KALBİMDEKİ ÇIĞLIK KONUSU:- En büyük hayali avukat olmak olan 18 yaşındaki Hatice Korkmaz anne ve babasının arasındaki kavgadan çok etkilenmiştir.Bir yandan babasının davranışları bir yandan da annesinin onun avukat olmasına karşı çıkması Haticeyi iyice yormuştur.Tam da hayatında onu anlayan biri olmadığını düşündüğü anda önce evlerine sonra da okullarına gelen Melih Çevik isimli çocukla tanışır.İlk başta yeni bir problemin daha geldiğini düşünen Hatice zamanla bunun bir dert değil de deva olduğunu anladı DEVAMI KİTABIMIZDA:-

Eski sevgilisinin düğününde gelini kaçırıp kendisi gelin olarak ailesinin ve davetlilerin karşısına çıkarken Karbeyaz`ın tek düşündüğü minik, tatlı bir kaos yaratmak ve eski sevgilisinin kırdığı gururunu bir nebze rahatlatmaktı. Fakat Karbeyaz bu sefer babasının ağından kurtulamayacaktı. Üstelik babasının ağının onu daha da fena bir ağa sürüklediğinden habersizdi. Ailesinin zoruyla gittiği psikiyatristinin mavi gözlerine bu derece tutulacağını bilse yine de oraya gider miydi? 💐 Doktor her şeyi bir çırpıda söylerken gözlerimi gözlerinden ayırmadan ayaklandım ve gülümsedim. Büyük elinin içinde kaybolan elimi kavradı ve sıktı. Ellerinden ellerime akan elektrik akımı afallamama neden olurken kirpiklerimin altından çehresine baktım. Elinin içinde hapsolan narin elim tir tir titriyordu ama bu titremeyi sadece ben hissedebiliyordum. Bu güçsüz bir duygunun emaresi değildi, sezgilerime güvenirdim. Karbeyaz`ın kalbi ise birini seçtiğinde onu durdurabilecek bir gücün olduğunu sanmıyordum. Kalbimse seni seçti, doktor. Ben Karbeyaz, ne yazık ki adım kadar temiz bir zihne ve de kalbe sahip değilim. Ben Karbeyaz, bugün beni deli olduğum için aldatan ve terk eden eski sevgilimin düğününe gerçek gelini saklayıp gelin olarak gittim. Gerçekten bir deli miyim? Olabilir. Ben Karbeyaz Korel, Tuna Korel`in saçındaki beyazların sebebi, Nazlı Korel`in mavi kelebeği, sahibi olduğum bloğun okuyucuları için ise yalnızca Atlantis`im. Ben Karbeyaz, kendine zarar vermesinden korkulduğu için ailesinin evine hapsolan, parfüm kokularında kayıp kalbini arayan bir kimyagerim. Ben Atlantis, kayıp kalbini arayan kayıp bir şehrin ta kendisiyim.

Gizem aşkımı`n babası yıllar önce ölmüştür o günden sonra gizem annesi ile birlikte bir yaşam sürerken annesinin hayatına bir adam girer adamın bir oğlu vardır ama asıl sorun adamın oğlu utku gizemi yıllardan beri seviyordur ve onu takip etmektedir utku ve babası mafyadır.....( Arkadaş lar bu benim ilk Kitabım kitabıma şans verirsenis çok minnettar olurum yazım hatalarım olursa çok özür dilerim düzeltmeye çalışırım karakter tanıtımları olacaktır ve düzenli bölımler gelecektir ).......... ( Gizemin ikinci adı aşkım dır❤️😊)

Aşk... Herkes bir başka tarif eder aşkı. Kimine göre gönlün sürurudur, sefa sürdürür. Kimine göre kalbin ıstırabıdır, cefa çektirir, süründürür. Kime aşkı yaşar derinden, ta iliklerine kadar hisseder. Kimi de "aşk mı yok öyle bir şey" der inkâr eder.Öyle aşklar vardır ki sevdiğine köle olur, nice aşklar da sevdiğini var edene kul olur. İşte aşkların en güzeli de budur.Faniye duyulan sevdayı Baki`ye sunabilmek; çıkmaz sokaklarda dolaşmak yerine, müstakim yola erişebilmek... Belki de aşkım var olma nedeni, varlığımızda Can bulma sebebi ilahi aşkın kapılarını aramaktır.

