Bir seri katilin bir kızın hayatındaki çıkardığı olaylar

Yazılmamış kaderlerin, sistemin ve kıyametin gölgesinde... Bir kitap var. Adı: Sonun Başlangıcı. Gerçek dünyada yazılmakta olan, yarım kalmış bir hikâye. Kıyametin bir taşla başladığı, Cennetin İradesi’nin kurallarıyla şekillenen bir dünya. Ama sonra beklenmedik bir şey oldu. Farklı evrenlerden karakterler bu hikâyeye karıştı. Yazılanla yazılmayan birbirine geçti . Cennetin İradesi dünyayı yok etti ve yeniden başlattı. Ve oyunculara yeni bir görev verdi. Artık yalnızca anomalileri değil, dışlanmışları da bulup temizleyeceklerdi. Ama bazı şeyler sistemin bile öngöremediği biçimde gelişiyordu... Fatih, kıyamet günü ölmesi gereken adamdı. Ama hayatta kaldı. Yazarın yazmadığı, sistemin hesaba katmadığı gizemli bir figür. Sessizce izliyor, sabırla bekliyor... Ve kendi kaderini yazmak için uyanıyor. Gölgenin Ötesinde, yazılmamış karakterlerin ve sistemin çizdiği kaderin ötesinde verilen mücadelenin hikâyesi. "Peki... gerçekte kim yazıyor bu hikâyeyi?" Uyarı: Bu hikâyedeki karakterler ve olaylar tamamen kurgu olup, gerçek kişiler, topluluklar veya dinlerle hiçbir ilgisi yoktur. Hikâyeyi keyifle okumaya bakın! (Erkek: erkeğe aşk )

köydeki deli nin hayatı⚰️🪦

Uzak bir ormanda kamp yapan bir grup arkadaş, görünmez bir varlığın onları avlamaya başladığını fark eder. Bu varlık, her birinin en derin korkularını ortaya çıkararak onları psikolojik ve fiziksel olarak yıpratır. Çığlıklar kulaklarında yankılanır, güvenleri parçalanır ve hayatta kalmak için hem korkularıyla hem de birbirleriyle yüzleşmek zorunda kalırlar.

Evet arkadaşlar bu kitap hassas bir kitaptır bu kitapta gerçekte olağanüstü şeyleri konu edineceğim İyi okumalar dilerim

Herkese merhabalar ben Arda Fecir 3 çıktı korku kitabı! Yepyeni sezon iyi okumalar dilerim.

"uyanmak yok tatlı kız uyanmak yok" Scarlett doğduğu güne lanet ederek ağlamaya başladı "ağlama bebeğim daha yeni başlıyoruz.."

Ölülerin sesleri ve yalvarıslarını duymaya başlasanız ne hissederdiniz? Akıl hastanesindeki kızımızın başına neler gelicek? Peki... Hastaneden çıkınca bir seri katile dönüşürse?

Yabancı Toprak Türkiye`nin Doğu Anadolu’sunda, Bingöl’ün dağları arasında gizemli bir köy yatıyor giren herkesin bir daha çıkamadığı, kabus gibi bir yer. Köy halkı, sıradan bir yaşam sürdürmeye çalışırken, çevredeki ormandan gelen tehditlerle özellikle güneş battığında ortaya çıkan korkunç varlıklarla mücadele etmek zorundalar. Bu gerilim dolu hikâyede, hayatta kalmak, köyün karanlık sırlarını çözmek ve özgürlüğe giden yolu bulmak için cesaret, dayanıklılık ve umut gerekiyor.

Güzel olacağını umuyorum.

Gece karnım kazındı ve mutfağa gidip kendimi yemek yapmaya başladım. Bir anda mutfakta ki telefon çaldı. Gidip açtım: "Alo." "Merhaba." "Eee kimsiniz?" "Sonra söylerim, sana bir soru soracağım?" Derin bir nefes aldım: "Tamam buyurun." "Mor size çok yakışıyor." Üstümde mor kazak vardı: "Hey sen kimsin ve neden beni izliyorsun?" "Biliyor musun benimde karnım açıktı." "Sen kimsin?" "Boşver Lena." "İsmi mi nereden biliyorsun?" "Biliyor musun?" "Neyi?" "Ne yiyeceği mi?" "Hayır bilmiyorum." "Söyleyeyim," bir kaç saniye bekledi ve en sonun da cevap verdi "senin böbreklerini." Demesiyle arkadan bana saldırdı. Döner bıçağını böbreklerim de hissediyordum. Lena üniversite öğrencisiydi. Arkadaşlarıyla takılır gezerdi tozardı eğlenirdi. Ta ki o güne kadar. Bir telefon konuşmasından sonra haytı alt üst olur. Biri tarafından takip edilir. Ve bunun sonunda hep biri yada birileri ölür. Eğer ölmezsen öldürmelisin yoksa öldürülürsün. Yaşamak istiyorsan ÖLDÜR.

