devam ediyor 2a önce güncellendi
Kırık Duvarların Ardında
@helin_ccwjdjjd799
Okuma
0
Oy
0
Takip
0
Yorum
0
Bölüm
0
Bölüm 1 – Nefretle Başlayan
Helin ve Deniz, birbirlerinden hoşlanmadıklarını düşünürlerdi. Yıllardır süren karşılıklı soğukluk, laf sokmalar, göz göze gelmekten bile kaçınmalar… Ama her düşmanlık, içinde saklı bir kıvılcım taşır.
Bölüm 2 – Kütüphane
Yağmurlu bir gün, eski bir kütüphane. Tesadüf müydü, kader mi bilinmez…
Helin: "Senin burada ne işin var, Deniz? Takip mi ediyorsun beni artık?"
Deniz: "Burası halka açık bir yer, Helin. Seni görmek kaderin cilvesi... ya da benim şansım."
Gergin bir bakışma, aralarında keskin bir sessizlik. Deniz ilk kez, duvarların arkasındaki Helin’e ulaşmak ister.
Deniz: "Sen benden nefret ederken ben sana aşık oldum. Her kelimene, her öfkenin arkasına sakladığın o gerçeğe..."
Bölüm 3 – Köprüde
Helin kaçmak ister, Deniz onu durdurur. Sessizliğin içinde bir fırtına vardır.
Deniz: "Sen duvar örmüşsün, evet. Ama içi dolu bir duvar. Ben o duvarın arkasındaki seni gördüm, bir anlığına bile olsa..."
Helin: "Belki de... korkuyorum. Sevgiye alışkın değilim. Biri kalmak istediğinde, kaçmak istiyorum."
Deniz: "O zaman kaçma. Sadece yavaşla. Yanında yürümeme izin ver."
Bölüm 4 – Öpücük
Deniz, duygularına hakim olamaz. Helin’in gözlerine bakar, elini yanağına koyar ve onu öper. Helin şaşırır, sonra Deniz’i iter.
Helin: "Sen ne yaptığını sanıyorsun?!"
Deniz: "Sadece hissettiğimi... artık daha fazla saklayamadım."
Helin (sırtını dönerken): "Benim gözlerim savaş gördü, Deniz. Aşk değil…"
Deniz: "O zaman ben de senin savaşın olurum… Yeter ki bana karşı savaşma."
Bölüm 5 – Tokat
Bir sonraki gece, Helin ve Deniz yine karşılaşır. Bu kez öfke büyüktür. Helin Deniz’i tokatlar ve ona küfreder. Deniz gözyaşları içinde ona sarılır.
Helin: "Beni rahat bırak!"
Deniz: "Beni istemesen bile… beni ezsen, vurup sövsen bile… Seni sevmekten vazgeçemiyorum, Helin!"
Helin: "Sen... çok aptalsın, Deniz."
Deniz: "Aptalsam, senin için oldum."
Helin (yavaşça kollarını indirir): "O zaman ikimiz de haritadan silinmiş iki duyguyuz. Sevgi yok, sadece enkaz."
Bölüm 6 – İhanet
Yeni bir gün. Deniz umutla Helin’i ararken, onu bir parkta başka bir çocukla öpüşürken görür. Donakalır. Defteri elinden düşer.
Deniz (fısıltıyla): "Hayır... bu gerçek olamaz."
Helin göz göze gelince donuk bir bakışla başını çevirir. Deniz yürümeye başlar, gözyaşlarını içine akıtarak.
İç sesi: "Ben onun duvarlarını kırmaya çalıştım… Oysa o, kalbimi kendi elleriyle gömdü."
---
Ve hikâye burada bir dönüm noktasında biter.
Helin gerçekten Deniz’i hiç sevmedi mi, yoksa bu bir savunma mıydı? Deniz’in aşkı onu kurtarabilecek mi, yoksa tamamen yıkacak mı?