Türk dili ve edebiyatı mezunu olan Karmen gizemli bir yazar tarfından eline tutuşturulan bir romanın kötü karakteri Rosalinda`ya gönülden bir bağ ile bağlanır. Onun hazin sonu genç kızı oldukça üzmüş ve hayalkırıklığına uğratmıştır. Çünkü genç kız Rosalinda`da kendini görür. Kader ise Karmen`i bu anından yakalar ve onu dönülmez bir yola sokar. Bir gece Karmen olarak kapattığı gözlerini o gecenin sabahında açtığında o artık Rosalinda`dır.

Yaz tatili için yeni bir kasabaya taşınan Minho şehirdeki efsaneleri pek inanamışti ta ki "kayıp geç çocuklar efsanesini yaşayana kadar" ...

Bükülen bir kalp olmak ister ama kırılır. Kan akıtır.

Ömrünü adadığı erkek ona ihanet ettiğinde bir insan ne yapmalıdır? Pelin`in hayatı boka sarıyordu. Hayal ettiği işi yapamadığı gibi çocuk istediği eşinin başka bir kadından çocuğu olduğunu öğrenmişti. Hayatından ne istediyse hiçbir zaman elde edememişti. Aslında hayatının hangi nokta da ters gitmeye başladığını biliyordu. Lise yılları.... Ama geri dönüş yoktu öyle değil mi? Bir gece annesinin evinde kalırken ev telefonunun çaldığını duydu. 90`lardan kalma telefonun hala çalıştığını bile bilmiyordu. Aldığı uyku ilaçlarının etkisi bedenini ele geçirirken telefonu kaldırdı ve kulağına götürdü. Sonrası ise karanlık. Kendine geldiğinde annesinin evindeki yatağında uyandı. Ne olduğunu çok geçmeden anlamıştı. 1998 yılındaydı. 17 yaşındaki haline geri dönmüştü. Geriye hayatını değiştirmek kalıyordu. Üstelik eğer başarılı olursa okulun popüler çocuğunun da hayatını kurtarabilirdi. Tabi bunu yaparken ona aşık olmazsa. Bunu başarabilir miydi?

TÜM TELİF HAKKI SAKLIDIR!# Prenses alesta, Solaria Krallığı`nda siyah saçlı olarak doğan ikinci kız çocuğudur. Yıllar önce aynı özellikte doğan başka bir kız çocuğunun, krallığa felaket getirmesi nedeniyle, bu durum lanetli sayılmıştır. Alesta`nın doğumu ise krallıkta korkuyla karşılanır, ancak saray onu uzun süre gizlemeyi başarır. Ama en kısa süre sonra bir çete grubu onun yaşadığını öğrenir ve onu öldürmek için iki tane özel ve güçlü suikastçılar gönderir. Alesta, 17 yaşına geldiğinde krallığını ela elan suikastçı grubuna meydan okuyacaktır.Bu suikastçılar, bir zamanlar krallığın dışladığı ve yok etmeye çalıştığı gölgeler topluluğunun üyeleridir. Alesta`yı kendi iradeleriyle değil, krallığı ele geçirmek amacıyla ailesini öldürmüşlerdir. Suikastçılarla olan bağları güçlendikçe, sadece hayatta kalmayı değil, yeni bir kader yazmayı da ister ve aynı zamanda krallığını ve halkını kötü yöneticilerden de almayı amaçlar.

O ürkek ve narindi, korkuyordu, sevgisi elinden alınmış, sevinci katledilmişti. Öfkesi okyanus dalgalarından daha şiddetli, ateşten daha yakıcıydı. Ama bazen sevebilmek için Öfkelerin gölgesinde durmak gerekir.