🌷Bıraktığın Kadın, Bulduğun Kadın mı?🌷 "Ben seni çok sevdim Fırat, kendimden çok hem de.. Gözlerinde bana karşı olan bir çok bakış gördüm. Nefret, tiksinti ve aşağılama.. Bunların hepsini görmezlikten gelebilirim ama gözlerindeki hüzünü daha fazla görmezden gelemem. Buna sebep olduğumu bilerek seninle evlenemem. Fırat Karaduman, seninle evlenmekten vazgeçtim. Git hayallerini yaşa!" diyerek ellerimi Fırat`ın yüzünden çektim. Yerden kalkıp onun gibi yatağın ucuna oturdum. Dolu gözlerimi karşıya diktim. O dediğimin doğruluğunu sorgularken ben onsuzluğa nasıl alışacağımı düşünüyordum. Yaklaşık yarım saat sessizce oturduk. Saat gece on ikiye geliyordu. Fırat`tan hiçbir tepki alamayınca kurumuş boğazımla tekrar konuşmaya karar verdim. "Senden son kez bir şey isteyebilir miyim?" Fırat, gözlerini bana çevirmeden cevap verdi. "İste.." Soğuk ve boğuk bir ses tonuyla gözlerim acı içinde kapandı. Bir daha bu sesi duyamayacağımın bilinciyle gözlerim doldu. Geri kalan hayatımı onsuz yaşayabilmem için bunu istemeliydim. "Benimle ilk ve son kez burada, şimdi sevişir misin.?" 🌷🌷🌷

Ölmek için doğmuştur insan, o yüzden bayılır yağmur sonrası toprak kokusuna...

Ela, Ali`nin insanları iterek onlara taraf yürüdüğünü görünce karşısındaki adama daha çok kızdı. Madem Ali`yi daha fazla kendi çabasıyla itemiyordu tanımadığı bu yabancı adamdan biraz yardım alması sorun olmazdı. Adamın şaşkın -kahve karışımı yeşil- gözlerini görünce gülmemek için kendini zor tuttu. "Bana yardım etmek zorundasın" dedi Ela.. Adam ellerini, dudaklarına kapanan ellere uzatarak Ela`nın ellerini dudaklarından çekti. Tek kaşı havaya kalkarken tehditvari bir tonda sordu. "Zorunda mıyım?" Ela, sinirlenerek "Evet zorundasın!" dedikten sonra adama ihtiyacı olduğunu kendine hatırlatarak daha sakin konuşmaya çalıştı. "Bak sana her şeyi açıklayacağım ama şu an değil. Senden beni hemen öpmeni istiyorum" Koray kaşlarını çatarak olanlara anlam vermeye çalışıyordu. Karşısındaki kadın deli olamayacak kadar güzel, şaka yapamayacak kadar korkmuş görünüyordu. Ancak Koray yine de bunun şaka olduğunu varsayarak konuştu. "Ne tür bir oyun oynuyorsun bilmiyorum ama böyle emir vermeye devam edersen istediğini yapmam. " Ela kaşlarını çatarak cazgırlık moduna geçiş yaptı."Beni deli etme be adam, sen kahkaha atmasaydın Ali`nin dikkatini çekmez, buradan gizlice çıkıp giderdim." Daha sonra sabırsızlıkla arkasına baktı, Ali yaklaşıyordu. Karşısındaki adama tekrar dönerek yalvarır bir tonda konuştu. "Beni öper misin? Lütfen! Yalvarıyorum. Daha ne yapayım ayaklarına mı kapanayım?" son kelimelerini fısıldayarak söyledikten sonra omuzunda bir el hissetti, tam kafasını omuzundaki ele çevirecekti ki bir anda yerinden kaldırılıp kucağa çekildiğini ve dudaklarındaki baskıyı hissetti. Bir kaç saniye ne olduğunu idrak edemedi. Daha sonra omuzundaki el, barın basık havası, yüksek müzik sesi.. her şey silindi. Aklında sadece şu an karşılık verdiği adam ve dudakları vardı...

