Asker ile bir avukat

Asel ve Açelya bir gün yurttan ayrılıp bir villaya taşınmaya karar verir fakat bu villanın her bir odası satın alınmıştır ve sadece iki boş oda vardır

Eftalya bir terörün kızı iken üstteğmen çocuğu Efe`yle birbirlerine aşık olurlar

Acıyla büyüyen Asena istediği mesleği (asker) olmuştur peki Asena yeni ailesiyle mutlu olacakmı

Öğretmen olan Işıl küçüklüğünde yaşadığı olay yüzünden sağ bacağı sorunlu bir kadındı. Hayatı göründüğü gibi basit olmayan Işıl, üvey abisinin işleri yüzünden hayatı daha da kararmıştı. Üvey abisinden bir gece kaçarken Yüzbaşı Poyraz Demirel ile karşılaşan Işıl`ın hayatı gelecek günlerde daha da karmaşık hale gelecektir.

Gece, Henüz yirmilerinin başında, gencecik bir kızdır. Lakin Gece’nin hayatı, başına geldiği hastalık sonucu altüst olmuş, zayıfladığı için evden dışarıya çıkmaya utanır olmuştu.

Küçükken yaşadığı zorluklarla büyümüş bir kız ve kızın yaralarını habersizce saran bir adam.

Savcı & asker kurgusu "Güvenmek, gözü kapalı cehennemde gezmek gibiydi."

Bir, istihbarat ajanı ve Askerin karşılaşması. Biyografimi okursanız içinde minik bir ip ucu var iyi okumalar... Kitapta geçen yerler ilçeler ve köyler uydurmacadan ibarettir. (Diyer kitaplardaki gibi yok geçmiş acılardır, yok üvey babadan tacizdir, küçükken evden atılmadır fakirliktir odur budur yok. Bizde bol bol neşe var her bölümde kahkahalar var. Gelin sizinle biraz gülelim canolar)

Doktor Bahar: Benide sizide bir qnne doğurdu ikimizide Allah yarattı anlayacağın şimdi bana köpek muamelesi yapamazsınız komutan şimdi kolumu bırak! Yüzbaşı Yiğit`in sinirlendiği kasılan çenesinden bariz belli oluyordu ama yinede doktorun kolunu bıraktı. Doktor Bahar:Sağol görüşmek üzere komutan Allaha emanet ol...

Babası gazi olan bir kızın babasının intikamını alma çabası

"Gölge, sessizdir. Ama bazen gölgelerin nefesi bir sır fırlar ve her şeyi değiştirir." Yeni bir projeye başladığımda her zaman heyecanlanırdım. Ama bu kez, hissettiğim şey heyecandan çok başka bir şeydi. Çekim için seçilen mekan bir askeri üsse çok yakındı, bu da işleri daha ilginç hale getiriyordu. Fotoğrafçının önerisiyle, çekimimizin konseptine uygun olması için özel bir askerle çalışacaktık. Profesyonel bir model değil, gerçek bir asker. Ve o, Oğuz Alp Zemher’di. Oğuz Alp’i ilk gördüğümde, sessizliğinin altında yatan derinliği fark ettim. Gözlerindeki sertlik, yılların biriktirdiği savaş izlerini saklıyordu. Çekim başladığında, rol yapıyormuş gibi hissetmiyordu. O, tamamen gerçekti. Her duruşu, her bakışı, yılların disiplinini ve yükünü taşıyordu. "Fotoğraf çekimleri sıkıcıdır diye düşünmüştüm," dedi bana bakarken. "Sıkıcı olabilir," diye karşılık verdim. "Ama bazen bir fotoğraf, bir ömür boyu hatırlanır." O cümleyi söylediğimde ne demek istediğimi tam olarak anlayamamıştım. Ama şimdi anlıyorum. Çünkü o çekim, hayatımın en büyük dönüm noktası olacaktı. --- "Çözünmeyen her bağ bir başka sırrı saklar cümleleri çözmeye çalıştıkça kim olduğunuzu unutabilirsiniz" Çekimler ilerledikçe, onun hikayesini öğrenmeye başladım. Babasından miras kalan bir askerlik yemini... Ama bu yemin yalnızca vatanı korumakla ilgili değildi. Oğuz, kendi içindeki bir savaşı da veriyordu. Yıllardır peşini bırakmayan gölgeler, kalbinin en derinlerine kök salmıştı. "Bu işi neden kabul ettin?" diye sordum bir gün. "Bazı şeylerden uzaklaşmak için," dedi sessizce. "Ama sanırım burada da onlardan kaçamıyorum." Oğuz’un kaçtığı şeyin ne olduğunu bilmiyordum. Ama öğrenmek için bir adım daha yaklaştım. O gölgelerin içinde sakladığı sırlar, bana da bulaşmaya başlamıştı. --- "Komutanın sözleri her zaman kulağımda çınladı, ama bu kez bir sızı vardı; bir yerde bir şeyler ters gidiyordu." Çekimler bittiğinde, onunla yollarımızın ayrılacağını sanmıştım. Ama kader öyle düşünmüyordu. Bir gün, tesadüfen karşılaştık. Bu kez bir fotoğraf çekiminde değil, hayatın tam ortasında. "Yine mi sen?" diye sordu gülümseyerek. "Sanırım bu kez kader bizi bir araya getirdi," dedim. O gün, hikayemizin yeni bir bölümü başladı. Oğuz’un gölgeleriyle, benim özgürlüğe olan düşkünlüğüm arasında bir yolculuk... Ve o yolculukta, yalnızca birbirimizi değil, kendimizi de keşfedecektik. --- Size tek diyebileceğim şey kimseye güvenmeyin asker olsa bile:) (Kitap kesinlikle kurgudur belki yaşanmıştır ama sadece kendime ait fikirdir kitabı bir kere Yıldızların Yolu olarak 2 yıl önce yayınlayıp silmiştim)