🌹 Güller ve Küller 🌹 Bazen kader, unuttuğun bir geçmişte saklıdır… Hafızasını kaybetmiş bir kız... Bir kraliçenin gölgesinde büyümüş sahte bir prenses… Ve tahtın gerçek varisi olduğunu hatırlatan lanetli bir yüzük. Natalia, “anne” dediği Kraliçe Maysa’nın aslında zalim bir hükümdar olduğunu anladığında, sadece hafızasını değil, isyanın kıvılcımını da yeniden kazanır. Her adımında kanla yazılmış sırlar, ihanetle örülmüş duvarlar ve kırık bir halk onu bekler. Ancak her gülün dikeni vardır… Ve Natalia artık yalnızca geçmişini değil, geleceğini de geri almak zorunda. Aşkın, ihanetin ve intikamın iç içe geçtiği bu karanlık masalda; taht, yalnızca hak edenin kanıyla yıkanır.

Briella Williams, abisinin ölümden sonra kendini iyi hissetmemeye başlamıştı, içinde bir huzursuzluk vardı.Bir gün rüyasında gizli bir geçit olan Pamela Geçidinden geçerek efsane olarak adı kalmış Shay Diyarı’na ulaşmıştır.Ancak bir sorun vardır rüya sandığı bu efsanevi olay aslında gerçektir.Orada onunla aynı kaderi fakat farklı hayatı yaşayan Kyle Rodriguez adında bir erkek tanışır.Neredeyse, 1 hafta boyunca onunla Shay Diyarı’nda buluştuktan sonra bir özel bir durum farketmişlerdir.Peki ya bu durum nedir?Ben intikam için geldim, ben bir İntikam Ateşi’yim.

Karanlıktan korkan bir prensesin, karanlığın kalbine teslim olup onu yok etmeye yemin ettiği bu hikâyede, aşk mı galip gelecek yoksa intikam mı? Savaş ,İhanet,Aşk ,Ters Köşeler Ve Düşman Kralıklar

Ayza ve Duru`nun sihirli güçleri var ama bunu bilmiyorlar Ayza evlatlık olduğunu biliyor ama duru bilmiyor ve kendilerini kesfediyorlar

O seçimini yaptı. Ve bu seçim, onu sadece bir savaşçı değil, bir kahraman yaptı.

Yukarı baktığınız zaman gördüğünüz ilk şey ya etrafında bulutların yer aldığı güneş ya da yıldızlarla size sanat eseri sunan aydır. Aykız, gözlerini açıp yukarıya baktığında ilk gördüğü ay ışığı sayesinde seçebildiği soluk birer çift göz olmuştu. Doğduğu gün, annesinin ona bıraktığı mirası taşıyamayacağının farkında bile değildi. Seneler boyunca ağabeyi ile bir yerde kapana kısılmış şekilde korunmak için eğitimler gördü fakat bu eğitimler onu gerçek dünyaya hazırlamamıştı. Kendini yer altındakiler-den değil de gerçek dünyadakilerden koruması gerektiğini ona hiç kimse anlatmamıştı. Yirmi iki yaşında her şeyin alt üst olduğu gün gelecekti. Ruhu yeniden doğacak gerçek benliğini kazanmak için büyük bir mücadele etmek zorunda kalacaktı. Savunduğu, inandığı ve güven duyduğu hayatı bitecekti. Yerini hiç tanımadığı duygular alacaktı. Merak ettiği her şey onun başına bela olabilirdi ve cevaplarını almak için dikenli yollardan geçmesi gerekecekti. Bu yolda ona yardım edende olacaktı, ayağını kaydırmak isteyende. Aykız, bu yolda ilerlerken hayatta kalabilecek miydi? Kontrolsüz gücünü içinde hapsederek ne kadar ileriye gidecekti? Tüm hakları saklıdır. Çalıntı, alıntı vs. durumlarda adli işlem başlatılacaktır.

