Hande; 18 yaşına yeni basmış aynı zamanda , üniversiteyi yeni kazanmış psikoloji bölümü okuyan bir genç kız . Kazandığı üniversitede hiçbir arkadaşı yok.Yeni bir hayat,yeni bir serüven.

Bir gün bir sahabe yolda ÿüroyr on işte

Ben Mia hikayeye başlamadan önce kendimi tanıtmak isterim. Çok kötü bir ailenin çocuğuyum bir sürü travmatik olaylarım var sürekli şiddet görür ailemlirin işkencelerine maruz kalırdım şimdi hikayeye başlayalım. Sabah uyandığımda salondan bağırma sesleri geliyordu hemen aşağı inip bakmak istedim. Ama bakmaya da korkuyorum çünkü onları dinlediğimi görseydi babam beni dövebilirdi. Hemen okul formamı giyip okula gitmek için tam kapıdan çıkacakken babam bağırdı. Babam: git üstünü değiştir hastaneye gidiyoruz hep bu kılık kıyafetin ne bu etek neden bu kadar kısa oruspu musun? Sen: Baba farkındaysan bu okul formasını beraber almıştık kendini seçmiştin. Dedim ve demez olaydım bunu söylediğimden sonra yanında sıcaklık hissetmiştim evet babam bana vuruyordu Tokat`ın etkisiyle kafamı yana çevirdim ve odama çıkıp elbisemi değiştirdim. Üzerime bir tişört altına bol paçalı bir pantolon giydim. Aşağı indim arabaya bindik. Arabada aklıma bir soru takılmıştı neden hastaneye gidiyorduk sormaktan bir fayda var diyerek sordum. Sen: Baba neden hastaneye gidiyoruz.dedim Babam: Bizim kızımız olamazmışsın karıştırılmış olabilirmişsin inşallah da karıştırılmışsındır zaten bir şey aramıyorsun. Demişti. Bu sözlere alıştım ama yine biraz kalbim kırılmıştı. Hastaneye vardığımızda doktorun odasına gittik. 40-45 yaşlarında orta yaşlı bir adam vardı onun yanında ise onunla aynı yaşlarda bir kadın vardı onun yanında bir kız ve büyük bir adam vardı sanırım bu adam 25 veya 28 yaşındaydı nedense ben neden bunu düşünüyorum ki dedim ve doktoru dinledim. Doktor: bundan 18 yıl önce iki ailenin bebeği karıştırılmış olabilir onun için DNA testi yapmamız lazım. Dedi. Ardından şunları söyle di Doktor:önce kızlardan kan alalım sonra babalardan alırız dedi. Bunları dedikten sonra yanımıza bir kız hemşire gelip ben de bir kızın kanlarını almaya geldi önce benim kanım aldı. Sonra karşıdaki kızın kanını alacaktı ki kız bağırdı. Kız:NE YAPIYORSUN BE CANIM ÇOK ACIDI. dedi. Sen: kadın işini yapıyor iğneyi sokmadan kanını nasıl alacak. Dedim. Odadaki herkes bana bakıyordu. üvey olduğundan şüphelendiğimiz babamla annem bana imrenerek bakıyordu tabii ben bunu göz ardı ettim sonra yerime geçtim babalar da kanını verdikten sonra doktor konuşmaya devam etti. Doktor: bu olay yüzünden bir iki saatte DNA testler çıkar mı normalde bir hafta çıkıyor ama biz iki saate çıkarmaya çalışacağız.dedi. Sonra karnımın guruldama sesi odaya yankılandı. Annem babam dışında herkes kıkırdamaya başladı. Ben özür dileyip kantini ineceğimi söyledim herkes kabul etti. Üye olduğundan şüphelendiğimiz Annemle babam yeni kızları ile meşguldü o kadar iyi davranıyorlardı ki 18 sene bana