Kardeşini kaybetmenin acısını içinde taşıyan Gölge Çevik, hayatını yanıtını aradığı tek bir soruya adamıştır: Bu trajedinin gerçek sorumlusu kimdir? Simge Çevik’in ölümünden sonra hayata karşı tüm ışığı sönen Gölge, yıllardır peşinde olduğu kişinin Güneş Alkan’ın iki yıl önce bir sağlık merkezinde yaşamını yitirdiğini bilmemektedir. Bu bilgiden habersiz bir şekilde gittiği kurumda, Güneş’e şaşırtıcı derecede benzeyen biriyle karşılaşır: Gece Korkmaz. Bu karşılaşma, Gölge’yi hem geçmişle hem de iç dünyasının en karanlık köşeleriyle yüzleştirecek bir sürecin başlangıcı olur. Gölge, kendisini beklenmedik ilişkilerin, tehlikeli güç dengelerinin ve çözülmemiş sırların içine sürüklenirken, adalet duygusuyla kendi iç mücadelesi arasında giderek sıkışır. Karanlık ağların örüldüğü bu dünyada, Gölge’nin yolunu değiştirecek tek bir isim vardır: Faruk Güngör.

Liyan yine her zaman ki gibi işten eve doğru arabayla gidiyordu. Liyan daha yolun yarısına Bile gelmeden şiddetli bir yağmur yağmaya başlamıştı. Liyan evine giderken mezarlıktan geçmek zorunda kalıyordu. Bi aralar her ne kadar o mezarlıktan korkarak geçsede şuan hiç bir şey olmamış gibi geçiyordu. Mezarlığın hemen karşısında terk edilmiş deli hastanesi vardı. Ve o mezarlıktan geçerken aniden hastanenin karşısında bir kadın berilenmişti ve kaza yapmıştı. Gözlerini açtığında o terk edilmiş hastanenin içindeydi. Kaçmaya çalışıyordu ama o deli kadın onun kaçtığını görürse türlü türlü işkenceler ediyordu. Hastane de sadece Liyan değil onun gibi bir kaç kişi daha vardı ve onlarda kaçmaya çalışıyordu, ama bir türlü kaçamıyorlardı. Deli olan insanlar en doğru insanlardır...

"Benden ne istiyorsun?" "Seni" ... "Bizi ne ayırır biliyormusun?" "Ne" "Ölüm"

Dört duvar arası, çığlıklara şahit olmuş büyük bir bina. Herkes akıl sağlığının yerinde olmadığı için buraya zorla yatırıldığını sanıyor. Peki cidden öyle mi? Onca insan zihni hastalıklı olduğu için mi burada tutsak? Onlar bu sırrı çözecek dört deli, dört akıl hastası. Ayla Güray, Demir Yılmaz, Kaan White ve Rüzgar Şahin bu gerilim dolu hikayeye başlıyor. Bağlayın kemerleri çünkü bu anlara sizde tanık olacaksınız ve sessiz olun çünkü hastane çalışanları sizi duyabilir...

İki kız arkadaş ilerde aralarındaki gerçek bağı öğreniyorlar. Ve Düşmanlık başlıyor. Nayan Nehir`e karşı Dost mu olacak? Düşman mı?..

Rose`un Günlüğü

İntikam ateşiyle büyüyen bir kadın, kanla yıkanmış geçmişini kaybetmenin eşiğinde.

Gece, korkusuz bir avcı. Kurbanını sindirir, sonunu getirir… Ama bu kez aynı odada iki kişi vardır ve her karar, ölümle dans etmektir. Kaçacaklar mı, savaşacaklar mı, yoksa hiç beklemedikleri bir yolu mu seçecekler?

Kara mahellenin adı sadece bir isim olarak koyulmamıştı. İçide adı kadar kara olduğu için koyulmuştu...

"ben sana ne yaptım!" Diye bağirdim ona o ise sanki zorundaymiş gibi bakıyordu "Zorundayım Pırıl zorundayım" "Erdem Konalı. Ne için zorundasın... Ben sana sevdalık etmem dedim. Allah benim belamı verir dedim şuan veriyo. Sen neden ablamı haklı çıkartın neden!?" İstanbul`da okuyduktan sonra köyüne geri dönen pırıl ailesinin öldürüldüğünü geriye sadece ablasının kaldığını görür. Ailesini öldürenler ise konalılardır. Pırıl bunun sebebinin yıllar önce olan büyük dedesinin onların dedesini ve babaannelerinin öldürdüğü için olduğunu anlar. Fakat hiç bişi elinden gelmez. Fakat Pırılın babası öyle şeyler yapmişki. Pırıl ailesinin soyunun sürmiyceğini sanat fakat abisi aslında ölmemiştir. Abisine kavuşur fakat abisi sadece intikam istiyordur...

