“O, herkesin baş belası. Benimse en büyük sınavım…” Nilsu, kurallara uyan, sessiz ve kendi halinde bir kızdı. Hayatı boyunca dikkat çekmemeye çalışmış, derslerine odaklanmış ve kendini korunaklı bir dünyada tutmuştu. Ta ki ateş yolları kesişene kadar… Ateş, okulun asi çocuğu, başına buyruk ve tehlikeli biriydi. Kimseye hesap vermez, hiçbir kurala uymazdı. Onun girdiği yerde karmaşa, peşinden de belalar eksik olmazdı. Ama ne olduysa, bir gün nilsu hayatına karıştı ve işler hiç beklenmedik bir hal aldı. Zıt dünyaların kesiştiği bu hikâyede, aşk ve tehlike iç içe geçiyor. Peki, bir baş belası ve bir kurallar kraliçesi gerçekten yan yana durabilir mi? Yoksa bu, en baştan kaybedilmiş bir savaş mı? “Kuralların yıkılmak içindir yaratıldı nilsu hanım” “Kalbim de kırman için mi yaratıldı peki?”

İnci yaz aylarını sevmez, çünkü en son ilkokuldayken anneannesinin küçük sahil kasabasındaki yazlığına gittiğinde sadece yaşlılar vardı. Ama şimdi lise çağında bir genç kız olarak bu yaz tekrar oraya dönmek zorunda.

Herkese merhaba, bugün ilk kitabımı yazıyorum ve bunun için çok heyecanlıyım,ilk kez yazdığım için biraz hatalar olabilir bunun için şimdiden özür dilerim,kendinize iyi bakın.

"Hergün yeniden tanıştım seninle , hergün yeniden ilk defaymış gibi sarıldım sana , hergün yeniden sevdim seni.. sen bugün de unuttun beni, hep olduğu gibi.."

Ailemizi seçemeyiz ama dostlarımız seçebiliriz, ve onlar ailemiz olur.

``...Çaresi yok bu yaranın, kimde kalır kabukları...`` diye tekrar etti mırıldanarak. Tam 47 dakikadır bu şarkıyı mırıldanıyor aynı zamanda masada duran beyaz orkide ile bakışıyordu. Tanıdığı biri olsa illaki anlardı. Nasıl olsa çok tanıdığı yoktu. Yakın olduğu tek bir isim vardı ama o da bu saatlerde kendisini rahatsız etmemesi gerektiğini bilirdi. Kim göndermişti bunu gecenin bir yarısı kapısına? Evinin adresini, ismini, en sevdiği çiçeği ve belki bugünün özel bir gün olduğunu da biliyordu? Yoksa, bunu kim gönderdiyse, neden bugünü seçsindi ki? Tabi en önemlisi evinin adresiydi. Kimden bulmuştu bunu, kimdi? Sapık mıydı yoksa? Ah, bunun olmamasını umuyordu. Kapaklarını kapamadığı için acıyan gözlerini kırptı bir kaç kere. Uykusu vardı, çok yorulmuştu ancak içine büyük bir korku düşmüştü. Güvenliği tehlikedeydi bir kere. Her kimse bir de sanki dostmuş gibi yaklaşarak, utanmadan ona bir not bırakmıştı. ``İyi geceler dilerim Reyhan ÖZTÜRK. Bu beyaz orkide sizin için hanımefendi. Dilerim ki kabul edersiniz. Aklınızda bir sürü soru oluşacağına eminim ama sizi temin ederim ki bana güvenebilirsiniz. Artık tanımadığınız bir insan olmaktan çıkacağım, her yeni başlıyor bizim için.``

Yuvasının duvarları yıkılmış bir kadının ve aşkıyla yıkılan bir adamın hikayesi... 🌃 Balım geceleri kafasını dağıtmak adına evden kaçıp sahile gitmektedir. Arkadaşlarıyla o saatte eğlenebilen Devran, yine o gecelerden birinde kalbini kızım avucuna bırakır.

gecmıs zamanın ıntıkamı

"Anlat bakalım amca neymiş o teklif edeceğin iş" Dediğimde gülmeye başladı "Bak kızım benim bir oğlum var" Derin bir nefes aldı "Aslında iyi bir çocuktur ama biraz gariptir, asidir, başına buyruktur. Çocukluğundan beri öyle" Kafamı geçiştirircesine salladım ben buraya bu amcanın oğlunu dinlemeye gelmemiştim "Konuya gir amca" "Teklifim şu oğluma aşık olduğu kızdan vazgeçirmen şartı ile size ne kadar isterseniz veririm"

Kapının açılmasıyla babamın yere serilmesi bir oldu.. Irmak karmaşık hayatının dahada karmaşık olmasına mı izin verecek yoksa teklifi mi kabul edecek

Via ve Lex’in tesadüf sonucu hayatlarının birbirlerine bağlanması, onları derin bir yalnızlık sonrası mutluluğa götürür. Ama bu mutluluğa ulaşmak için önce bitirmesi gereken görevleri vardır.

Dönence dünyanın iki ayrı kutbundaki enlemlerdir ve hiçbir zaman birlikte olamazlar. İnsanın doğasında da iki zıt kutup vardır. Bu kendisinde olmayanı arama içgüdüsüdür. Ben aramadığım halde zıt kutupuma gittim nerde bilicektim ki

Ldmdlspsmslzmaşzmzmzm

Gerçekleri göremiyormuyum yoksa görmek mi istemiyorum?

Pabuçumun mafyası

Bir vardı bir yoktu Hem tuzak hem yoldu Onu tanımam hayatımın en büyük yanlışı olsada hayatımın en büyük doğrusuydu aslında.

14 yaşındaki genç bir kızın yaşadığı olaylar.

Ben Polen. Yanına bir arının gelmesini bekleyen, huzuru yaşamak,hissetmek için umutla bekleyen Polen.

Genç arkadaş topluluğunun yaşadığı stratejik olaylar

Yarala sonra kimin yaptığını sor ona

Yeni bir okul, yeni arkadaşlar ve yeni bir amaç vadediyordu bana.

Kandan korkan birisi katil olabilir miydi? Olurdu. Yaşamak istemeyen birisi ölmekten korkar mıydı? Korkardı. Kafasına intihar düşüncesi girmiş birisi yaşamak ister miydi? Hayır.

Bir yaz sabahı anne ve babasının öz anne ve babası olmadığını öğrenen Balım ikizi Balamir ile Soylu ailesinin çocukları ve yıllardır Balamir ve Balım gibi Soylu ailesinden ayrı büyüyen Ural ve Alp ile dördüz olduklarını öğrenirler.

Biraz kötü olur diye düşünüyorum ama bakalım

Bergüzar ve Alihanın hikayesi.