Gerçek ailem kurgularını hep iyi kızdan okuduk değil mi? Gel bu sefer kötü sandığımız o kızdan okuyalım, Simay Naz kötü sandığımız o kızlardan birisi.

Zorla aşk var mıydı? Aşkı bilmem ama zorla her şey olurdu. Ben Talin, ağabeyimin bir kız kaçırması sonucu bedel ödemek zorunda olan bir kızım.

Ilke ve Aras`ın hikayesi

"Bunları sen benim için ağla diye değil, benim gözümde kendi değerini anla diye anlattım birtanem. Bir şey başarmadığını düşündüğün her an, bana bak. Senin en büyük eserin, benim." Bu sözleri onun dudaklarından; her dinleyişimde kalbimin var olduğundan bile habersiz olduğum noktalarında birer kıvılcım alevlendiren sesinden duymak, kaç yıl geçerse geçsin hala gerçekmiş, sahiciymiş gibi hissettiriyor. Sanki ellerine hiç ailemin kanı bulaşmamış ve bu kanı içinde gizlediği Şeytan`ın İki Yüzü`nün ardına saklamamış gibi. Kitabın bütün hakları tamamiyle şahsıma aittir. Ve herhangi bir çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

~Arya serisi 2~ Dünyanın renklerini hiç görmedi. Gözleri doğuştan kapalı, kalbi ise hayat boyu sevgiye kilitli. Hayatı, yalnızca soğuk duvarlar, yabancı sesler ve bitmek bilmeyen bir yalnızlıktan ibaret. Hiçbir zaman bir el saçlarını okşamadı, hiçbir ses ona şefkatle "kızım" demedi. Küçücük bir dokunuşa, ufacık bir ilgi kırıntısına muhtaç, dışlanmış ve suskun bir genç kız... Öte yanda, bir zamanlar neşesiyle dolup taşan bir aile, geçmişin acı ve hataları yüzünden darmadağın olmuş durumda. Aynı çatı altında yaşayan, birbirine yabancı, duygusuz ve soğuk insanlar topluluğu. Aralarındaki bağlar yıllar içinde yıpranmış, yerini derin bir sessizlik ve karşılıklı suçlamalar almış. Her köşe, her odada bir kırgınlık, her bakışta bir hesaplaşma saklı. Bu buz gibi evin çatısı, uzun yıllar ailesini bir arada tutan baba figürünün ani vefatıyla çöker. Ama asıl sarsıntı, babanın geride bıraktığı mektupla başlar: Yıllar önce başka bir kadından doğmuş, gözlerden saklanmış bir kız çocuğu...

Kadına baktım. Baya afetti, fıstık gibi daş daş. Hazır bakmışken biraz daha baktım. Bu adam, kadını nasıl tavlamış acaba? "Ne bakıp duruyorsun karıma" diye konuşan dayıya baktığımda kaşlarımı kaldırdım "Çok dikkatimi çekti" dedim, geri durmadan. "Eşref saatinde mi tavladınız? Nasıl baktı size söyleyin de biz de bir şeyler kapalım" söylediğim şeyden sonra kadın gülümseyerek bana baktı, abimse dirseğiyle kolumu dürtüyordu. Oflayarak abime baktım, dayı da kaşlarını çatmış bana bakıyordu ama umrumda değildi "ne var abi yalan mı söyleyeyim ne dürtüp duruyorsun!" Abim anında renkten renge girerken sarışın afet kahkahayı bastı. "Ay ne güzel gülüyor," yanındaki kasıntı adama döndüm "bir de sen gül bakalım dayı, yanına yakışacak mısın?" bu dediğim şeyden sonra kadın, kocasının koluna alnını yaslayıp gülmeye devam etti "Dayı diyip durma bana, teyze" Anında afalladım "teyze kim lan" şaşkınlıkla kendimi gösterdim "bana mı teyze dedi o dayı?" "Hâlâ dayı diyor!" "Seninle uğraşamayacağım" "İsabet olur" Dik dik ona baktım. "Çok gıcıksın" "Sen daha gıcıksın ve karıma bakmayı kes!" Sarışın kadın şaşkınlıkla adama döndüğünde "pes artık" dedi "inanamıyorum Miran! Çocuk sayılır o!" "Ama hayatım alacaklı gibi bakıyor?" "Belki de gelecekliyimdir" herkes bana döndü "Of hadi ama! Hani pozitif falan olursa diye şaka yaptım" "Ok" dedi, adam Gece, daha dünyaya gözlerini açtığı anda hayattan koparılmış bir çocuktu; doğduğu gün hastanede bilinçli bir şekilde başka bir aileye verilerek hiç bilmediği bir oyunun içine sürüklenmiş, hiç ait olmadığı bir ailenin yanında büyümek zorunda bırakılmıştı. Onu sevgiyle büyütmeleri gerekirken, yalnızca kendi hırslarının gölgesinde büyütmüşlerdi Bu, sadece kayıp bir kızın hikâyesi değil... Bu, yeniden doğan bir Gece`nin hikâyesi...