Sizin ölüm melekleri hakkında çok hikâye okuduğunuzu biliyorum. Ancak bu, farklı bir atmosferde, farklı bir hikâye. Burası kan kokusuyla boğuşan, ölümün sessiz nefesiyle ızdırap çekenlerin diyarı: Alantarya. Ve bir ölüm meleği... Sessizliğiyle fırtınalar koparan, kılıcının her darbesiyle gölgeleri parçalayan Vex. Alantarya`nın en karanlık köşelerinden gelen bir savaşçı. Onun adı, sadece düşmanları değil, dostlarını bile korkutacak kadar güçlü bir yankıya sahip. Ama bu, yalnızca bir savaşın değil, ihanete, acıya ve kanla yazılmış bir kaderin hikâyesi. Nocteland’ın kara büyü tılsımlarıyla kuşatılmış karanlığında, Vex ve yoldaşları kendi sınırlarını, sadakatlerini ve insanlıklarını sorgulamak zorunda kalacaklar. Kanla yazılmış bir kehanet, yitip giden dostluklar ve her adımda ağırlaşan ölümün gölgesi. Alantarya’da hiçbir şey göründüğü gibi değil. Çünkü burada sadece hayatta kalmak yetmez; kim olduğunu unutmadan, ruhunu koruyarak yaşamak gerekir. Ve Vex... Bir ölüm meleği olarak bilinse de, aslında kim olduğunu sadece kendisi biliyor. Ya da bildiğini sanıyor. Bu diyarı keşfetmeye cesaretiniz var mı? Alantarya sizi bekliyor. Ama unutmayın, buradan sağ çıkmak yalnızca bir başlangıç.

Gecenin sihirli güçleri vardır fakat kendisi dışında, ailesi dahil kimse bunu bilmiyordur.

Bir yanda normal dünya diğer yanda dünyayla ikiz insanları taşıyan paralel,büyülü bir dünya. VE SIRRI ÇÖZMEYE ÇALIŞAN ZEYA361.

Laura ruhu alınmadan önce bir sonraki imparatoriçe`nin duygusuz olmasını, saf ruhunda kötülüklerinde yer almasını, İmparatorluğu`nu herşeyden önce tutması için lanet etti. İmparatoriçe Laura`nın ölümünden sonra kader tekrar yazıldı. Luke Andrew`in doğumu gerçekleşmedi, 7 krallık umudu unuttu, sadece hırs, kin ve öfkeyle ayakta kaldı. İmparatoriçe kılıcıyla imparatoru korudu. İmparator hançeriyle imparatoriçeyi katletti. Kılıç sevgiydi, hançer ise terk edişti. Ve herkesin aklında tek bir şey kaldı; sevgi bir zayıflıktı.

Avukat Lara Demir geçmişini çoktan geride bıraktığını sanıyordu.Taki çocukluk aşkı Arda Yılmaz`ın ismiyle bir dava dosyasında karşılaşana kadar....

"Doğuran bizleriz; onlar tanrı, yanan biziz; arınan onlar."

Her insan, bir haritanın bilinmeyen köşesinde unutulmuş bir noktadır. Ve bazıları, o unutulmuş noktaları aramakla geçirir ömrünü. Atlas, hatırlayamadığı geçmişinin izlerini sürerken; sadece isimleri değil, duyguları da kaybolmuş bir dünyanın kapılarını aralıyor. Gerçekle hayal arasında ince bir çizgide yürürken, varlığına dair en temel sorulara yanıt arıyor: "Ben kimim?" "Beni ben yapan neydi?" Anılar, kırık aynalar gibi parçalanırken; her parça başka bir hayatı, başka bir gerçeği yansıtıyor. Kaybolanların, terk edilenlerin ve görmezden gelinenlerin hikâyesi onun yolculuğunda vücut buluyor. Bu roman, sadece bir karakterin geçmişe yolculuğu değil… Aynı zamanda unutulanların, bastırılanların ve hatırlanmayı bekleyenlerin çığlığıdır. Unutulanlar Atlası, kendini bulmak için her şeyi kaybeden bir ruhun, sessizliğe yazılmış çığlığıdır. Belki de en çok kendimizi unuttuk. Ve bu kitap, o hatırlayışın ilk adımı.