çektirdiklerini bu kızın teline çektirmeyeceklerine emindim. Hemen kantine indim bir tost bir ayran aldım bir masaya oturdum. Kendi kendime düşündüm acaba neden bana böyle davrandılar neden bugün o kızlara verdiği önemi bana 18 sene boyunca vermediler o travmaları ben boşuna mı yaşamıştım bunları düşünürken yanıma biyolojik annem geldi. Biyolojik annem: benim adım Lina gözlerin kocama çok benziyor umarım benim kızımsındır. Sen: siz çok iyi birine benziyorsunuz benim adım da Mia diye karşılık verdim. Lina: ismin çok güzel demişti. Gülümsemekle yetindim sonra tostumu yiyip doktorun odasına çıktım doktor tekrar konuşmaya başladı. Doktor: Mia Yılmaz Hakan Korkmaz`ın %99,5 kızı olabilir. Aslı Korkmaz Mehmet Yılmaz`ın %99,5 kız olabilir onun için bebekler karışmıştır herkes kendi çocuğunu alıp gidebilir demişti. Bunu duyunca ve annem ve babam yeni kızlarını alıp gitmişti yani Aslı alıp gitmişlerdi. Sonra biyolojik annem yani Lina hanım yanıma gelip konuşmaya başladı. (Arkadaşlar bundan sonra lina`ya annem yazacağım: koyacağım.) Annem: kızım bizim de gelmek ister misin diye sordu. (Arkadaşlar isminizi sen diye değil de mia olarak koyacağım haberiniz olsun) Mia: peki gelirim Lina hanım. Demiştim. Belli ki Lina hanım dediğim için üzülmüştü çünkü onu annem demem gerekiyordu ama alışamıyordum. Hadi gidelim dedi bir arkama baktığımda genç gözüken o çocuktu sanırım onu abim demem gerekiyordu. Arabanın yolunu gösterdiler arabaya binip yarım saatlik yolun sonunda büyük bir villanın önüne geldik. Arabadan indik. Annem kapıyı çaldı kapıyı açan sert görünümlü biriydi. Annemin göz işaretleri ile salona doğru ilerledik kendimi çok yabancı hissediyordum bir koltuğa oturdum. Ve annem konuşmaya başladı. Annem: oğullarım gelin buraya dedi Oğullarım derken herkes erkek miydi diye düşüncelerin arasında kaldım. Sonra solana gelen dolaşmayla gözlerim açıldı çok şaşırmıştım. 6 tane erkek vardı. Babamı da sayarsak toplamda 7 erkeklerde sonra annem konuşmaya başladı. Annem: kızım bu Uraz abin hastanede görmüşsündür 28 yaşında polis lik mesleğinde, bu Ömer abin 25 yaşında avukat mesleğinde, bu Berat abinin 23 yaşında O da hukuk okuyor stajyer, bu ise Demir 18 yaşında lise 2`ye gidiyor, bu Cem kardeşin 14 yaşında ortaokul 8 sınıfa gidiyor, bu en küçük kardeşin Bera okula gitmiyor karşıdaki ise hastaneleri görmüştün baban Hakan 41 yaşında şirkette çalışıyor şirketin patronu ben ise Lina annen 40 yaşındayım bu kadar sen de kendini tanıtsana, dedi. Mia: ben Mia 18 yaşındayım sizin söylediğinize göre demir benim ikizim ben lise 2`ye gidiyorum bu kadar.dedim Sonradan ekledim benim dinlenebileceğim bir yer var mı ?dedim. Annem: değil mi oğlum ikizini odanı göster dedi. Demir: tamam anne dedi sonradan ekleyerek hadi gel dedi. Demirin peşinden gittim odama girdim duş alıp makyajımı temizleyip rahat kıyafetler giyip uyudum. Umarım beğenmişsinizdir Lütfen yorum yapın ve oynayın

