Herkesin birbirinden medet umduğu bir dünyada; kendi menfaatleri için yaşayan bir kadın... Peki ne kadar ileri gidebilir?

Yerleştirdiği ölü bedene aşık olan morg görevlisi Ren ve Ren tarafından ölü bedeni morga yerleştirilen Roseline. Ancak Roseline gerçekten ölü mü? Bu kadar basit olmamalı değil mi? Reankarnasyon esnasında ruhu, bedenine geri dönemeyen Roseline’nin cansız sanılan cesedi, ölüm teşhisi ile morga kaldırılmıştır. Roseline’nin ruhu, gömülmeden önce cesedini kurtarmak zorunda olup ölü bedenini morgda takip ederken, morg görevlisinin geceleri Roseline’nin cesedini saklanılan soğuk dolaptan çıkardığını ve saatlerce izlediğini fark eder. Ruhsuz cesedine atılan bakışlar sonucu; kendisini bu hale getiren büyücü kadından bir dilek hakkı talep eder. Yaşlı, gözleri görmeyen büyücü, Roseline’den gören gözler almak kaydıyla onun bir dilek hakkını kabul eder. Roseline’nin ruhu, Ren’e sesini duyurabilmeyi diler. ! Rahatsız edici öğeler ! Doğaüstü olaylar

"Bugün birileri de ansızın yola çıkmaya niyetlendi Ö gibi, kimileri bunu aşk acısından yaptı kimileri ise içine sığmayan şeylerden, bazıları sadece gitmek istediği için niyetlendi bazıları ise gitmek istemediği için. Ama hepsi niyetlendi, ne kadarı bunu başardı? Bilinmez. Bizim tek bildiğimiz Ö`nün yaşadıklarıydı. Bizi sadece o ilgilendirirdi gerisinden bize neydi kısacası. Ö sadece niyetlenmedi, o bunu başardı..." Ö adam bir gece, evi bildiği yerde otururken uzaklaştı zihninden, önce zihninden sonra evinden. Yola çıkmalıydı, zihnini doldurmalı, kendisiyle yeniden tanışmalıydı ama bir sorun vardı. Bulunduğu yer olağandan uzaktı... Buradan çıkmalı ve ve gerçeğe dönmeliydi... ama nasıl çıkacak, ne yapacaktı? Bulunduğu yer gerçek değil gibiydi ama ya gerçekliği buysa Ö adamın? O zaman ne yapacaktı? -unutma! Yola çıktın. Artık duramazsın. Çünkü bıraktıklarını eskisi gibi bulamayacaksın. Bundan sonra seni yol ilgilendirir ve yolda buldukların. Gerisini yolunun üstüne koyma. Kafan karışır yolu bitiremezsin. Unutma! Yola çıktın! Yolda kal! Yolu bitir!

"Kahretsin! Bu nasıl bir sistem!?" Sinirle arkama yaslanıp ellerimle yüzümü avuçladım. Saatlerdir sisteme giriş yapmakla uğraşıyordum ama bir türlü giremiyordum. Sistemleri fazla kuvvetliydi. Hemde bir şirkete göre fazlasıyla kuvvetliydi. Bu daha çok şüphelenmeme neden oluyordu. Tam tekrar deneyeceğim sırada telefonum çaldı. Arayan Maske idi. Telefonu hızlıca açtım. "Ne buldun?" Ses değiştirme cihazını kullanıyordu. Bu yüzdende sesi çok cızırtılıydı. "Daha giriş yapamadım." Yürek yedim belki de ama doğruyu söylemiştim. "Şafağa kadar kayda değer bir şey bulamazsan kendine kaçacak delik ara." "Efendim, sistemleri çok güçlü. Normalde bu kadar uzun sürmezdi. Lütfen, biraz daha süre verin." "Sana yeterince süre verdim." "Bir gün daha efendim. Lütfen." Telefondan cızırtılı sesler gelmişti. Sanırım nefes veriyordu. "Yarın şafağa kadar vaktin var." Bir şey dememi beklemeden telefonu suratıma kapatmıştı. Hızla tekrar işe koyuldum. Umarım yarın şafağa kadar kayda değer bir şey bulabilirim... (Bu kitabı okuyan/okuyacak olanlar size başta saçma gelse de sonradan ileriki bölümlerde ne olduğunu, neden olduğunu açıklıyorum! Çok saçma, bu ne ya, ne alaka, tarzında yorumlar yapmadan önce sabırla diğer bölümleri okumanızı rica ediyorum! Arada sırada yine de saçmalıklar olabilir, ki bu çok normal bir sürü kitapta var, onlar içinse şimdiden özür dilerim!) * 17/02/2023 Notu: Kitap düzenlenmiştir! *

Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz? "Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği bu okulun mevcudu yavaş yavaş azalırken polisler ve yetkililerin okulu mühürleme kararı almaması iyice odak noktası haline gelmişti. "Sizce bu okulda neler oluyor?"

Annesi ve babası boşanmış kızın ,bir gün eski bir dükkandan bir fotoğraf makinesi alır.Bir fotoğraf makinesi hayatını ne kadar değiştirebilcek ki? GELİN BERABER ÖĞRENELİM.

Annesini kanserden kaybeden Mehir Bade Balaban`ın hayatında ki en karanlık renk bile eskisinden daha karanlıktır. Annesinin ona bıraktığı vasiyeti yerine getirmek için Karadeniz`e gitmesi gerekir. Artık herşeyin bittiğini düşündüğünde asıl hayatının yeni başladığını fark eder.

Kedinin kaybolması

İntihar etmek üzere olan genç kıza ansızın bir gün kapı aralığından bir mektup gelir. İsimsizdir ve sonrasında ona ulaşacak bilinmeyen kadar da gizemlidir.

Bir gün bir adam evinin bahçesin dolaşır

Liseden yeni mezun olan bir genç kızın hikayesi

Gözlerine baktığımda kendimi görmemin sebebi senin sürekli beni düşünmekmiş? Hep böyle söyle söyle nereye kadar diye düşünürdüm ama harbiden doğru söylüyormuşsun gözlerini kapatırken bile ben vardım gözlerinde, sonsuza dek ben varmışım kalbinde.

İki dünya arasındaki sınır, kaderin gizemli iplikleriyle örülmüş bir yolculuğun kapısını aralıyor.

Küçüklüğünden itibaren diğerlerinden farklı yetişen Missi`nin hayatta zorlanması kaçınılmaz olmuştur. Farkındalıkları ve düşünceleri arasında sıkışıp kalan Missi çoğu zaman yorgun hisseder. Missi, köylüsü tarafından ağır ithamlara ve tacizlere uğrar. Ta ki... Missi herkesten uzakta kendisini yetiştirir; Gururlu, güçlü, yaralanmış, yalnızlaşmış, özsaygısını kuşanmış ve Yağız denen o adama hâlâ aşıktır. Bir gün kendisini köyüne uğramak zorunda hisseder. Kendisinden kaçamayacağı o an gelir...

-Finally the most boring summer of my whole lige is over! -I know right? -I just cant wait for the school. "Yes ma`am. The last messages on her phone."

Gizemli bir okul . Sadece seçilen kişiler orada okuyacak . 700 kişi arasından hangi iki arkadaş grubu hayatta kalırsa , ödül ile mükafatlandırılacak ...

Üstüme gelen adamı fark ettiğim zaman geriye gitmeye çalıştım ama yapamadım. -Sen kimsin? -Beni bosver asıl sen kim olduğunu biliyor musun? -...

