Eylül, saçını pembeye boyayıp annesine sürpriz yapmaya giderken, hayatının en büyük sürprizini kendisi yaşar. Bahçede beliren gizemli bir solucan deliğine düşer ve gözlerini açtığında bambaşka bir dünyadadır: Osmanlı İmparatorluğu. Modern dünyanın lafını esirgemeyen, asi, enerjik kızı Eylül; artık ipek kaftanların, hanların, çarşıların ve mehter seslerinin içindedir. Ama bu sadece bir zaman yolculuğu değildir. Eylül`ün saçındaki sıra dışı renk, gözlerindeki altın parıltı ve beraberinde gelen uğursuz görünen kedi Şanziment, eski bir sırrı uyandırır. Osmanlı`da Eylül`ü bekleyenler: Onu cadı sanan sipahiler, Gizli bir tarikat, Asırlar öncesinden gelen bir kehanet, Ve kaderini tamamen değiştirecek biri... Eylül hem eve dönmenin yolunu bulmak, hem de geçmişin karanlık sırlarıyla yüzleşmek zorundadır. Ama sorular bitmez: Solucan deliği neden açıldı? Bu dünyada Eylül`ün rolü ne? Ve altın gözlü kız... gerçekten yalnız mı? Pembe saçlı bir kızın Osmanlı`da başlattığı macera, bir sırra dönüştüğünde hiçbir zaman çizgisi eskisi gibi kalmayacak.

Tanrı, bazı çocukları bataklığın ortasına bir mücevher gibi bırakır; sadece kimin onu ilk parçalayacağını görmek için. On sekiz yıl boyunca bir gecekondunun rutubetli duvarları arasında, "fazlalık" olduğunu düşünerek büyüdü Kutsal. Altın sarısı saçları, o evin kasvetine bir hakaret gibiydi. Bir gecede, bir kavgada öğrendi gerçeği: Ait olduğu yer o döküntü ev değil, İstanbul’un soğuk zirvesindeki Sancaktar Malikanesi’ydi. Ve onu almaya gelen beş adam... Abileri. Beş farklı öfke, beş farklı güç ve tek bir yemin. "Onu bir kez kaybettik, dünyayı yakmadan bir daha kaybetmeyeceğiz." Kutsal, bu beş devin arasında sadece bir kız kardeş mi olacaktı, yoksa hepsinin sonunu getirecek olan o büyük günahın başlangıcı mı? Kan fobisiyle mühürlenmiş bir geçmiş, demir parmaklıklarla çevrilmiş bir gelecek... Gerçek aileniz, sizi kurtarmak için dünyayı yakmaya hazırsa... O yangından sağ çıkabilir misiniz?

İrisa, lise son sınıfı okuyan sıradan bir öğrencidir. Sınıf başkanı olması sebebiyle kendisinde olan telefon numaralarından arkadaşı Efsun`a mesaj attığını sanarken beklenmedik bir şey olmuştur... Düşmanı olan Alina`nın sevdiği çocuğa mesaj atmıştır. Yaman`ın sorgulayıcı tavırları, olaya şüpheli yaklaşımları yüzünden Arisa, Sorgu Lordu lakabını ona resmen adı misali takmıştır. İlk başta intikam için iletişim sürdürürken, duygularını aşkın alacağını kabullenmekte güçlük çekmişti. Kitabımın bütün hakları bana aittir. Kopyalama, benzetilme durumlarında hâkimin harika suratı ile karşılaşman an meselesi!

Öğretmen ve öğrenci aşkı… "Diz çök," dedi adam. "Çünkü burada tek kanun benim." Kız gülümsedi. "Senin kanunların, benim oyun alanım."

Zorla aşk var mıydı? Aşkı bilmem ama zorla her şey olurdu. Ben Talin, ağabeyimin bir kız kaçırması sonucu bedel ödemek zorunda olan bir kızım.

