan Panzio Asilzadesinin aşağılama ve küstahlığının hedefi haline gelmesiyle Maddalena için elde etmeyi kafasına koyduğu sevgi için mücadele içindeki günler başlamıştır. ** Hikayelerimin çalınması, kopyalanması ve benzeri durumlarda Türk Ceza Kanunu ve Anayasamızda yer alan tüm fiili haklarımı talep edeceğim.

Selamün aleyküm arkadaşlar, ben Fatma Ecrin bu kitap tarihi bir kurgu karakterler zamanlar filan tamamiyle benim hayal gücümle oluşturuldu kimsedende esinlenerek yapmadım akışına göre ilerliyorum umarım beğenirsiniz.💗🩷✨🌙🫷🐰🌷🫠

Bir hemşire… Bir zaman yolculuğu… Ve kaderin onu sürüklediği bir oba. Elif, modern dünyanın beyaz önlüğünden koparıldığında kendini 13. yüzyılın savaş, salgın ve ihanetlerle dolu topraklarında bulur. O, şifacı elleriyle hayat kurtarırken; kalbi, aşkın ve yalnızlığın en ağır sınavına çekilecektir. Peki Elif, şifa vermenin bedelini ödeyebilecek mi? Yoksa kendi kalbini iyileştiremeyen bir şifacı mı olacak?

Hayatın rutinine sıkışmış, işyerinde hor görülüp yalnız bırakılan Sare, bir gün yağmurun altında yürürken kendini hiç bilmediği bir dünyanın kapısında bulur. Rüzgâr başka eser, gökyüzü yabancı bir dilde fısıldar, atların nal sesleri yüreğini titreten bir çağrıya dönüşür. Burada artık saatler işlemez, kurallar bildiği gibi değildir. "Gök Tengri"nin adı yankılanırken Sare, kim olduğunu ve neden seçildiğini öğrenmek zorundadır.

‼️KİTAP TAMAMEN KURGUDUR. İki farklı hayat. İki farklı dünya. Farklı acı, aynı göz yaşı. Kederin verdiği acımasız hayatlar. 15. yüzyılın kölelik döneminde ülkenin padişahı gözlerini dünyaya yumdu. Her şey Halit Paşa`nın, padişahın oğlunu henüz dört yaşındayken dört duvar arasına hapsedip kendisinin ise divan toplantılarına gitmesiyle başladı. İskoçyalı ve yarı Rus olan melez kız Ava, Osmanlı`nın sömürgesi olan küçük Rus kasabasının kır bahçesinde koşan bir kızdı. Ta ki Halit Paşa, Ava`yı görene dek. Küçük kızı ağır kılıç eğitimi alırken genç padişah ise dört duvar arasında mental sağlığını yitirerek büyüyordu.

Ortaçağda bir kalede geçen hikayemiz, oldukça sürükleyici ve macera uyandırıcıdır. Haçlılar tarafından yakılan bir kalenin intikamı küçük bir omuza yüklenmiş ve bizede o hikâyeyi sizinle paylaşmak düşmüştür. fazla önizleme vermek istemiyorum, merak iyidir.🙂

"Zaman, yalnızca saatlerde mi saklıdır?" Zeynep, İstanbul Üniversitesi’nde tarih okuyan sıradan bir öğrenciydi. Ta ki Süleymaniye Kütüphanesi’nin tozlu raflarında, el yazması bir kitapta gizlenen mühür onu başka bir yüzyıla çekene kadar. Gözlerini açtığında artık ne kütüphanedeydi… ne de kendi zamanında. Karmaşık entrikaların içinde, geçmişin gölgeleri arasında kim olduğunu ve neden orada olduğunu sorgularken, kader ona hiç ait olmadığını sandığı bir rol biçmişti: Bir suikastçının kimliği. Ama Zeynep’in bildiği tek bir şey vardı: Tarih yazılmış olabilir ama henüz bitmedi. * Kitapta geçen kişiler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür.*

Atatürk din düşmanı mıydı? Hayır hayır..sadece anlamak istemiyorlardı bırakın bildikleri yalanlarla avunsunlar.biz önümüze Türkiye Cumhuriyeti geleceğine bakacağız.