Kerem duyduklarıyla önce kendinden sonra Edadan iğrendi. Kendinden iğrenmesinin nedeni yüreğinin umut etmeye tekrar başlamasıydı. Oysa ki onun yüreği değil miydi kadınlardan kaçan.. Onlara yüz vermeyen.. Yıkılmamak için yıkan. Kırılmamak için kıran.. Hayal kırıklığı yaşamamak için kadınlara inanmayan.. Şimdi kalkmış Edaya inanmıştı şu aptal yüreği.. Eda`dan nefret etmesinin nedeni şüphesiz ki aşığının canını yakmak için onu kullanmasıydı. `Nikah tarihleri bile aynı günmüş be..` Bir de Elanın `onu hala seviyor musun?` sorusu vardı. Hayır dememişti Eda. Demek hala eski sevgilisini seviyordu. "Nasıl midesiz bir kadın ki sevdiği adama nispet olsun diye sevmediği bir adamla evlenip yatağına girecekti." Oradan ayrılmadan önce Elanın `Peki şimdi ne olacak evlenmekten vaz mı geçeceksin?` diye sorduğunu duyduysa da cevabını beklemeden hayal kırıklığıyla orayı terk etti. Aşığına acı çektirmek için kendisine ihtiyacı vardı. Edanın böyle bir fırsatı kaçırmayıp kendisiyle evleneceğinden adı gibi emindi Kerem. Kerem duyduklarından sonra kadınlardan tekrar soğudu. Ona göre kadınlar; pahalı peynir kokusunu alan fare gibiydi.. Bir de az kalsın, Söyledikleri yüzünden Edadan özür dileyecekti. "Lanet olsun hepinize" diye tıslayarak otelin bahçesine indi. Sinirden aşağı yukarı yürüyerek ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Bir an önce buradan gitmeliydi, o iki yüzlü kızı bir daha görmemeliydi. Hemen arabasına doğru yürüdü ama binemedi. Onu durduran yüreğinin yangını, kırılan umutlarıydı. Eda onun yüreğini tekrar yakmıştı. "Bunu ona ödetmeliyim" dedi. Eda onu nasıl salak yerine koyduysa Keremde onu salak yerine koyacaktı. Ondan; Umutlarını, Hayallerini, Anneliğini çalacaktı... Şimdi Taş kalpli Yavuz Arslanlı olma zamanıydı...

Nerden bilebilirdim o gecenin kaderimizi birleştireceğini. Tek bir gecelik ilişkide hamile kalacağımı. Beyaz Zambaklara olan zaafım hayatımı bitireceğini. O karanlıkta bana ışık olanın Giray Han Akarslan olacağını nerden bilebilirdim ki. Bu kurgumuzda Hukuk okuyan Burçe Aksoy ve Kuyumcu (daha doğrusu mücevher tasarımcısı) Giray Han Akarslan`nın hikayesini kaleme aldım.

Küçükken bilmez insan yannızlığı büyüdüşçe öğrenir derdi babam haklıydı küçüktüm 10 yaşında bir gecede büyüdüm bir gecede yannız kaldım bu benim hikayem ben deniz kendi dalgasında boğulan deniz ,gök yüzünde kayan bir yıldıza aşık oldum.

