Sinir en nefret ettiğim

Kurtulacağıma inanıyordum

Kurtulacağım biraz daha inanıyorum belki de oda arkadaşım sayesinde 2. Bölüm

“Sizlere mutluluğun tanımını yapar mısınız?” desem cümleye hangi duygunun vermiş olduğu heyecanla hangi güzel kelimeyle başlardınız? Mutluluk size göre ne demek? Mutluluk bana göre ne demek? Küçükken baba veya annemizden dinlediğimiz o masal saatinin gelmesini beklemek miydi mutluluk? Hevesle almak istediğimiz bir eşyanın ansızın bize sunulması mıydı mutluluk? Çok sevdiğimiz, kokusu burnumda tütüyor dediğimiz bir kişiyi aniden karşımızda görmek miydi mutluluk? Sevdiklerinden bir çift güzel kelime duymak mıdır mutluluk? İçinde bin bir kötülüğün bulunduğu fakat sonunda iyiler kazanıyor zaten diye sevinçle dinleyip , seyrettiğimiz bir çizgi film midir mutluluk? Kötü bir gün geçirdiğimizin akşamı annemizin bizlere güvenle verdiği huzur muydu mutluluk ? Bana o güne denk sorulsaydı mutluluk, belki mısralara dökemeyecek kadar madde sayabilirdim mutluluk adına .... 06.03.2025...... Bu tarih bendeki mutluluk kavramının tarifini değiştirdi. İnsanın acı içinde de gülebileceğini öğretti. Bin bir kötülüğe dahi sade bir tebessüm ettirmeyi öğretti. Asıl mutluluğun sayılabilecek kadar çok olmasından ziyade küçük şeyler olabileceğini öğretti. Huzur kelimesini okur okumaz dahası düşünür düşünmez , içimizden geçirir geçirmez heyecanlı bir tebessümü bahşeder ya hani bize, huzur kelimesinin anlatamayacak kadar acıya tanıklık ettiğini öğretti. Mutluluk anlık bu maddelerin hiçbiri değildi. Mutluluk tanımadığın onlarca kişinin seni ziyarete geldiğini düşünmekti. Yanlış duymadınız ! Mutluluk acı gerçeğiyle tanımadığın birilerinin yolunu gözlemekti. Küçük şeylerden mutlu olunması gerektiğini annelerimiz o halde bizlere niye öğretmişti? Almak için belki gün saydığın o eşyayı almak değildi mutluluk. Özlem duyduğun o kişinin ansızın yanınızda belirmesi hiç değildi. Sonunun mutlu biteceğini öncesinde bizlere üzülmeyelim diye söyledikleri iyi sonla biten masallar veyahut filmin sonunda kötünün cezasını çekmiş olacağı bir çizgi film değildi mutluluk. Mutluluk bir canlının tebessümündeydi. Onda görmüş olacağımız belki de sadece bir kaç saniyelik o gülümsemeydi. Acılar içindeki o bakışa gizlenmiş heyecanla bizlere sunduğu o gülücükteydi. Hiç ummadığımız o kötülüğün bizim başımıza geldiği anda dahi yaşanmışlıklara tutunup gülebilmeyi bilip mutluluğu yaşamaktaydı. Mutluluk belki de unutmaktı. İyi olan şeyleri birden fazla duymak adına unutmaktı. Binlercesinin gerçekleştiremediği onlarca hatta tonlarca hayallerdi mutluluk. O hayallere tutunabilmekti mutluluk. Kangren olan o kolu hiç acımdan kesip atmaktı belki de mutluluk. Yazıya dökemediğin binlerce kelimeyi düşleyip tanımadığın biri ile de olsa bunu onunla paylaşabilmekti mutluluk. Size falanca sizi ziyarete geldi desem ne düşünürsünüz ? Ya da o falanca beni ziyarete gelmiş olsa ? O kişi kimdi? Tanıdığım ve tanımadığınız birinin ansızın gelip beni veyahut sizi belki mutlu edip belki de ‘ Onun burada ne işi var ki ? Neden gelmiş? ‘ tavrını bizlere sunan o tanıdıklardan değilse o kişi ? Ya da şöyle sorayım ! Hiç tanımadığınız birinin sizi görmeye gelmiş olması size ne denli mutluluk verir ? Bu hikaye binlerce acıyla dahi mutlu olabilenlerin hikayesi. ‘Acıyla dahi mutluluk mu ?’ Dediğinizi duyar gibiyim. Fakat ne yazık ki yanlış duymadınız! Bu hikaye tam olarak ‘Acıyla dahi mutlu olup gülebilmeyi başarabilenlerin hikayesi.... Acı ve mutluluğu sizlere sunmakla kalmayıp sizleri derin bir düşünmeye itip kendinizi olduğunca fazla sorgulamanızı sağlatacak hikayemizi artık sizlerle buluşturma vakti. Bu soruların cevabı yeri geldiğinde bizleri tebessüm ettirirken yeri geldiği zaman da içimizi fazlasıyla sızım sızım sızlatacak. Acı olan o gerçeklerle yüzleşmeye yeterince hazırsak artık hikayemiz sizlerle baş başa kalabilir. Bu soruların cevapları için...... Mutluluklar ve hüznün içindeki o acı tebessümler bir süre sizlere emanet!