Öncelikle kitapta kullanılan tüm özel isimler hayal ürünü olup gerçeklik ile alakası olmayan şeylerdir. •BESTE NİLDA SALDUZ• Ünlenme yolunda ilerleyen voleybol için her şeyini vermeye hazır bir kızdı.Sadece kariyerdi onun için başka şeylere gerek yoktu.Planlı ve disiplinli bir sporu idi. •ETKA HAN EGELİ• Sporcu nasıl olmalı idi.planlı ,disiplinli belki sabırlı.Etka tersti.Hırslıydı,tutkuluydu kural bozandı.Hayatı istediği gibi gidiyordu ancak her seferinde magazinde gündem olan bir sporcu ne kadar ilerleyebilirdi. Onlar tersti biri delice planlı diğeri ise planın ne demek olduğunu bilmeyen.Ancak birleştikleri tek bir nokta vardı.Spor aşkı.

~Gerçek ailem hikayesidir.~ Güneş Eflah Sarca -5 yaşında kaçırılıp yetimhaneye verilen ardında`da evlat edinilen Güneş`in hikâyesi. -Eğlenceli bir kurgu. Tiktok hesabı: Kitapdunyasi04

Bu zamana kadar yaşadığı ailesinden bir karışıklık sebebiyle ayrılmak zorunda kalan ve aitlik duygusunu kaybeden bir kızın hikayesi.

Kadına baktım. Baya afetti, fıstık gibi daş daş. Hazır bakmışken biraz daha baktım. Bu adam, kadını nasıl tavlamış acaba? "Ne bakıp duruyorsun karıma" diye konuşan dayıya baktığımda kaşlarımı kaldırdım "Çok dikkatimi çekti" dedim, geri durmadan. "Eşref saatinde mi tavladınız? Nasıl baktı size söyleyin de biz de bir şeyler kapalım" söylediğim şeyden sonra kadın gülümseyerek bana baktı, abimse dirseğiyle kolumu dürtüyordu. Oflayarak abime baktım, dayı da kaşlarını çatmış bana bakıyordu ama umrumda değildi "ne var abi yalan mı söyleyeyim ne dürtüp duruyorsun!" Abim anında renkten renge girerken sarışın afet kahkahayı bastı. "Ay ne güzel gülüyor," yanındaki kasıntı adama döndüm "bir de sen gül bakalım dayı, yanına yakışacak mısın?" bu dediğim şeyden sonra kadın, kocasının koluna alnını yaslayıp gülmeye devam etti "Dayı diyip durma bana, teyze" Anında afalladım "teyze kim lan" şaşkınlıkla kendimi gösterdim "bana mı teyze dedi o dayı?" "Hâlâ dayı diyor!" "Seninle uğraşamayacağım" "İsabet olur" Dik dik ona baktım. "Çok gıcıksın" "Sen daha gıcıksın ve karıma bakmayı kes!" Sarışın kadın şaşkınlıkla adama döndüğünde "pes artık" dedi "inanamıyorum Miran! Çocuk sayılır o!" "Ama hayatım alacaklı gibi bakıyor?" "Belki de gelecekliyimdir" herkes bana döndü "Of hadi ama! Hani pozitif falan olursa diye şaka yaptım" "Ok" dedi, adam Gece, daha dünyaya gözlerini açtığı anda hayattan koparılmış bir çocuktu; doğduğu gün hastanede bilinçli bir şekilde başka bir aileye verilerek hiç bilmediği bir oyunun içine sürüklenmiş, hiç ait olmadığı bir ailenin yanında büyümek zorunda bırakılmıştı. Onu sevgiyle büyütmeleri gerekirken, yalnızca kendi hırslarının gölgesinde büyütmüşlerdi Bu, sadece kayıp bir kızın hikâyesi değil... Bu, yeniden doğan bir Gece`nin hikâyesi...

