Hayatları mahvolan iki ayrı insan... Biri beyaz, biri siyah. Kaderleri zorla birleşen iki ayrı renk.

iki çok prestijli özel okulun rekabeti

"Yüzünü kapat va sakın buzun içinden çıkma !"

Soğuk bir kış günü rastladım sana ne yapacağımı bilemedim

“Bazen en sessiz kalpler en yüksek sesle sever.” Okulun en popüler, en yakışıklı ve herkesin peşinde koştuğu çocuk… Ve arka sıralarda kendi dünyasında parlayan, zekâsıyla fark edilen ama görünmez sanılan bir kız… Onların yolları kesiştiğinde başlayan tatlı çekişmeler, gizli duygular ve kıskançlıklarla dolu bu hikâyede, aşkın en beklenmedik anda nasıl kapıyı çaldığına tanık olacaksınız. Bu sadece bir okul hikâyesi değil, aynı zamanda cesaretin, dostluğun ve kalbin en saf hâlinin romanı.

"İlginçtir ki kader, insanı hep kaçtığı şeyle yüzleştirir; tam olarak kaderin kendisiyle.." Kökleri Urfa`nın eski zamanlarına dayanan Elzam aşiretinin ağa kızı, Gül Elzam babasının tek zaafı abilerinin ise tek nefretidir. Gül, babasını ikna ederek üniversite için İstanbul`a gider. Hayatını kurduğunu zannettiği ve artık tamamen kendine odaklandığı sırada abisinin Herzanlı aşiretinden bir kızı kaçırarak evlenmesi tüm yaşamını değiştirecektir. Töre, acımasızlığını yıllarca masum kanlara işlerken Gül kan dökülmemesi için mecburen yazgısında var olan berdeli kabul etmek zorunda kalır. Ama bilmediği bir şey vardır ki, zorla evleneceği Karan Herzanlı ile ilk karşılaşmaları bu değildir..

Sevgi bu değil mi zaten? Deniz gibi. Karışırsın dalgalarına; sana nefes aldırıcağını, seni boğacağını seçemezsin. - Şehirde geri bıraktığı karmaşadan uzaklaşmaya çalışan Elfin, yazın sakinleşmek için anneannesinin yanına, İzmir`e, gider. Bazılarının hayatı dönüm noktalarında yeniden başlardı, bir diğeri bitmeden. Herkesin kendi ruhu, gözleri, huyları vardı. Peki bir grup gencin buradan sonra kişiliği ne olacaktı? - Yaz yağmurları, hafif rüzgarlar, şeftali kokusu... Rahiya`ya hoşgeldiniz.

Bu hikayede bir kız başından geçen olaylar belirtilmiştir...

Özel gün diye birşey yoktur aslında. Özel hatıralar, özel anılar ve karşılaşmalar vardır. Ne zaman olacaklarını kestiremezsin, bilemezsin. Ama fark etmesende içten içe hep beklersin. Ne zaman olacak?

0534: şap öpeyim mi 0534: içimede çekeyim mi 0534: bal akıyor her yerinden 0534: ‘uf uf’ diyeyim mi 0552: ?

Geceleri uyanıp, gözlerinin seni izlediğini hissedeceksin. Bazen korku, her köşe başında seni bekler. Saplantı seni içine çeker, ama ne zaman kaybolduğunu anlayamazsın. Yalancı Katiller: Gerçeğin, seni delirtecek kadar yakın olduğu evren Zihin oyunları başlar. Gördüğünle hayal ettiğin arasındaki çizgi silinir. Kimse sana inanmaz. Sözlerin çarpıtılır, sessizliğin suç sayılır. Bir gölge gibi yaklaşır. Adını bilmezsin. Yüzünü hiç görmemişsindir. Ama o hep oradadır. İzler. Bekler. Ve bir gün, adım atar. Bu hikâyede zaman değil, his önemlidir.

Ünlü genç sanatçı/ressam bir gece ortadan kaybolur…. “Söylesene hüzün akan gözler nasıl bu kadar mükemmel güler” Buruk bir tebessüm ettim “Gözümde ki hüzün geçmişimdir, tebessümüm gelecek için” ……

Karşımdaki duran kadının kızıl saçları aynı benimkiler gibi parlıyordu. Ve yanındaki çocuğun saçı da, ve onun yanındaki çocuğun da Onlar gerçekten benim ailemdi... yıllar sonra, bir aile... Saçmalık.