Giriş Zaman, sadece ileriye doğru akan bir nehir değilmiş. Bazen kendi içine çöküyor, bazen de geçmişin aynasında geleceği gösteriyormuş. Ben bunu ancak kaybolduktan sonra anladım. Adım Sahay Linor. Bir zamanlar bilim uğruna her şeyini vermiş biriydim. Artık bilim, benden her şeyimi aldı. Makine çalıştığında Cat’le birlikte sadece 10 yıl ileri gitmeyi planlamıştık. 2030 yılı — yeni teknolojilerin, dünya barışına dair umutların konuşulduğu bir zaman. Ama biz oraya hiç varamadık. Gözlerimi açtığımda gökyüzünün rengi artık mavi değildi mordu Hava, oksijen kokmuyordu bu zamanda hava bu zamanda demir kokuyordu. Ve sokaklar, hiç olmadığı kadar sessizdi. İnsanlar vardı,ama … Yıl: 2059. Dünya: suskun. Zaman: kırık. Robotlar, gökyüzünde dolanıyor; yeraltında saklanan uzaylılara karşı sonsuz bir savaş veriyordu. İnsanlık, bir taraf seçmek zorundaydı. Ama asıl düşman dışarıda değil, içimizdeydi. Ben babamın adını taşıyan bilim şirketinin neye dönüştüğünü gördüm. Bir zamanlar insanlığı kurtarmaya çalışan o şirket, şimdi onu diz çöktüren en büyük silaha dönüşmüştü. Ve sonra... Harvey ile karşılaştım. Gözleri, geçmişimi hatırlatıyordu ama sesi... geleceği fısıldıyordu. O gün ilk kez anladım: Zamanı kıran biz değildik. Zamanı kıran, sevgiydi Ve her ihanet bir sevgiyle başlardı … Ve şimdi... Bu kırık zamanın içinde, bu suskun dünyanın tam ortasında... Doğruyla yanlış, dostla düşman, aşk ile ihanet birbirine karışmış durumda.

Çok sevdiğim ama okuyamadığım kitap

2. Dünya savaşı... Çocukların (gençlerin) yok olmadığı ve kazandığı bir dünya

"Duygularımın olduğunu mu zannediyorsun? Çok yazık, çünkü az önce saraydaki herkesi kendi ellerimle öldürdüm. Ve eğer istersen, sıradaki sen olabilirsin Tiova Kralı. Büyük bir zevkle kelleni alır ve bundan gurur duyarım."

Bir zamanlar denizlerin derinliklerinde bir prenses yaşardı. Adı Elaris`ti. Gözleri su kadar berrak, sesi dalgalar kadar büyüleyiciydi. Kaderi ise... şarkısına sığmayacak kadar karışıktı. Elaris, insanların dünyasını merak eden, kalbinde gökyüzüne uzanma hayali taşıyan bir deniz kızıdır. Ama kalbinin atışını hızlandıran bir aşk, onu özgürlüğe değil lanete sürükler. İhanet... ve ardından gelen büyü. Artık o, denizlerin sevilen prensesi değil; sesiyle ölümleri çağıran bir siren. Yalnızlıkla çevrili bir adada, sadece kuşlarla ve dalgalarla baş başa. Her notasında acı olan bir şarkıyı söyler. Her sesi duyan... onun tuzağına düşer. Ta ki, bir gemi kıyılarına yanaşana kadar. Draven, gözleri deniz kadar karanlık, kalbi yel kadar özgür bir korsan kaptanı. Onunla karşılaştığında, Elaris ilk kez şarkısını söylemek istemez. Ama lanet onu bırakmaz. Kalbini susturmak isterken, içindeki eski benliğe prensesliğine, insani duygularına yeniden tutunur. Ancak bir siren, bir korsana âşık olabilir mi? Ve aşk gerçekten kurtarır mı, yoksa ikinci bir laneti mi getirir? "Sirenin Laneti" Güçlü bir kadının, lanetle savaşının, aşkın ve affetmenin hikâyesi. Kimi zaman masalsı, kimi zaman karanlık. Ama her kelimesi su kadar derin.

İki kız kardeş... İki varis... Farklı hayatlar... Farklı deneyimler... Peki hangisi bu oyunda kazanacak ve tahta geçecek?