Naz, doğuştan konuşamayan ve annesini hiç tanıyamadan büyümek zorunda kalan bir kızdır. Babasını da bir kazada kaybettikten sonra hayatta tek dayanağı abisi Efe kalır. İkisi yıllarca zorluklarla birbirine tutunarak yaşar. Naz’ın kazandığı burs, onlara İstanbul’da yeni bir hayat kurma fırsatı verir. Yeni ev, yeni okul, yeni şehir… Aras, okulun popüler çocuğu ve futbol takımı kaptanıdır. Umursamaz gibi görünen ama kendi kırgınlıkları olan; bu yönünü herkesten gizleyen ve okulun zorba çocuğu olarak anılan bir çocuktur. Bir gün, Aras arkadaşlarıyla girdiği bir iddia sonucu Naz’la yakınlaşmaya başlar fakat içine girdiği bu oyun ikisi için, özellikle de aras için beklenmedik sonuçlar doğuracaktır.

Ankara’da ya okunur ya aşık olunur. Ben Ada nerden bilebilirdim ki huysuz odasını kiralayan tıp okuyan yakışıklı karizmatik Arda’ya aşık olucağımı ya da başından beri aşık olduğumu… Arda için aynısı söylemezdim nasıl hissediyordu? Beni seviyor muydu ? İşte orası sırdı. Arda belli etmiyordu.

Her gün gittiğim kütüphane de arkadaşımla kilitli kaldım ama yanlız değildik. Bu olay yalnızlığımız sonu olacaktı. 🌕

Tüm hakları saklıdır içeriklidir alıntı ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatıcaktır.

O gece bir söz verdim. Ve ben, nâm-ı diğer Yılanın Yavrusu, yıllar önce söndürdüğünüz o ateşi tekrar yakmaya geldim... •Kitap tamamen şahsıma aittir ve tüm hakları saklıdır.

Öğretmen ve öğrenci aşkı… "Diz çök," dedi adam. "Çünkü burada tek kanun benim." Kız gülümsedi. "Senin kanunların, benim oyun alanım."

Arel Varol ve Arin Soykan

Okulun en popüler anonim itiraf sayfası çalınırsa?

Aklıma geldikçe yazıcam

“Saçmalama! Buz patenine gelmiyorum!” dedim. Şu an yerimden kimse kaldıramazdı beni. Önümüzdeki bir hafta boyunca sadece kitap okumayı planlıyorum. “Geliyorsun.” dedi telefonun diğer ucundaki sesin sahibi olan Ayten. “Gelirsen sana kitap alırım.” dedi. Hadi canım. Bana kitap mı alacak? “Dökül.” bu işte bir iş vardı. “Buz pateninde bir çocuk vardı,” hadi buyurun. Bizim aşk pıtırcığı yine durmamış. “Sende yanımda dur, olmaz mı?” sesi o kadar tatlı çıkmıştı ki… “Kitap alacağına söz veriyor musun?” diye sordum. Söz verirse giderim. “Söz veriyorum!” dedi heyecanlı çıkan sesiyle. “Tamam, gel al beni.” Dedim yatağımda doğrulurken. “Sen bir tanesin Buğu!” dedi ve telefonu kapattı.