Benim hikayem ama ben yazmadım, ben seçmedim, ben istemedim. Ben sadece bedel ödedim hep olduğu gibi . Bu evi de ,bu evliliği de ,ruhumdan kalan son parçaları yok eden bu adamı da . Korkum büyük korkum sevmek korkum yenilmek. Serhad Aslana yenilmek. Bu hikaye Serhad ve Zeyneb’in hikayesi..

Ortak arkadaşları sayesinde tanışıp arkadaş olan iki genç gerçekten arkadaş olarak mı kalacaklar yoksa aşkın onları ele geçirmesine izin mi verecekler?

Sınıfa yeni bir çocuk gelmişti.Geldiği gibi karanlığını da beraberinde getirmişti.

Okuyun öğrenin

Mardin’in kadim topraklarında, iki aşiret arasında yıllardır süren sessiz bir savaş vardı. Ama bütün düşmanlıklara rağmen Aslı Karahan ile Boran Efeoğlu, kalplerine söz geçiremedi. Çocukluklarından beri birbirine yazılmış iki kaderdi onlar. Boran, Aslı’yı o kadar çok seviyordu ki, onun bir damla gözyaşı dökmesine bile dayanamazdı. Ama aşkları, iki ailenin onuruna dokunuyordu. Bir gece Boran, Aslı’nın canı yanmasın diye kendi kalbini yaktı — onu korumak için, ondan ayrılmak zorunda kaldı. Kimse bilmedi nedenini… Aslı dahil. Yıllar geçti. Sekiz yıl sonra kader, bu iki yüreği yeniden aynı sofrada buluşturdu. Ama bu kez aşk değil, berdel denilen ağır bir gelenek onları birleştirdi. Boran hâlâ Aslı’ya delicesine aşıktı. Onu kaybettiği gün, yaşamanın anlamını da kaybetmişti. Ve şimdi, Aslı’yı yeniden karşısında görünce, gerekirse onun için kendini bile öldürebilecek kadar gözü karaydı. Fakat aşiret kuralları, kan davası ve geçmişin acıları bu aşkı yeniden sınayacaktı. Boran sevdasından vazgeçmeyecek, Aslı ise kalbini susturamayacaktı. Bu kez sadece aşk değil, can söz konusuydu

Onun bir ismi yoktu. O isimsizdi.

“𝘉𝘢𝘻ı 𝘬ı𝘻𝘭𝘢𝘳 𝘣𝘦𝘺𝘢𝘻 𝘢𝘵𝘭ı 𝘱𝘳𝘦𝘯𝘴 𝘣𝘦𝘬𝘭𝘦𝘳. 𝘉𝘢𝘻ı𝘭𝘢𝘳ı𝘺𝘴𝘢 𝘣𝘦𝘺𝘢𝘻 𝘬𝘦𝘧𝘦𝘯𝘭𝘦 𝘨𝘦𝘭𝘪𝘯𝘭𝘪𝘨̆𝘪𝘯 𝘢𝘺𝘯ı 𝘢𝘯𝘭𝘢𝘮𝘢 𝘨𝘦𝘭𝘥𝘪𝘨̆𝘪𝘯𝘪 𝘤̧𝘰𝘬𝘵𝘢𝘯 𝘰̈𝘨̆𝘳𝘦𝘯𝘮𝘪𝘴̧𝘵𝘪𝘳.” Gümüş Alaboğa, dışarıdan bakıldığında şanslı sayılırdı. Zengin bir ailenin tek varisi, lüks içinde büyümüş, ismi altın harflerle yazılmış bir soyun devamı. Madem öyle neden adı Gümüş? Altın sadece parlar. Isındığında yanar, daraldığında boğar. Bir barış, bir zeytin dalı niyetine kullanıldı. Beyazlar içinde ölüme imza attı. Kefen mi gelinlik mi belli değil. İlk kez kefeni dantelli görmüştü. Üzerine giymişti işte oluyordu demek ki… Kafes parlaktı. Yakardı, boğardı. Kafes parlak görünebilirdi ama içi karanlıktı.

Sen o biz ve bennn

Bir gece ergenler gibi arkadaşları ile numara sallayan Aysima nereden bilebilirdiki o numaranın hoşlandığı kişiye ait olduğunu?. (Selam dostlaar ilk kurgum sizlerlee.Yorumlarda buluşalım🫶🏻)

Ama ben yinede onu seviyorum.....

O tasarladı duvarlaı O yıktı kalpleri En sonunda birbirine mahkum oldular

Bir gencin doğruyu bulma çabası…