Yüreklerinde aşk işaretiyle doğanlar, yeryüzüne gönül indiremezler. Hayatı ve insanları anlarlar, hayata ve insanlara merhamet duyarlar ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar! .. Yüreklerinde aşk işareti ile doğanlar, yaşarken dünyaya talip olmazlar. Bilirler ki ne isteseler, neyi ansalar, ne kazansalar, Aşk’ın dışında hiçbir şey avutmaz onların işaretli kalplerini, teselli etmez sürgün gönüllerini... Gizliden gizliye hissederler bunu. Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir. Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse, içlerinde ki acı da o denli derindir. Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri. Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye var olduklarını! ... ************************************************************* Lakin kalbinde aşk işaretiyle doğan biri de gün gelir yorulur sebepsiz ayrılıklardan, anlam yükleyemediği terk edilişlerden. Yorulur kendisini anlatamamaktan. Sevgilim der durur. Sevgilim der içini acıtan yanık bir fısıltıyla. Sevgilim der ama "Sevgilim" dediği de yanında değildir, bilir... ************************* *** ************************* İnsan soluksuz kalmaya görsün! ... Sevgili diye bütün yanlışlarına, bütün kaçışlarına, kendine yaptığı ihanetlere bile sarılabilir bazen. İnsan bir kere içindeki Aşktan umudunu kesmeye görsün! .. Her şey olmak, her yere yetişmek için hayat damla damla düşer gözlerinden... Her şey olduğunu, her yere yetiştiğini sandığı anda, ortada kendisi yoktur artık. “Kederli bir kayboluşun dipsiz boşluğunda" bulur kendini... Kopup geldiği `Işığa` inancı azalmıştır. Sanır ki daha az acı çekiyordur artık. Ama daha mutsuzdur eskisinden aslında.... “Daha da mutsuzdur, “O Işığa” acı çekerek özlem duyduğu günlerden.” İçinde azaldığına inandığı acının, aslında bir yanılgıdan ibaret olduğunu anlamaya başlayınca tümden soluksuz kalır. Hızla eksilir. Hızla milyonlarca parçaya bölünür yüreği. Işık solar, mazi solar! .. Solar yüreğindeki ‘Aşk İşareti’ .... Öylesine kaybolur ki , anlayamaz artık içinde neyi yitirdiğimi ve neyi kirlettiğini... Bütün mevsimler kışa döner, bütün renkler matlaşır birden. Anlar kaybettiği ışığa doğru yürümesi gerektiğini. Menzile doğru... Düşe kalka yürümek, menzile varmanın bir diğer adı. Ömrümün sonuna dek sürse de bu ıstıraplı, çileli yolculuk; yola revan olmuştur bir kere...Dönemez. Yürümek; üstelik kimseyle düşüp kalkmadan, tek başına ve bir Elif gibi dimdik durarak... Yalnız! ..Yapayalnız...Ve aklın o kendini bilmez kılavuzluğuna muhtaç olmadan...Oysa çok şey istememişti... Bir Dost’un gölgesini istemişti Şems gibi... Kalbine düşen İlk ve Son Aşk işaretini, bir nefes gibi... İçinde kaybolan O ses gibi! .. Yüreğinin çarptığını hissettiren, ağlatan, güldüren, sevindiren, hüzünlendiren Işığa yürümekten vazgeçmemeye SÖZ verir. Söz verir kalbini Aşk işareti ile İşaretleyene...

yıllarca karşılıksız kalan bir sevginin acısı ...

Gizemli Bir kadına, Sessiz bir yazardan tek hediye olarak kalacak olan bir kitap. belki okuyarak benim yaptığım hataları yapmazsınız bu yüzden Kerim Tunçay ile beraber sizlerle.

Bu kitabımda yazdığım bütün şiirlerimi topladım ve toplamaya devam edeceğim. İyi okumalar.

Bu kitabımda yazdığım 4 şiiri sizlerle paylaştım. İyi okumalar.

Bu kitabımda yazdığım iki şiiri sizle paylaşıyorum. Umarım beğenirsiniz.

Gözyaşlarım; dalından kopmuş gül yağrağı gibi, döküldü ardından....

“Siyahlaşmış kalbimle rengarenk bir güne uyanmak isteğimsin sen.”

şiirler de şarkılar kadar ilgi görmelidir

her sabah kimsesiz uyanmak nedir. bilmezsin. nerde yatıp kaltıgın bile beli degildi . taki o gelene kadar o normal yoldan geçen insan taki onu tanım zamana kadar simdi ise can dostum kardesim ve ikimiz zirvedeyiz hiç bir zaman karamsal olmayın

Şiir severlerle dertleşmek

Güneş ne yandan doğar bilmem ama benim günüm senle başlar, senle biter...

Ötekileşmiş benliklerin sesi...

Paranoyalar giyinmiş gecelerin alnındaki bir adak kanı gibiydi içimizde gizlenen insansı canavar hali.... Bu içsel işkencemizdeki benlik hissi. Birtakım varoluşsal düaliteyle yazdığım şiirlerim.

Çok özlüyorum senli bizli günlerimi. En çokta benden gidişini....

Kendi ozgun siirlerimden olusmustur.

Gökyüzüne yakın yıldızlara ve aya uzak kalmış , güneşin sıcaklığını içimizde hissedin.

Şiirlerimi burada paylaşacağım.

Sevgisini gösteremeyenlerin hikayesi.

Uzun zamandır kaleme aldığım şiirlerimi siz değerleri okurlar için sayfalara döküyorum ..

Zaman su misali akar önünde durulamaz...

vatan adlı şiir çalışmam.

Gökkuşağında açan bir rengim

Hayat yorgunları

Bir insanı sevmekle başlayacak herşey