Ben Mia hikayeye başlamadan önce kendimi tanıtmak isterim. Çok kötü bir ailenin çocuğuyum bir sürü travmatik olaylarım var sürekli şiddet görür ailemlirin işkencelerine maruz kalırdım şimdi hikayeye başlayalım. Sabah uyandığımda salondan bağırma sesleri geliyordu hemen aşağı inip bakmak istedim. Ama bakmaya da korkuyorum çünkü onları dinlediğimi görseydi babam beni dövebilirdi. Hemen okul formamı giyip okula gitmek için tam kapıdan çıkacakken babam bağırdı. Babam: git üstünü değiştir hastaneye gidiyoruz hep bu kılık kıyafetin ne bu etek neden bu kadar kısa oruspu musun? Sen: Baba farkındaysan bu okul formasını beraber almıştık kendini seçmiştin. Dedim ve demez olaydım bunu söylediğimden sonra yanında sıcaklık hissetmiştim evet babam bana vuruyordu Tokat`ın etkisiyle kafamı yana çevirdim ve odama çıkıp elbisemi değiştirdim. Üzerime bir tişört altına bol paçalı bir pantolon giydim. Aşağı indim arabaya bindik. Arabada aklıma bir soru takılmıştı neden hastaneye gidiyorduk sormaktan bir fayda var diyerek sordum. Sen: Baba neden hastaneye gidiyoruz.dedim Babam: Bizim kızımız olamazmışsın karıştırılmış olabilirmişsin inşallah da karıştırılmışsındır zaten bir şey aramıyorsun. Demişti. Bu sözlere alıştım ama yine biraz kalbim kırılmıştı. Hastaneye vardığımızda doktorun odasına gittik. 40-45 yaşlarında orta yaşlı bir adam vardı onun yanında ise onunla aynı yaşlarda bir kadın vardı onun yanında bir kız ve büyük bir adam vardı sanırım bu adam 25 veya 28 yaşındaydı nedense ben neden bunu düşünüyorum ki dedim ve doktoru dinledim. Doktor: bundan 18 yıl önce iki ailenin bebeği karıştırılmış olabilir onun için DNA testi yapmamız lazım. Dedi. Ardından şunları söyle di Doktor:önce kızlardan kan alalım sonra babalardan alırız dedi. Bunları dedikten sonra yanımıza bir kız hemşire gelip ben de bir kızın kanlarını almaya geldi önce benim kanım aldı. Sonra karşıdaki kızın kanını alacaktı ki kız bağırdı. Kız:NE YAPIYORSUN BE CANIM ÇOK ACIDI. dedi. Sen: kadın işini yapıyor iğneyi sokmadan kanını nasıl alacak. Dedim. Odadaki herkes bana bakıyordu. üvey olduğundan şüphelendiğimiz babamla annem bana imrenerek bakıyordu tabii ben bunu göz ardı ettim sonra yerime geçtim babalar da kanını verdikten sonra doktor konuşmaya devam etti. Doktor: bu olay yüzünden bir iki saatte DNA testler çıkar mı normalde bir hafta çıkıyor ama biz iki saate çıkarmaya çalışacağız.dedi. Sonra karnımın guruldama sesi odaya yankılandı. Annem babam dışında herkes kıkırdamaya başladı. Ben özür dileyip kantini ineceğimi söyledim herkes kabul etti. Üye olduğundan şüphelendiğimiz Annemle babam yeni kızları ile meşguldü o kadar iyi davranıyorlardı ki 18 sene bana çektirdiklerini bu kızın teline çektirmeyeceklerine emindim. Hemen kantine indim bir tost bir ayran aldım bir masaya oturdum. Kendi kendime düşündüm acaba neden bana böyle davrandılar neden bugün o kızlara verdiği önemi bana 18 sene boyunca vermediler o travmaları ben boşuna mı yaşamıştım bunları düşünürken yanıma biyolojik annem geldi. Biyolojik annem: benim adım Lina gözlerin kocama çok benziyor umarım benim kızımsındır. Sen: siz çok iyi birine benziyorsunuz benim adım da Mia diye karşılık verdim. Lina: ismin çok güzel demişti. Gülümsemekle yetindim sonra tostumu yiyip doktorun odasına çıktım doktor tekrar konuşmaya başladı. Doktor: Mia Yılmaz Hakan Korkmaz`ın %99,5 kızı olabilir. Aslı Korkmaz Mehmet Yılmaz`ın %99,5 kız olabilir onun için bebekler karışmıştır herkes kendi çocuğunu alıp gidebilir demişti. Bunu duyunca ve annem ve babam yeni kızlarını alıp gitmişti yani Aslı alıp gitmişlerdi. Sonra biyolojik annem yani Lina hanım yanıma gelip konuşmaya başladı. (Arkadaşlar bundan sonra lina`ya annem yazacağım: koyacağım.) Annem: kızım bizim de gelmek ister misin diye sordu. (Arkadaşlar isminizi sen diye değil de mia olarak koyacağım haberiniz olsun) Mia: peki gelirim Lina hanım. Demiştim. Belli ki Lina hanım dediğim için üzülmüştü çünkü onu annem demem gerekiyordu ama alışamıyordum. Hadi gidelim dedi bir arkama baktığımda genç gözüken o çocuktu sanırım onu abim demem gerekiyordu. Arabanın yolunu gösterdiler arabaya binip yarım saatlik yolun sonunda büyük bir villanın önüne geldik. Arabadan indik. Annem kapıyı çaldı kapıyı açan sert görünümlü biriydi. Annemin göz işaretleri ile salona doğru ilerledik kendimi çok yabancı hissediyordum bir koltuğa oturdum. Ve annem konuşmaya başladı. Annem: oğullarım gelin buraya dedi Oğullarım derken herkes erkek miydi diye düşüncelerin arasında kaldım. Sonra solana gelen dolaşmayla gözlerim açıldı çok şaşırmıştım. 6 tane erkek vardı. Babamı da sayarsak toplamda 7 erkeklerde sonra annem konuşmaya başladı. Annem: kızım bu Uraz abin hastanede görmüşsündür 28 yaşında polis lik mesleğinde, bu Ömer abin 25 yaşında avukat mesleğinde, bu Berat abinin 23 yaşında O da hukuk okuyor stajyer, bu ise Demir 18 yaşında lise 2`ye gidiyor, bu Cem kardeşin 14 yaşında ortaokul 8 sınıfa gidiyor, bu en küçük kardeşin Bera okula gitmiyor karşıdaki ise hastaneleri görmüştün baban Hakan 41 yaşında şirkette çalışıyor şirketin patronu ben ise Lina annen 40 yaşındayım bu kadar sen de kendini tanıtsana, dedi. Mia: ben Mia 18 yaşındayım sizin söylediğinize göre demir benim ikizim ben lise 2`ye gidiyorum bu kadar.dedim Sonradan ekledim benim dinlenebileceğim bir yer var mı ?dedim. Annem: değil mi oğlum ikizini odanı göster dedi. Demir: tamam anne dedi sonradan ekleyerek hadi gel dedi. Demirin peşinden gittim odama girdim duş alıp makyajımı temizleyip rahat kıyafetler giyip uyudum. Umarım beğenmişsinizdir Lütfen yorum yapın ve oynayın