Adana`da görev yapan Barut Öncü`nün kardeşi Gülsüm Ada Öncü bir uzman doktordur. Yeni görev yeri Adana`dır. Adana`ya varınca onu abisi yerine başka biri karşılar. Yabancı kişi, Ada`yı askeriyeye görütür ve bu sayede hikaye başlar... - Askeri kurgudur. - Herhangi bir cinsellik yokturen fazla +13)

Abisinin arkadaşına aşık olan sıla Ve onu kardeşinden ayırmayan murat

Yarım kalan hayallerim

🌵Zor bir hayatı olan bir kadın düşünün hayatına son verecekken bir insan sayesinde hayatının değiştiğini işte bu hayatı değişen kadının hikayesini yazıyorum vatanına bağlanan bi kadının 🌵kadına bağalan bi adam adama bağlanan bir kadın ve bu ikilinin sarsıntılı aşkı 🥹❣️🥰 ALINTI : 🌵🌵Kaktüs nasılsın diyen barışa baktım bana kaktüs diye lakap takmıştı niye kaktüs dediğini sorduğumda beni kaktüse benzetiyomuş ; "kaktüs dikanlerle kaplı kimse eliyemiyor ama çok ihtiycın olabilir düşün suzsuz kalsan o sana su verebilir sende aynı öylesin dışın dikenlerele kaplı sana dokunanın canı yanıyor kimse dokunmak istemiyor ama içindeki o saf suya ulaşmak çok da zor değil sen çok temiz kalpli bi kadısın kaktüs "çok çook ,duygulanmıştım kardeşim bunu bana açıkladı gerçekten de öyleydim...

Karabağ`da Aybala Ötüken`de Asena Bakışları Bozkurtça Aygız Bellolmaz huyu suyu Sürer deli doruyu Gezer Anadolu`yu Aygız -Komutanım her seferinde aynı türkü biz bıktık siz bıkmadınız. -komutanım belki ay yüzlüsünü bekliyordur.

7 asker lüks bir restoranta gider.Orada ise 6 kişi birbirinden güzel Kadın hayatına bir adım basar.ayrılık barış üzüntü tatlı ve tuzlu yeni hayatlarına girerler birkaç üzücü ölüm ile birlikte.

"havada, karada, batakta, çatakta, her zaman ve her yerde; VATAN!"

"Türk olmak, kimliğinde yazan numara değil. damarlarında akan kandır." derdi dedem.

Komutan bir kadın ve onun geçmişinden bir adamın hikayesi…

Ben Duru varlığı sevmekten ibaret olan duru

Onur ve Beren arasında geçen bir askeriye kurgudur...

1989 yılında daha yeni hava harp okulunukazanmış, daha hayatının baharında olan Tomris Ulu Önder, anne ve babasını kaybetmiş dedesi ile yaşamaya başlamış. Ama dedesinin işkence ve istismar sonucu evden kaçıp. Ankara`da çalıştığı yerde adamlarla tanışıp iyi geçinen Tomris başına geleceklerden hiç haberi yoktu.

Jandarma Özel Harekat Jöh`e katılan bir gencin hikayesi