Kızıl saçları rüzgarda savurulurken karşıdan gelen atlılara baktı genç kız. O kadar kendinden emindiler ki atlarının her nal sesi kalplere korku salıyordu. Genç kız atlıların başında ki krallarına baktı, kalbi nedensizce hızlanmaya başladı acaba onu fark etmişler miydi? Korku her geçen saniye kalbini kaplarken saklanma ihtiyacı hisseti yasaklı bahçeye girmeye cüret etmesi onun idamına dahi sebep olabilirdi. Yasaklı bahçe sadece kraliyet ailesi içindi halktan basit bir insanın buraya girmesi demek ölmek istemesi demek ama bu bahçenin ihtişamını duydukça bu bahçeye girmemek için kendini zorlaması bir şey ifade etmedi. Kimseye yakalanmayacağını düşünmüştü ne var ki kral her öğlen bahçe de gezinmek için atlılarıyla geliyordu. Peki şimdi ne yapacaktı onun orda olduğunu biliyorlar mıydı, fark ederler miydi? Peki onu burada gördüklerinde ne yapacaklardı. Korku her geçen saniye genç kızı ele geçirirken atların nal sesleri sustu ortada sessizlik hakimken kızın tek duyduğu ses kendi kalbinin gümbürtüsüydü. Ayak sesleri gelirken olduğu yere daha çok sindi. Genç kızın olduğu yere doğru gelen adım sesleri genç kızı daha da korkutmaya başladı tam o esnada duyulan ses adeta kızın kurtarıcısıydı. "Gökkuşağında ki bütün renkleri önüme serseler gene de senin kızıllığını seçerdim." Bu bir tarihi kurgudur. İLK 3-4 BÖLÜM GEÇİŞ BÖLÜMLERİDİR. 22. 10.2022

Klasik reenkarne novellerinden ancak çoğu kişinin herzaman istediği şeyi gerceklestiricem... Konusu;Çok küçük bi yaştaydi Anastasia,kendisi bi kont`un gayrimeşru kızıydı haliylede mirasa en uzak kişiydi bu yüzden sürekli ona hizmetçi muamelesi yapıldı...Anastasia`nın doğum günüydü, o gün 17 yaşına girmiş kraliyet tanıtım törenine katılacaktı ablası Maria her ne kadar bundan hoşlanmasa da kraliyet tanıtım balosunu kutlamak her ünvanlı aile için zorunluydu bu yüzden inkar etmedi...Anastasia hazırlandı mor ve göğüs dekoltesi olan bir elbise giydi kendisinde bisey eksikti o sey annesinin ona ölmeden önce hediye ettiği kolyeydi kolyeyi taktı ve bola salonuna doğru hareket etti ilk dansını ailesinin onun için tuttuğu bir vikontla yaptı her şey en azından güzeldi, onun için bu küçük balo bile umut vericiydi...Anastasia hava almak için balkona çıktı ve korumaliklara tutundu.Nedense Anastasia`nin içini bi gerginlik doldurdu başı döndü ve balkondan düştü...Son gördüğü şey ise parlak pembe saclardı...

Athenanın hayat öyküsü ve şamanizm birçok olay yaşanacak okumanızı tavsiye ederim bence seveceksiniz

İsabella Mercier mükemmel zevki, ondan da mükemmel moda anlayışıyla sadece Londra`nın değil Avrupa`nın da en beğenilen terzisiydi. Üstelik eşsiz bir güzelliğe sahipti. Sebastian St. James`le tanışıncaya kadar aldığı tüm övgülere ve hatırı sayılır müşterilere rağmen son derece sakin ve mütevazı bir yaşam sürüyordu. Sebastian St. James, Warwall Dükü, İsabella`nın hayatına bir fırtına gibi girmişti. Onunla saygın bir geleceğe sahip olması mümkün değildi ama yine de bu güçlü ve soylu erkeğe derinden bağlandığını hissediyordu. Sebastian St. James; bir dük olarak topraklarına, o toprakların insanlarına karşı görevlerinin ne olduğunu bilerek yaşıyordu. Henüz çok gençken yaptığı evlilikten geriye sadece hayatındaki en değerli varlık olan kızı Elizabeth kalmıştı. Onun için yapamayacağı fedakarlık yoktu. Bir daha asla evlenmemeye dair ettiği yemini sırf Elizabeth`in geleceğini düşünerek bozmaya kararlıydı. Karşılaştıkları ilk andan itibaren fazlasıyla ilgisini çeken İsabella Mercier, Warwall Dükü için uygun bir evlilik adayı asla olamazdı. Soylu değildi ve evlilik çağını geride bırakalı yıllar olmuştu, üstelik hayatını üst düzey aristokrat kadınların elbiselerini dikerek kazanıyordu. Kadınlarla ilişkilerinde hep kontrollü olan Sebastian, İsabella`nın sakin tavırları, gizemli kişiliği ve akıl almaz güzelliği karşısında mantıklı düşünmekte zorlanıyor; onunla bir gelecekleri olabileceğine inanmak istiyordu. Ne var ki henüz İsabella`nın geçmişini bilmiyordu.

“Bazen bir sır, yüzyıl boyunca saklanır… ta ki doğru kişi onu bulana dek.” 13 Kasım 1918… İngiliz askerleri İstanbul’a ayak basar. İşgalin gölgesinde, "Leylak" kod adlı bir kadın, düşman saflarının arasından geçerek sayısız hayat kurtarır. Onun kimliği yalnızca birkaç kişi tarafından bilinir — ve onlar da sırlarını mezara götürür. 2025… Başarısızlıkla boğuşan genç gazeteci, tesadüfen eline geçen bir davetle yıkılmak üzere olan bir konağa adım atar. Tozlu raflarda, sararmış mektuplar arasında, bir asır öncesinden uzanan bir hikâyenin izlerini bulur. Her satırda, işgal altındaki İstanbul’un direnişini, aşkını ve ihaneti yeniden yaşar. Fakat geçmişin sırlarını öğrenmek, bazen bugünü değiştirmekten çok daha tehlikelidir… Ve "Leylak" hâlâ nefes alıyor gibidir.