İlk kurgum biraz cahilim ama umarım becerebilmişimdir iyi okumalar🫶🏻

Her yuva içinde duygularıyla var olur.Kimi yuva himayesindekilere güven olur,sevgi olur,kimi yuva acı olur, korku olur. Yitip giden kalbimizde yaşayan tüm Leylaların anısına.

naber diyen küçük kıza git dedei

Beni bulabilirdi ta ki kaybolmadan önce.

Mesleğine aşkla bağlı olan Avukat Ezel Azra Ertunga, bir cinayet davasında katili savunmak zorunda kalır ama o davada karşı tarafın kararlı Avukatı olan Pusat Akkalp vardır...

Bir kızın lisede yasadıkları

Bahar henüz daha çocuk sayılabilecek yaştayken hayatında büyük değişiklikler olur.Bakalım Bahar bu değişikliklere nasıl ayak uyduracak…. KİTABIM DENEME AMAÇLIDIR

Daha karar vermedim. .

herşeyin bitmesi 3 dk 45 saniye sürmüştü tıpkı herşeyin başlaması gibi

"Herşeyi zamana bıraktık zamanımız var mı bilmeden" ~Özdemir Asaf

Rana , Tuna , İrem ,Eren ve Yunus ne bilirdi paraşütlerin eksik geleceğini yolun sonunda...