Merhaba arkadaşlar, burada size insanlara güvenmemek gerektiğini umarım en iyi şekilde anlatabilirim. Umarım beğenirsiniz. Burada minik adlı kızın Yabancı birine Güvenlikten sonra başını neler geldiğini okuyacaksınız ve Umarım beğeneceksiniz.

Ailesi tarafından izin verilmeyen şarkıcı

Nesili kimse istemez iken arkadaşları hep onun yanında olucaktı

Küçük kasabanın en eski mahallesinde, herkesin önünden geçip görmezden geldiği paslı bir mavi kapı vardı. Kapının ardında ne olduğu hakkında kimse bir şey bilmiyordu. Yaşlılar, orada yıllar önce zengin bir ailenin yaşadığını ama bir gün aniden ortadan kaybolduklarını anlatırdı. Çocuklar ise, içeride hazine saklı olduğuna inanırdı.

Aynadaki yüzsüz

`Seni mi seveceğim? Rüyanda bile göremezsin.` Dudakları yukarı kıvrıldı, üzerime doğru eğildi. Nefesi çok yakındı ve istemsizce yutkundum. Sonra döküldü o cümleler ağzından. `Bak bakalım rüya mı gerçek mi!` Dudağımda hissettiğim baskı ile sadece gözlerimi şişirip şokla bakmakla yetindim. Onun ise zafer dolu bakışları şişirdiğim şok dolu gözlerimdeydi.

Gerçek bir hayat hikayesidir. Olaylar gerçekten yaşanmıştır

Kendi sınıfımı biraz abartarak ve kurgulayarak yazmaya çalıştım.

Hayat herkese farklı bir kapı açar. Bazı kapılar birbirini andırsa da aslında hepsi parmak izlerimiz gibi bambaşkadır. Hayat rengarenk çiçekler gibidir. Hepsinin bambaşka türleri ve renkleri vardır. Tıpkı hayatlarımız gibi. Peki şimdi benimle bu çiçekleri koklamaya hazır mısınız?

Zehra Almila`nın ilk okul günü bakalım nasıl geçecek

"Bazen en büyük aşk, hiç yaşamamış olandır..." Kız, ona baktığında dünyası aydınlanıyordu Erkekse ona baktığın da sadece bir arkadaş görüyordu. O, kalbinin her atışında onun adını fısıldarken, o hiç duymadı. sevildiğini bilmeden yaşadı oysa biri onu her gün sevmekten yorulmadı. Peki ya hiç bilinmeyen bir aşk, gerçekten var olmuş sayılır mı? Bu kitap, kalbine gömdüğün birine yazılmış en hüzünlü mektup...

Sadece bir sınıfız yani ne olabilir...

Kimse jungkook un başaracağına inanmazken o kimseyi dinlemedi ve başardı

........ Sjo ya Ol abi

Attığım adımda izin var. Baktığım aynada yüzün var. Bu canımda gözün var, nerdesin caney? Yüreğimde sızın var, hayatımda izin var. Nerdesin caney? Ciğerim yaney!

Selam ben Aysima ben liseye gidiyorum ve buğu gün size nefretle başlayan bir hikayeyi anlatacam Yeni liseye geçmişti ve çok sosyaldi herkezle arkadaş olmak istiyordu ve arkadaşlarıylada araları çok iyiyidi işte nefret böyle başladı liseye geçti ve ilk günü yalnışıkla ayağı takıldı ve yere düştü tabi herkez onla dalga geçti ve o çok üzüldü neyse herkez unuttu ve geçti ertesi ay şiir okumak üzere sahneye çıktı ama o şiir okuduktan sonra herkez onla dalga geçti ve onun özgüveni yerle bir oldu herkeze karşı kinliydi herkez onu zorbalıyordu o da o gün bugündür herkezden nefret ediyor

“Baba ben o okula gitmem!”

Kısa bir hikaye

İdil, okula yetişmeye çalışırken çarpıştığı kişiyi bir daha girmeyi düşünmesede okula Sunum için gelen, dünya şampiyonluğunda derece yapmış olan o boksörle tekrar karşılaşır.

Kraliyetteki kraliçe fazlasıyla yalnızlık çekmektedir. Çareyi soytarıda bulur.

Kız özlüyordu. Kelebeğin ömrü tükeniyordu. Koleksiyoncu ise seviniyordu. O kelebeğin mükemmel kanatlarını istiyordu.