“Bir sandığın içinden çıkan onlarca mektup, bir kadının gençliğini, suskunluğunu ve yarım kalmış bir aşkı gün yüzüne çıkarır.” Elmas, anneannesinin çatı katında yıllardır kimsenin dokunmadığı eski bir sandık bulur. Sandığın içinden çıkan mektuplar, 1940’lı yıllarda yazılmış ve bir daha asla gönderilememiştir. Feride, aynı köyde yaşadığı ama hiç tanımadığı Cevdet’e yazdığı mektuplarla içindeki duyguları kağıda dökmüştür. Cevdet ise cephede, savaşın kıyısında, Feride’nin kelimeleriyle teselli bulmuştur. Yıllar sonra Elmas bu sessiz geçmişi yeniden canlandırır. Bir mektup, bir yazma, bir sandık… Hepsi bir aşkın, bir suskunluğun ve bir kadının gençliğinin izlerini taşır. “Yarım kalan bazı hikâyeler, sadece hatırlanmak ister...”

1918… Osmanlı İmparatorluğu kan kaybediyordu. Haritalar, kalemle değil kanla çiziliyor, milletler hayal olup yıkıntılar altına gömülüyordu. Geceleri top sesleri değil, halkın içten içe çürüyen umudu yankılanıyordu. Her şey, bir devrin sona erdiğini haykırıyor; ama kimse bunu yüksek sesle söyleyemiyordu. Saraylar sessiz, sokaklar tetikteydi. Sadakat bir yemin değil, bir yük olmuştu. Dostluklar kırılgan, ittifaklar rüşvetle örülüyordu. Herkes birbirini tartıyor, her bakışta bir hainlik, her susuşta bir sır gizleniyordu. Çünkü bu, bir savaşın değil — bir çözülüşün hikâyesiydi. Ve böyle zamanlarda, gerçek savaşlar cephelerde değil, zihinlerde kazanılırdı. Tetikten önce fikir, silahtan önce strateji konuşurdu. Taşlar tahtaya dizilirken aslında insanlar dizilirdi. Her piyon bir halktı. Her vezir, ya bir ihaneti temsil ederdi ya da suskun bir kahramanlığı. Bu, görünmeyen bir savaşın hikâyesidir. İçinden ihaneti, sadakati, sükûneti ve ihtilali aynı anda geçiren bir satranç tahtasında; akıl, cesaretle; vicdan, korkuyla yüzleşir. Taşlar yer değiştirdikçe, kader de yönünü değiştirir. Ve bazen… Bir ülke yeniden doğar.

*"Gizem, günümüzden Osmanlı sarayına sürüklenmiş genç bir kadındır. Zamanın ötesinde, Şehzade Mehmet’le yolları kesişir. Aşk, sırlar ve tarih arasında gizemli bir bağ kurulur. Ama bu aşk, hem zamanı hem kaderi aşabilecek mi?"*

Hafızamızdaki aşırı uçlardan biri Sultan II.Abdülhamit Han`dır! Herkes onu kendi siyasi tercihine göre yorumlamış, `Ulu Hakan`la `Kızıl Sultan` arasına sıkıştırılıp, kavga odağına dönüştürülmüştür. Kuraldır: her `ifrat` kendi `tefrit`ini üretir! İki tarafın, bilgi sahibi olmadan kanaat sahibi olmuş fanatikleriyle, tarihi gerçeklerin sadece işlerine yarayan bölümlerini alan tipleri, tarihi kişilerle olaylara salt tarih ilmi açısından yaklaşan dürüst tarihçiyi de konudan soğutmuşlar. Dolayısıyla gerçek Abdülhamit`le gerçek Vahdettin, tarihimizin diğer bazı `gerçek` leri gibi kaynayıp gitmiş... "Son karar sizin" demiyorum çünkü hepimizin beynine yapışıp kesinleşmiş birtakım karar ve kanaatlerimiz var. Bu yüzden son kararı yine tarihe bırakıyorum. Hasbihalimizi, Sultan II. Abdülhamit`in "Tarih tekerrürdür" diyenlere verdiği cevapla bitirelim: "Tarih değil, hatalar tekerrür ediyor."

Bu kurguda geçen tüm karakterler ve hikâye hayal gücüdür. Gerçek Osmanlı tarihi ile bir ilgisi yoktur. Yalnızca o dönemden ilham alınarak kaleme alınmıştır. Kurgu Osmanlı 1720 (Lale Devri) dönemine değinecektir.