Bazı insanlar doğuştan görünürdür. Bazılarıysa hayatta kalarak görünmez hale gelir. Onun saçları ve teni ışığı fazlasıyla yansıtırken, herkes ona bakar. Onun yüzünün yarısı yüzünde iz bırakmıştır; insanlar bakmamayı seçer. İkisi de aynı şehirde, aynı sessizlikte yürür. Biri sorularla büyümüştür, diğeri suskunlukla. Bu bir acı yarışması değildir. Bu, yaraların insanı tanımlayıp tanımlamadığına dair bir hikâyedir... Bazen en karanlık yerde tanışırsın, çünkü ışık oraya en son ulaşır.

Gece sustuğunda, kırmızı konuşmayı öğrendi. Herkes karanlığı gördü; ben saklanan rengi. Bazı geceler bağırmaz, sadece kırmızıya sığınır. Dokunulmayan yerler, gecenin en kırmızı hâlidir. Sessizlik sandılar; oysa bu, gizlenen bir ateşti...

Aklıma geldikçe yazıcam

En güzel hatalarımdan biriydi öğretmenime aşık olmak. "Aşkda imkansız bir şey yokmuş Savaş bunu seninle yaşarken öğrendim" UYGUNSUZ BÖLÜMLER İÇERE BİLİR!!

Asya, küçük yaşta annesini kaybettikten sonra teyzesi ve eniştesi tarafından Azerbaycan’a götürülür. Yıllar boyunca orada büyüyen Asya, bazı sebeplerden dolayı yeniden Türkiye’ye döner. Ancak eski dostunun izini sürerken, kendini bambaşka ellerde, bambaşka bir hikâyenin içinde bulur... Aşkın, nefretin ve keskin duyguların iç içe geçtiği dördüncü kitabımla karşınızdayım, sevgili okurlar... 💫

Ana karakterimiz Melisa yaşadığı zor günler ve tutulduğu ıssız adam…

Gerçek ailem kurgularını hep iyi kızdan okuduk değil mi? Gel bu sefer kötü sandığımız o kızdan okuyalım, Simay Naz kötü sandığımız o kızlardan birisi.

Abla, o içeri kaçtı, bana görünmedi sanıyor ama onun sürprizi içeride. Aaaaaa diye bir çığlık geldi. Ne yaptınız kız Zeynebime?. ~Abla, o artık kurtulamaz. Nasıl kurtulamaz, ne yaptınız kıza yav? Geliyorum içeri, aç kapıyı. ~Açık kapı abla, gel artık. Geliyorum kızım. İçeri yürümeye başladım ,Bu da ne? Yok artık, gerçek olamaz bu! Şoku atlatıp, “Lan siz gerçekten kaçırdınız mı karşı mahalledeki Mert’in çetesini?”

Baş karakterimiz Alya Aydın, İstanbul’da babası ve annesiyle birlikte yaşamaktadır. Ancak trajik bir şekilde annesini bir trafik kazasında kaybeder. Bu olayın ardından babasıyla birlikte İzmir’e taşınmak zorunda kalırlar. Yeni şehirde, babası Alya’yı bir devlet okuluna kaydettirir. Devlet okulunda bir gün yapılan bir duyuru hayatını değiştirir: Demirhan Koleji’ne 5 burslu öğrenci alınacaktır. Alya, bu sınava katılır ve büyük bir başarı göstererek %100 burslu olarak koleje kabul edilir. Okula başladığında, yanında 5 yeni arkadaşıyla birlikte hayatının belki de en heyecanlı dönemine adım atar. İlk günlerinden birinde, Alya Aras Demirhan ile karşılaşır. Aras, sert ve kendine güvenen bir karakterdir ve aralarında ilk başta çatışmalar yaşanır. Hikaye ilerledikçe Aras, Alya’ya karşı karmaşık duygular beslemeye başlar. Başta zorbalık ve sert davranışlar Alya’yı etkilerken, zamanla Aras’ın bu davranışlarının ardında gizli bir sevgi ve takıntı olduğu ortaya çıkar. Alya ise başlangıçta Aras’ı sadece bir “düşman” ya da “rakip” olarak görür, ancak Aras’ın hisleri ve ilgisi hikaye ilerledikçe Alya’nın hayatında önemli bir yer edinir.

