devam ediyor 3h önce güncellendi
küllerden doğan umut
@bber2nn_
Okuma
0
Oy
0
Takip
0
Yorum
0
Bölüm
0
Hayat.
Beş harften oluşan, gereksiz bir kelimeydi, değil mi? Bazen var olmak, sadece nefes almak gibi hissettiriyordu. Hatta bazen değil, her zaman.
Yaşamak için yaşarsın ya hani, ben öyleydim. Nefes almak için nefes alıyordum, hayatta olmak için hayattaydım. Kısacası yaşama sebebim yoktu. Beni hayatta tutabilecek, sığınabileceğim bir liman yoktu.
Hayat, hiç bitmeyecek mide bulandırıcı bir yolculuk gibiydi benim için. Kusmak istersin ama kusamassın ya; o belirsizlikte gelip gidersin hep, ben o duygunun tanımıydım resmen.
Hayatta bir yaşama sebebim olmamasına rağmen, yaşıyordum hâlâ. Ölemiyordum da, ne zaman intihar etmeye çalışsam ya basılıyordum ya da vazgeçiyordum.
Kendimi tanımlayacak olursam eğer, kesinlikle karanlık derdim. Karanlık, insanın içindeki en sessiz çığlıktı.
Haykırmak isterdiniz bazen ama, cümleler boğazınıza dizilirdi. Çığlık atacağın sırada o cümleler seni boğardı, nefes almana izin vermezdi.