Üvey ailesi tarafından 12 yaşına kaadr şiddet görmüş, 12 yaşından sonra boks hayatı başlamış bir kız. Şuan 17 yaşında ve gerçek ailesi onu buldu...

“Alt tarafı büyük bir şirkette moda tasarım asistanı olmak için bir iş görüşmesine gideceğim, en fazla ne olabilir ki?” Demeyin. Olayların bu noktaya geleceğini bilemezdim.

Bir insan bir insanı bu kadar acıtamazdı değilmi... acıtırdı.

Türk Hava Kuvvetlerinde Olan Kadın Ve Türk Kara Kuvvetlerinde Olan Adamın Hikâyesi... "Havadan gelen nefes karaya vurmasaydı, Çiçek toprağa kavuşmazdı. Çiçek oksijen bulması için toprağa karışması gerekirdi. Ve Hava ve Kara Birleşirdi. Toprak ve Çiçek Buluşurdu. Bu ne demekti? Bu Tam olarak şu demekti. Bir Makine, Bir İnsan Tek Vücut Olduğunda Yeryüzü Ve Gökyüzü Birleşir Bir Savaşçı Doğar."

Bahar,bir insanla gelebilir insana. ☙ Birbirlerini 14 yaşından beri seven 2 genç... Yiğit Yılmaz ve Belinay Sare Arslan.Lisenin estiği rüzgarla tanıştı iki genç.Belinay,bakır saçlarının,ela gözlerinin,beyaz teniyle uyumu ile adeta kendine hayran bırakıyordu.O hayranlardan biri de kim olur dersiniz? Elbette Yiğit.Sevdalı çocuk,uzun boylu,koyu renk gözleri ve açık kumral saçlarıyla sevdiğini tamamlıyordu sanki.Biri hayat kurtaran biri de vatanını koruyan olmak istemişlerdi.Doktor ve Asker... Lâkin bir telefon,bir telefon iki sevdalıyı ayırdı. Bakalım yolları yıllar sonra ne zaman kesinleşecek,ne hissedecekler? İyi okumalar dilerim.

Yasemin İstanbul`a yeni taşınır ve başına gelmeyen kalmazz

0542*******: Ne hakla yaparsın lan bunu(22.22) 0542*******: Sana kırk kere demedim mi lan yapma diye(22.22) Siz: Anlamadım? (22.22) Siz: Kimsiniz? (22.22) 0542*******: Ecelinim oğlum bekle sen. (22.22) Siz: Oğlum falan ne oluyor? (22.22) 0542*******: Salağa yatma lan ibne(22.22) Siz: Düzgün konuşur musunuz? (22.22) Siz: Böyle giderse kabalaşacağım (22.22) 0542*******: Ne kabalaşması lan belasını siktiğim(22.22) Siz: Kızım lan ben! (22.23) Küfürlerimin sansürlenmediği, vazgeçemediğimiz türden; texting kitabımla karşınızdayım. 14.kitabım, umarım beğenirsiniz. Oylamayacaksanız hiç okumayın lütfen. İyi okumalarr🫶 /diğer kitaplarıma da göz atmanızı şiddetle öneririmm

Nihai Bulgular, elit bir düzenin içinde bastırılan duyguları, örtülen gerçekleri ve sonunda kaçınılmaz olan yüzleşmeyi anlatır. Çünkü Han Koleji’nde her şey kayda geçmez… Ama hiçbir şey sonsuza kadar saklı kalmaz.

Gece, yıllardır içinde büyüttüğü aşkı bir anlık cesaretle (ve biraz da sakarlıkla) Kerem`e attığı o mesajla açığa çıkarır. Kerem`in sert ve ciddi duruşunun ardında yatan o oyuncu taraf, Gece`nin bu cesaretiyle uyanır. Artık sadece mesajlarda yaşayan, abilerinin gölgesinde saklanan bir dünyaları vardır. Kural 1: Abim (Mert) asla telefonları görmemeli. Kural 2: Mesajlar okunduğu an silinmeli. Kural 3: Kalp, mantığın önüne geçmemeli. Ama kurallar, en çok da çiğnenmek için değil midir?