Korku Gizem içerir şiddet trajik

Büyük bir depresyondan zorlukla çıkan Ezgi,çocukken dedesinin yaptığı gibi kafa dağıtmak için Lunaparka gider.Fakat Lunaparkın,büyülü dünyanın ünlü bilim adamının yeni deneyinin ve oyununun bir parçası olduğunu bilemez.On iki yaratıktan ve oyuncaklardan kaçmak için yalnızca altı günü vardır.

Açıklama için bir şey bulamadım ama kitap için🥰

Geceler sadece karanlıktan ibaret değildir. Her günah bedelini öder. Yıllardır uyuyan kabus uyandı geceler gündüze dönsün diye tanrıya yalvaracaksınız

Somethings wrong ın this orphanage... Orphanages should have the sounds of happy children, not screams and corpses...Try to find the mystery, and always laugh. Because your psychology may be damaged.

Bu durakta yalnızım. Hayatıma giren insanlarla ne yaşayacağım hiç belli değil. Aklımdan geçenler doğru mu yanlış mı bilmiyorum...

Hiç hayatınız boyunca size zorbalık yapan biri oldu mu? Bir çoğumuzun olmuştur. Peki bizler için onlardan daha tehlikelileri varmıdır? Mesela nefret ettiğiniz zorbanızın aslında sizi bir katilden koruması? Bu kitap korku, polisiye,lise hayatı ve zorbalığı ön planda tutan bir romandır.

Karanlığın en derin köşelerinde saklanan bir cin kabilesi…

Fecir geri döndü iyi okumalar....

Bir kızın zombi virüsünden kaçarken daha kötü bir duruma düşmesi

“Fecir” Küçük bir kasabada, geceleri bir kapının ardında fısıldayan karanlık sırlar vardır. Kimse nedenini bilmez, ama her şafakta bir şeyler kaybolur. Gözlerden saklanan, kulaklardan kaçan o varlık, sadece “Fecir” olarak anılır. Kasaba halkı artık uyanık kalmak zorundadır; çünkü karanlık, en güvenli köşelerinizde bile sizi izliyor olabilir. Ve şafak söktüğünde… artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.

İnsanlar; tekdüze, kendileri gibi basit hayatlarına devam etmekteyken bir anda bedenlerini iki metre üzerinde havada bulmuştur. Bu olay, toplum üzerindeki hiyerarşiyi, düzeni ve çatlakları sorgulamak için gayet uygundur. Bade Zeren Soylu, iki metre üzerinde bulduğu bedeniyle ve aslında her zaman bir yükseklikle sınanmış ruhuyla yüzleşecektir. Herkes gibi. ..."Doğru ya sizin dünyalarınız farklı, anlamamış olabilirsiniz. Burası dediğim yer bizim otlağımızdır, otlağın sahibi olan ve ineklerini otlatmak için otluğa çıkaran her çoban gibi burayı da ben otlanacak uzunluğa gelene kadar yetiştiriyorum. Bizim ineklerimiz yok fakat ilgileneceğimiz, büyüteceğimiz milyonlarca ottan insanlarimiz var. Ve yeniden gözlerini açtıkları yerde ise beslenecekleri, köklerinden suyu emecekleri bir toprak yok, toprağın üzeri kaygan betonlarla kaplı. Onları eski otlaklarindan söktüm ve orayı harap ettim, küçücük bir yangın alevlendi ve orada unutulan birkaç otta yandı. Görevim buydu, çünkü otlar, bu kabus geceyi her animsadiginda bu aciz, şekilsiz bedenlerini korkutacak tanrisal bir gücün varlığına inanmaliydi. Bunu biz istemedik, onlar bu tanrıya inanmak istediler. Yalan söylememeliyim, bazen o birkaç ot için üzülüyorum; eğer onlar da bu betondan yeni evlerine gelebilseydi, belki de bizim için daha uysal, lafdinler olurlardı. Ama birilerinin de feda edilmesi gerekir. Kurada onlar çıkmıştı. Yine de diğer otlar, bu yanan arkadaşlarına üzülmemis hatta fark etmemişlerdi. Sadece yanan otların aileleri, hala daha onların yaşadıklarını sadece o kargasanin içerisinde kaybolduklarini düşünüyordu. Sonuçta otlar gereksiz, endişeli ve saçmasapan yaratiklardir; hiçbir amaçları olmayan hayatlarini bir amaç, gaye üzerinde gezindirmeliydik, bu amaca korku da diyebilirsiniz. Ne isterseniz o şekilde adlandirin ama bu olay, ikisidir de."

Sessizlik birden parçalanmıştı bir kurşunla artık hiç birşey eskisi gibi olmayacaktı.

"Bir gece,aynaya bakarsan...belkide sana bakan sen olmayacaksın."