Ailesi tarafından sürekli şiddet ve işkenceye maruz kaldıgını duyan ve bunu fırsata çeviren ,babasının düşmanları tarafından okulda iftiraya uğrayan KUMSAL AKÇA Fakat bu hayatta tek dayanağı, ailesinden geriye kalan babası ÇELEBİ AKÇA ve ağabeyi BAYBARS AKÇA ÇELEBİ AKÇA kendi canından olan kıza değil, söylenenlere inanır.Ve yıllardır eziyet ettiği kızını adlarını temizlemek adına, yıllardır dost bildiği adamın oglu ,Sadist ve psikolojik destekle ayakta duran mafya babası ARIK BÖKE SOYSAL, ile evlendirir. K_Ü_L___M_A_S_A_L_I BİR YAŞANMIŞLIK HİKAYESİ 🦋🦋 ✧༺♥༻✧✧༺♥༻✧✧༺♥༻✧ YAŞANMIŞ, ALINTILAR İÇEREN BU KİTAPTA ASLA GERÇEK ŞAHISLAR İŞLENMEMİŞTİR. HİKAYEDE YER ALAN İSİMLER ASLA GERÇEK HAYATTAKİ KİŞİ VE KURUMLARLA İLGİSİ YOKTUR. Benzerlik veya (ç) alınma durumunda gerekli işlemler yapılacaktır

Meğer aramızda olan bağ biz henüz hiçbir şeyin farkında olmadan oluşmuş. Öncesinde sonrasında her zaman bir kıvılcım bizi bir araya getirmiş ancak biz bunun farkında olmamışız. Hatta sırf farkında olmayalım diye gözümüze ateşten perdeler inmiş. Bir kıvılcım kadar yakınmış bana ama ben oldukça uzak sanmışım... Kader her zaman bir kıvılcım yakmış olsa dahi biz bunu görmemek için sanki direnmişiz...

Meliz`in annesini kaybedip annesinin yakın arkadaşı olan Sahra`yla bir şehirden başka bir şehire taşınmasıyla başlamıştı herşey. Gittiği hiç bir yere benzemiyordu burası: Royal nâm-ı diğer adıyla `Kuralsızların Şehri`. Daha yeni tanıştığı bu şehir; her türlü kötülüğün olduğu ve her türlü pisliğin yapıldığı bir şehirdi. Kendi adaletlerini kendilerinin yazdı ve polisin girmeye dâhi cesaret edemediği bir yer olan Royal`da Meliz`in sıradışı biriyle tanışıp farklı bir yanını keşffedeceği aklının ucundan bile geçmemişti.

kendimden daha çok sevdim

"Baba?" Babamı yerde kanlar içinde görünce yanına koştum. "K-kızım" Hemen gömleğimi yırtıp babamın yarasına bastırdım. "kim yaptı bunu sana?" Babam zorlukla ve acı içinde konuştu. "A-Agony" Bu babamın son sözleri olmuştu.

Daha okula giderken o minik omuzlarında sırt çantasını taşıyamayan küçük kız o yaşında o çantasına nice acılar koyup taşımaya mahkum bırakılmıştı. Karşısına çıkan çoğu insan kimisi sırtına yük kimisi de yoluna taş olmuştu. Günüydoğunun sıcak rüzgarı onu İstanbula kadar savurmuştu. Denizin olmadığı o şehirden gelip şimdi eli kolu bağlı o korktuğu sulara atılmıştı. Peki sırtındaki bunca yüke rağmen batıcak mıydı, bacaklarındaki o titremelere rağmen o denizi alt edebilecek miydi. Ya da çoğu insan gibi deniz onu da içine çekip en derinliklerine mahkum edicekti.

Sadece arkadaşımın yanında Italya`da kalmaya başlayacaktım orada tesadüfen hayatımın aşkını bulacağımı nerden bilebilirdim ki