--- Sahil kasabasının yazı başka olurdu. Ama bu yaz, Eftelya için bambaşka olacaktı. Kasabanın kıyısındaki o eski kayalıklarda otururken, rüzgar saçlarını savuruyor, gözleri ufka dalıyordu. Herkes onu narin, sessiz bir kız sanardı ama onun içinde, denizin derinliklerinde gizli kalmış bir şeyler vardı. Beklediği bir fırtına… belki de bir adam. Baran o sabah kasabaya geri döndü. Yıllar önce terk ettiği ev, yüzleşmekten kaçtığı geçmiş, hepsi yeniden karşısındaydı. Ama hiçbir şey, Eftelya’yla ilk karşılaştığı an kadar sarsıcı değildi. Göz göze geldiklerinde zaman birkaç saniyeliğine durdu sanki. O dakikadan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. ---

Babası tarafından bir mafyayla evlendirilen avukat Sare yaşadığı zorlukları Cihat`la birlikte atlatır ve yavaş yavaş ona aşık olur.

Aşk ve Kan" Bir Aşiret Kan Davasının Ardında... Mardin’in taş sokaklarında, yıllarca süren bir düşmanlığın gölgesinde, iki genç bir araya geliyor. Kael, Baranlı aşiretinin 28 yaşındaki başarılı bir mimarıdır. Elara ise Demirhan aşiretinin 20 yaşında, zarif ama özgür ruhlu bir ressamıdır. İki aile yıllardır birbirini kanla tanımaktadır; ancak bu kan davası, onları hiç beklemedikleri bir noktada, zorla evlendirmeye kadar götürecektir. Kael, Elara’yı çocukluğundan tanımaktadır; ama Elara, bu isimsiz, siyah gözlü genci yalnızca bir düşman olarak hatırlamaktadır. Ta ki o gün, tarih onları yeniden karşı karşıya getirene kadar. Aşk, bir zorunluluk olarak başlar. Kael, yıllar önce sevdiği Elara’yı tekrar bulmanın mutluluğunu hissetse de, Elara`nın yüreği kırılmıştır. Birbirlerinin bakışlarında, yılların suskunluğunda ne kadar çok şeyin gizli olduğunu anlamaya başlayacaklardır. Ancak, bir aşiret evliliği sadece iki insanın kalbini değil, tüm aileleri de etkiler. Kael’in annesi, babası ve küçük kardeşleri, Elara’nın sert babası Halim, ağabeyi Cemil ve koruyucu teyzesi Zühre… Her biri kendi geçmişinin yükünü taşırken, bir yanda da barış ve intikam arasında kalacaklardır. "Aşk ve Kan" yalnızca bir evlilik hikayesi değil, bir keşif yolculuğudur. İki genç, birbirlerini ve geçmişlerini anlamaya çalışırken, yalnızca aşk değil, aile bağları, kan davası ve geçmişin yaraları da çözülmeye çalışılacaktır. Kimse, bu zorunlu evliliğin sonunda, yalnızca kan değil, aynı zamanda kalp de mi kırılacaktır? Bir aşkın kök salması için ne kadar acıya dayanmak gerekir? İyi okumalar❤

12 yaşında başlayan ve yıllar süren bitmek bilmeyen ama sonu hüzünle biten bir aşk hikâyesi

" doğu`nun kara toprakları üzerine kurulu bir toplumda, bir kadının kaderi ne kadar özgür olursa olsun ailesinin onayına ve törelere bağlıydı. Çok yakında...

Zümra, hobisini yapmak isterken hiç beklemediği bir olay gerçekleşir. Bu olay sonucunda bir kaç gün tanımadığı bir şehirde, tanımadığı insanların yanında ne yapacaktır ? ✨Bu hikaye hiç bir kitaptan esinlenmemiştir. Kurgu şahsıma aittir ✨

Bir seçeneğim yoktu yapabileceğim hiç bir şey yoktu. Sadece kabullendim bugünleri, yarınları ve geleceğimizi

Selam herkese,sizden tavsiye almaya geldim. Sizce yazmaya başlayacağım kitap ne tarz bir tema olsun? Fikirleriniz olursa ve yazarsanız sevinirim.

Okuurrr musuunuzzz?????

Bu kitap Beyaz leke kitabının mutlu sonudur. Bu kitaptan yazarın haberi yoktur, be kendi çapımda amatör bir şekilde yazmaktayım. Kaç bölüm olur bilmiyorum ya da kaç sayfa sadece kitabı güzel bir finale kavuşturmayı çabalıyorum