Her şey bir anda kaybolabilirmiydi

Ama kader, o gece iki şey yazdı: Bir günah avcının omzundan indi. Ve bir isim—Viora— artık masalın kalbine kazındı. Onlar hiç bilmese bile masalın sonu hep aynı biterdi, avcı okunu yine küçük ceylana saplar. Ve ellerini yeni bir günaha davet eder, küçük ceylanın kalbini söker ve pişmanlıkla okşardı… Yılanın zehrini istediğin kadar sök, o yine o zehri sana verir. Hainler kalbe zehir eker, Can yanar, kül olur kalp. Ve göğüs kafesinin derinliklerinde uyuyan o eski varlık—şeytan— tüten küller arasından doğrulup gözlerini açar. Masallar böyledir küçük ceylan: Her kötülük, bir uyanışla başlar. “Peki ya şeytanın kendi masalı?” diye fısıldadı avcı, karanlığın içinden. “Onu duymaya yüreğin yeter mi?” Duymak isteyen önce kalbini aramalıdır; içindeki iyiliği söküp çıkarmalı, kanın akmasına izin vermelidir. Sonra kötülüğü bir fidana döndürüp kalbinin boşluğuna dikmelidir. İşte o vakit anlarsın: Bu masalda ki asıl şeytan sensin. Hoş geldin. Burası cehennem değil yalnızca— Burası göğüs kafesinin kurumuş topraklarındaki kadim ateşin yurdu. Burada rivayetler anlatılır; gerçekle hayal el ele tutuşup yol alır, gölge ile ışık birbirine karışır. Uzun zaman önce, senin için bir mezar kazıldı bu topraklarda. Yalanlardan ördüğün ince ipliklerle örtmeye çalıştığın bir mezar. Sandın ki gerçek susar, Sandın ki yalan, kök salıp karanlığı örter. Ah küçük ceylan… Yalan hiçbir zaman gerçeği kapatmaz; yalnızca sahibinin gözlerini karartır. Ve sen gözlerini kapatsan da masal akmaya devam eder: Zaman nehrini sürer, güneş doğar, batıya çekilir, aydınlık yerini karanlığa bırakır, yıldızlar birer birer titreyip söner. Tanrı ise kimi zaman merhametiyle cezalandırır kullarını— çünkü merhamet de ağırdır kimi gönüllere. Hadi küçük ceylan; anlat şimdi insanlara o süslü, cilalı öykünü. Ama sonra dön, ardına bir bak. Anlatırken kaç gerçek kenara düştü, kaçını kaç yalanla sarıp sarmaladın?

Bu şehirde denge adaletle değil, kanla kurulur. Sofia Lodric bir zamanlar sadece bir isimdi. Şimdi ise patronun en büyük hatası. Geçmişini gömmüş, düşmanlığını saklamış, hayatta kalmayı öğrenmiş bir kadın… Ama bazı hesaplar toprağın altına sığmaz. Bazı ihanetler unutulmaz. Patronun kurduğu düzen kusursuz görünüyordu. Ta ki Sofia geri dönene kadar. Bu kitapta ihanetin bedeli, gücün gerçek yüzü, ve bir kadının kurbandan avcıya dönüşü anlatılıyor. Bu bir kaçış hikâyesi değil. Bu bir hesaplaşma. Ve bu hesapta herkes kaybedecek…

Kasabaya yeni biri geldi. Ve biz şimdi grubumuzla gezdireceğiz. Çok güzel bir gün olacak… Eminim

Lise son sınıf öğrencisi İklim Öcal geçmişinin aydınlanmasıyla birlikte tekrardan bir cinayetin baş şüphelisi olur. Geçmişinin öğrenilmesinin ardından başına gelmeyen kalmayacaktır.