Çevresi tarafından kaptan olarak tanınan Ali Cihan Gencer aslında kod adı Kavur olan bir Milli İstihbaratçıdır. Yedi yıldır Kod adı Çaykara olan Balca ile yazışmaktadır. Mesleklerinin gizlilik ilkesi yüzünden özel hayatlarına, fiziki görünüşlerine ya da yaşadıkları şehirlere dair en küçük ipucu vermeyen görev sohbetlerinde birbirlerinden etkilenmeye başlarlar. Aralarındaki çekim kaçınılmazdır ve bir gün karşılaşmayı ummaktadırlar. Fakat bilmedikleri bir şey vardır. Balca, Ali Cihan`ın arkadaşının kardeşidir ve aileleri Çanakkale`de aynı mahallede yaşamaktadır. Aslında normal hayatlarında birbirlerini tanıyor olmalarına rağmen bundan habersizdirler. İki farklı tanışma tek aşk. Polisiye romantizm türünde yer alan bu kurgu içeriklidir. Küfür, argo kelime ve şiddet öğeleri barındırdığını bilmelisiniz. Herkese keyifli okumalar dilerim :)

Mehmet Aslan Korel Hırslı bir avukat. Olduğu coğrafya da ne kadar adaleti kendi bildikleri gibi yapsalarda onlardan birinin başı derde girdiğinde her dosyada savunabilecek tek kişiydi. Ne olursa nerede olursa gider savunur ve özgür bıraktırır. Şayet yaptıkları yüz kızartıcı ise işte onda herşey onun vicdanına kalmıştı. Aşiret kurallarını uygulamak için her şeyi yapardı. Annesi ne yaparsa yapsın ölçüp tartarak kendini süzgecinden geçirip hep bildiğini okurdu. Tehlikelerin kol gezdiği o günde karşına çıkan savcıya gönlüğünü kaptırdığında neler yapabileceğini kendi bile kestiremiyordu. Eylül Kavas İzmir Adliyesinden Diyarbakır Adliyesine atanan otoriter korkusuz güzel savcı. Elinden asla açık bir dosya kurtulmazdı. Memnuniyetle kapatırdı. Mardin de aşiretlerin birbirleri arasındaki husumetten bir haber gittiği düğünde günler önce karşısına çıkan adamı görünce lanetler savurdu. Avukattı ama şuan bulunduğu ilin en büyük aşiretinin lideriydi. Kısa bir araştırma yaptığından otoritesi ve acımasızlığıyla yıllar önceki annesinin bir kopyasıydı. Tek bir cümleyle aile yok edebilecek güçteydiler. Uzak durması gerekti. Ne mümkün. Eylül`e gelen bir dosyayla aşirete yaklaşmak zorunda kalırsa ne olurdu ki? Karşısındaki adam ona yaklaşmaya çalıştıkça çıkmaza girdi. Oluruna bıraktı. Adalet dolu Savcı ve avukat hikayesi mi olacaktı yoksa aşiret lideriyle aşk yaşayan bir kadın hikayesi mi? Dip not:Bu kitapta olaylar,kişiler,mekanlar hayal ürünüdür.Gerçeği yansıtmaz. Wattpad aynı kullanıcı adım ile orada yayınlanmaktadır. Yayın tarihi:25.07.2024

Aile şirketini iflastan kurtarmak için Tekin ailesinin oğluyla evlenmeyi kabul eden Eylül’ün hesaba katmadı bir şey vardı, anlaşmalı evlilik yaptığı kocasının ilk aşkı çıkması… Wattpad geri açılana kadaar burdan yazıcam, kaldığım yerden yazmaya devam edicem

Maya ve ailesi İstanbul`da oturuyorlar mayanın kız kardeşi Tuğba otizmli ve İstanbul`da bir olay yaşadıkları için İzmir`e taşınma kararı aldılar ve taşındıktan sonra maya erdem isminde biri ile tanışıyor ve hayatı değişiyor Erdeme çok bağlanan maya korkuyor çünkü erdem onun kız kardeşinin otizmli olduğunu bilmiyor ve onu bırakabilir

"Bir gün tek dtek dizim üzerine çöküp sana evlenme teklifi etmeyeceğim, tek dizim üzerine çöküp sana benimle evlenmen için yalvaracağım Lilith"