Bir düşmanlık ve kin yüzünden hayatı mahvolan onca insan bu insanlardan en çok zararı gören ise nisan bakalım kitap nasıl ilerleyecek !!!!Kitaba başlamadan önce mutlaka ilk panomu okuyun!!!!

Seviyorum seni çilli kız. Bırak hayatım seninle güzel olsun.

Genç bir kadın olan Alya, büyük bir şirkette staj yapmaya başladığında patronu Deniz’le yolları beklenmedik şekilde kesişir. İş hayatının yoğunluğu, aile sırları ve şirkette dönen gizli oyunlar arasında Alya kendini geri dönüşü olmayan bir yolun içinde bulur. Attığı her adım, onu hem gerçeğe hem de tehlikeye biraz yaklaştırır.

Mesele karanlıkta ışık yakmak değildi, karanlığa rağmen birilerinin elini tutup aydınlığa doğru yürütmekti. Ben, Beril Oktar. En çok korktuğu şey karanlık olmasına rağmen kendi karanlığına gömülen o kız. Korkularına mahkum olan o çocuk. Benim hiç elimi tutan olmamıştı. O karanlığa daha çok gömülmek zorunda kalmıştım. Beni duyan olmamıştı. Buna rağmen çığlıklarımı hiç susturmamıştım. Ben, Beril Oktar. Küçük Beril`i kendi cehennemimden kurtaramadım ama bu masum insanları sizin kıyametinizden çıkaracağım. Çünkü bu dünyada "iyi insan" yoktu. Merhametli insan vardı, merhamet ise yaşanmışlıklardan dolayı yaranan bir duyguydu. Ben ise... Fazlasıyla çok şey yaşadım. ~~~~~~~ Distopik bir kurgu. Kitap tamamen şahsıma aittir. UYARI! Bu kitapta şiddet, kan, işkence vardır. Tüm hakları saklıdır.

Siz: Gönül gözüm kapalı bilerek sana yazılıyorum (09:38) Burak:? (09:40) Siz: A penceresi aralı her yerine bayılıyorum (09:40) Burak: Kimsin bilmiyorum ama pencerem açık değil (09:41)

~Arya serisi 2~ Dünyanın renklerini hiç görmedi. Gözleri doğuştan kapalı, kalbi ise hayat boyu sevgiye kilitli. Hayatı, yalnızca soğuk duvarlar, yabancı sesler ve bitmek bilmeyen bir yalnızlıktan ibaret. Hiçbir zaman bir el saçlarını okşamadı, hiçbir ses ona şefkatle "kızım" demedi. Küçücük bir dokunuşa, ufacık bir ilgi kırıntısına muhtaç, dışlanmış ve suskun bir genç kız... Öte yanda, bir zamanlar neşesiyle dolup taşan bir aile, geçmişin acı ve hataları yüzünden darmadağın olmuş durumda. Aynı çatı altında yaşayan, birbirine yabancı, duygusuz ve soğuk insanlar topluluğu. Aralarındaki bağlar yıllar içinde yıpranmış, yerini derin bir sessizlik ve karşılıklı suçlamalar almış. Her köşe, her odada bir kırgınlık, her bakışta bir hesaplaşma saklı. Bu buz gibi evin çatısı, uzun yıllar ailesini bir arada tutan baba figürünün ani vefatıyla çöker. Ama asıl sarsıntı, babanın geride bıraktığı mektupla başlar: Yıllar önce başka bir kadından doğmuş, gözlerden saklanmış bir kız çocuğu...

Defne ve Kerem lise son öğrencisidir ve aileleri yüzünden ortaokuldan beri tanisiyorlardir fakat birbirlerinden hoşlanmazlar aslında Defne bu nefreti karşılıklı zannediyordur. Bir tarih dersinde hocaları bir proje yapacaklarını bu proje içinde grup yapacağını söyler. Defne ve Keremde aynı gruba düşerler ve hikayeleri bu projeyle başlar.