Eda Akkurt hala çocukluğunun travmalarını atlatamayan bir kadındı. Geçmişini unutmaya çalışırken hayatına giren kişi onu en derinden sarsar ve geçmişinin tüm perdelerini aralar. Diğer yandan da onu sürekli izleyen bir mesajcıyı bulmaya çalışır. Bir yandan geçmişinin karanlık tarafıyla uğraşırken diğer yandan da hayatında yeni kararlar alıcaktır.

♦️♥️Gittiğimiz kumarhanede rehin alındık buradan çıkıp hayatta kalabilmek için ölüm Oyunları oynadık ♠️♣️

Okulda yaşanan cinayetler.Ama bir Gizem vardı.katil cesetlerin üzerine bir saat bırakıyordu...

Döngüye hoş geldin

" BU BİR AJAN KİTABIDIR" "intikam! intikam istiyorum. Benden alınan he şeyi ,yıllardır dağ taş demeden aradığım annemin mezarını!" dedim bağırarak. Son söylediklerim onu şaşırtmıştı ama hemen toparlandı. " Sana neden inanayım? " dedi. Bana inamasını beklemiyordum. " Bana inanmana ihtiyacım yok" onaellerinle getireceksin!" Desteğiniz benim için en büyük motivasyon sizden isteğim yorum ve yıldızlarınızı eksik etmeyin iyi okumalar❤️❤️

Irmak ile ecem çok yakın arkadaştır . Aralarındaki tartışmadan sonra hocanın yanına giderler ve bir büyü yüzünden bir dünyaya ışınlanırlar o dünyada sadece onlar ve bilinmeyen ev sahipleri vardır ....

Aşkın cinayeti`ni işleyebilecek tek kişi en aşık olandır. Nevin Akyüz kuzeninin yanına geldiği gün bir vianyete tanıklık eder. Bilinmeyen numaralar den gelen mesajlar, gizemli davalar ve Avukat Nevin akyüz`e eşliş eden Savcı Arven Bektaş.

Bir saatçi var. Bu saatçi kardeşinin ölümüne dakikalar kala geç kalıyor ve kardeşi ölüyor. O günden sonra zamana karşı düşman ve insanlara karşı da katil oluyor. Bu katil kurgusunu zevkle okumanız dileğiyle. ✨🍀

İncila Arven. Bir zamanlar her şeyin bittiğini sanmıştı. Artık geçmişteki acıların onu bulamayacağına inanmak istemişti. Ama o gece... karanlık yeniden kapısını çaldı. Bir yabancı tarafından kaçırıldı. Gözlerini açtığında, hayatı artık ona ait değildi. O an, korkunun ve çaresizliğin gölgesinde sadece bir şey hissetti: Bu defa kimse onu kurtaramayacaktı. Kurtulduğunu sandığı geçmiş, aslında hiç gitmemişti. İncila, kendi karanlığıyla yüzleşmek zorundaydı. Her yara yeniden kanıyor, her anı nefesini kesiyordu. Ama o, bir kurban değildi. Paramparça edilse bile ayağa kalkmayı seçen, suskunluğuyla bile savaşan bir kadındı. Bu hikaye, karanlığın ortasında bile ışığını kaybetmeyen bir yüreğin hikayesi. Peki bu güçlü kadının hikayesini okumaya hazır mısınız?

GÜNEŞİN GÖLGESİ Bazı gölgeler, en parlak ışığın bile aydınlatamayacağı kadar karanlıktır… Güneş, yatılı okulunda yeni bir hayata başlamaya çalışıyordu. Ancak herkesin önünde olan biri, her zaman hedef hâline gelir… özellikle yanlış zamanda, yanlış yerdeyse. Bir cinayet. Bir kurban. Ve suçlanan tek bir kişi: Güneş Atabey. Ona inanan az sayıda insan vardı; kimisi sessizce destek olurken, kimisi göze alamadığı tehlikeye rağmen onun yanında duruyordu. Fakat bu okulda kimin dost, kimin düşman olduğunu anlamak neredeyse imkânsızdı. Ve bu, yalnızca bir cinayet değildi. Derine indikçe sırlar çözülüyor, maskeler bir bir düşüyordu. Güneş, farkında bile olmadan çok daha büyük bir oyunun içine çekildiğini anlıyordu… Ve unutmayın! Bâzı gölgeler, en parlak ışığın bile aydinlatamayacağı kadar karanlıktır.... Gecenin Rüzgar`ı🌜...