Kalbimden ihanet yediğimden beri Aynalara düşman oldum Yüzüme bakacak yüzüm kalmadı. Gerçi gözlerim de bir seni görüyor ya! Orası ayrı. Ne garip! Bunca yıllık ömrümde ilk defa bu kadar acının içindeyim ve ilk defa bu kadar yaşadığımı hissediyorum. Hem nefesimin kaynağısın hem de nefesimi kesen yegane şey. Bir insanın varlığına muhtaç olmanın ne demek olduğunu hiç anlamamayı dilerdim. Oysa seni ilk gördüğüm andan beri ruhum sana düğümlenmeye başlamış meğer. Bu kadar geç anlamam bu sevgiyi, bizim celladımız oldu. İkimizin kalbini de kendi ellerimle yok ettim. Ve bunun suçluluğuyla bir ömür yaşamak zorundayım. Hep bana yasak yüzüne hasret kalarak cezamı çekeceğim. Her gece yatmadan önce, yoldayken, arabadan dışarıyı izlerken, aklımın bir şeyle meşgul olmadığı en ufak anda hep seni düşlüyorum. Gülümsemeni uzun uzun izleyeceğim bir anı. Ellerinin ellerime kenetlendiği, sana sıkı sıkı sarılabildiğim o imkansız anları. Zaten hayatım boyunca sadece hayal edebilirim seni. Sadece içimden söyleyebilirim seni sevdiğimi. Sadece buraya yazabilirim seni seviyorum diye. İşte aramızdaki tüm bağ bu. İki yabancıyız birbirimize. Seni yalnızca kendi kendime sevebilirim. Kalbin, güneşimmiş meğer Gözlerimi kör edip ışığını görememişim.

"Olur da bana bir şey olursa ,Hava karardığında mezarıma gelir misin?" "Sana bir şey olmayacak" "Olur da olursa gelir misin?" "Neden hava karardığında?" "Ben karanlıktan çok korkarım.Orda bana ışık lazım " "Peki geleceğim." "Söz mü?" "Söz" "Hava aydınlanınca gidersin,seni çok sıkmam" "Peki " "Şey! istersen her saate gelebilirsin," "Olur gelirim" "Şeyyy! beni orda tek başına bırakmasın değil mi?" "Bırakmam" "Söz mü?" "Söz

"Bunu ne zaman kazıdın?" Bir anda ağzımdan çıkanlara ben bile inanamadım. Nasıl dökülmüştü dilimden bu cümle? Korkmadan... Ben ona soru sormazdım ki. O benden soru beklemezdi. Nasıl olmuştu da bir anda onunla diyalog kurmak için ilk adımı atmıştım? Gözlerimi korkarak yukarı kaldırdım. Korhan`ın gözleri kapanmıştı. Dudakları belli belirsiz yukarı doğru kıvrılmıştı. Soru sormamı beklemiyor olmalıydı? Tıpkı benim gibi. "Kalbime söz geçiremeyeceğimi anladığım anda kazıdım. Belki dedim...belki acıtırsa unuturum. Kanatırsa bırakırım. Ama olmadı. Daha çok yerleştin kalbime" Duyduklarımla ne yapacağımı şaşırmıştım. Ne bir adım geri gidebiliyordum ne de ileri. Ben hâlâ ona bakarken birden açtı gözlerini. Okyanusları ballarımla buluştu. O an bir şimşek çaktı kalbimde. Bu onun okyanusları ile giriştiğim ilk korkusuz mücadeleydi. O an yüzünde öyle bir ifade belirdi ki. O güne kadar Korhan`ı tanıdığımı düşünürdüm. "Sen bugün bana baktın ya... böyle... korkusuz... ballarını okyanusumla buluşturdun ya" Derin bir nefes aldı. Yüzündeki gülümseme daha da büyüdü. Gözlerine yayıldı. Onu ilk kez böyle masum gördüm. İlk kez benim için masumdu. Yüzünde yeni doğan bir çocuğun ışığı vardı. "Ben güzelim... Ben şu an, şu dakika senin için hayatımın geri kalanını Azrail`e, ruhumu ise Şeytan`a verebilirim."