Bir Olay, Binlerce Bakış Açısı

Bir gazeteci ve bir seri katil nasıl aynı safta savaşabilir? O,gözlerinde yirmi yıldır taşıdığın zehrin ta kendisi. Kabuslarına bir gölge gibi çökerek seni rüyalara boğan adam. Karabasan. Gözlerine sinmiş iki anaforla sana bakıyor ve ellerinden akan kanın boyadığı dolgun dudaklarını aralayarak hafifçe fısıldıyor. "Seni koruyacağım."Bu sözler dudaklarından çıkarken aynı zamanda kalbime işliyordu.Kaşları hep olduğu gibi çatıktı,zehir karası gözleri ise daldığı yerde uğruma katliam gerçekleştiriyordu."Sana yemin ediyorum ki seni kendimden bile sakınacağım." Biliyordum,buna gücü yeterdi.Hiçbir şey bilmeden dünyaya yeniden gelsem bile onun beni koruyacağı bilgisiyle doğacakmış gibiydim. "Senin karanlığınsa artık beni korkutmuyor." ** 1.8.22 (Ç)alınması dahilinde yasal işlem başlatılacaktır. ** (Bu kitapta gösterilen her olay başlı başına bir kurgudan ibarettir,hiçbir olayın gerçek kişi ve kurumlarla ilgi ve alakası yoktur.)

Kırmızıyı hiç sevmem çünkü o renk annemin sonu oldu

Geçmişi unutamıyordu. Bu nasıl unutulabilirdi ki? O henüz kaç yaşındaydı? Sekiz mi?.. Dokuz mu?.. Daha çocuktu be, daha çocuktu! Gördüğü şeyler, kayıplar, bıraktığı acılar.. bunların hepsinin bir bedeli olacaktı. Yaşadığı acının sorumlusuna bunu en ağır şekilde ödetecekti. Yapılması gereken belliydi, o gitmeliydi.

Aşağıya baktı kadın, bu sefer bitti dedi içindenden, bu sefer bitti. Yukarıya baktı adam, herşey daha yeni başlıyor dedi yanındakilere. Ellerinde artık ölüm vardı genç kadının,oturup hıçkırarak ağladı boş sokaklarda,gökyüzüde eşlik etti o da ağladı, yağmur bile yeryüzünde ki pislikleri götüremedi o gece, yağmur bile ihaneti silemedi boş sokaklardan. Hepsi oturup izledi,kendilerinin çok iyi olduğunu savunan her insan,o gece genç bir kıza kör sağır ve dilsiz oldu.

Athena beni omuzlarımdan sıkıca kavradı. Korktuğunu ellerinin titremesinden anlayabiliyordum. “korkma Lyra, sorun olmayacak. Ben buradayım.” Derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalıştım ve yanımdaki adamın güçlü bedenine biraz daha yaklaştım. “Şimdi ne yapacağız Athena?” Athena sessiz kaldı, gözlerimin içine bile bakamadı. Cevabı o da bilmiyordu, ben de… Karşımızdaki devasa büyüklükteki beden tekrardan bize doğru döndüğünde yanımdaki adama biraz daha yaklaştım. Her şey yeni başlıyordu ve bunun sonunun ne olacağını asla kestiremiyordum.

Liseli bir arkadaş grubu, okulda yaşanan paranormal olaylar ve kayıp ruhun hikayesi... Ruh fısıldadı, Yalnızca hissedenler duydu. Hissedenlerin ruhu kayıptı, Belki de yoktu. Hissedenler de bizden birisi, Belki de en incesi, Ruh istedi diye, Arkadaşlarını yok edeni...

Luiz akademisi,çoğunluk ile unutulmuşların içinde bulunduğu ve adını kan ile dehşet`ten almış bir korku akademisidir. Unutulmuşlar,mitolojik varlıklara takılan bir lakaptır. 1985 yılında Amerika Birleşik devletlerinde ki bir kimya fabrikasının patlaması sonucu oluşmuş ve normaller (yani insanlar) tarafından aşağılanmışlardır. Avusha Dosthen,küçük yaşta içine giren ruh ile korkunç bir kıza dönüşmüştür. Avusha,17 yaşına gelince Luiz denen unutulmuşlarla dolu bir yatılı liseye zengin ama duygusuz ailesi tarafından türlü türlü bahaneler ile gönderilmiştir. "Kimse umurumda değildi, benim umursadığım tek şey,unutulmuşları seri bir katilden kurtuluşa erdirmekti.başka bir amacım yoktu." Okullarında kaldıkları her saniyede bir unutulmuşun ölümünün şahidi olmaktadırlar. Sizce bu savaşın galibi kim olucak? Katil kim çıkıcak? Ve daha önemlisi... Avusha Dosthen geride bıraktığı geçmişini bulabilecek`mi?