Adalet artık mahkeme salonlarında değil, kanla ağırlaşan bir terazide tartılıyor. Bir kefesinde kalp, diğerinde beyin… Hangisi ağır basarsa hüküm ona göre veriliyor. Kendini “adaletin unutulmuş hafızası” ilan eden bir katil, suçluların kalplerini sökerek onları gerçekten kalpsiz bırakıyor. Onun için bu, bir cinayet değil; dünyanın unuttuğu adaleti geri getirmenin tek yolu. Yasal boşluklara sığınan, cezasız kalan suçlular birer birer terazinin kefesine düşerken geriye sadece kanlı bir denge kalıyor. Toplum onu bir canavar, bir deli, bir katil olarak görse de o, kendisini sessiz çığlıkların sesi, karanlıkta adaletin nefesi olarak tanımlıyor. Ama asıl soru şu: Adaletin terazisinde son kalp sizin olursa, hangi kefeye düşeceksiniz?

"Katil olmak için kötü mü olmak gerekir, yoksa gerçek katil zaten içimizde mi? Öldürdüğümüz benliğimizi, başkalarını öldürerek mi arıyoruz? Küçük bir kasabada ortadan kaybolan bir aile, ipuçlarıyla dolu bir cinayet ve beklenmedik bir katil… Adaletin olmadığı bir dünyada, onu kendi elleriyle yaratmaya çalışan biri mi, yoksa sadece karanlığa teslim olmuş bir ruh mu? ‘Cinayet’, insan zihninin en karanlık köşelerine yolculuk eden, gerilim dolu bir hikâye.”

"Her kilidin bir anahtarı vardır, tıpkı her kalbin bir sahibi olduğu gibi... Yıllar önce birbirlerini bulabilmek için mühürlerini bedenlerine kazıyan Asena ve Yaman, kaderin sert rüzgarlarıyla savrulmuştu. Yıllar sonra, karşılaştıklarında ise Yaman, geçmişin izlerini unutmuş, Asena`yı bir terörist sanarak vurmuştu. Oysa mühürleri onları bir araya getirmek için oradaydı... Adaletin, aşkın ve kaderin kesiştiği bu yolculukta, mühür gerçekten sahibini bulabilecek mi?"

"Bir Mısra Kadar Sen"... Ne tam bir dize olabildin içimde, ne de tamamlanmış bir hikâye. Biraz eksik, biraz suskun… ama hep orada, bir kalp atımı kadar yakın. Bu kitap; söylenemeyen cümlelerin, yarım kalan duyguların ve içe gömülen gözyaşlarının sayfalara sığdırılmış hâlidir. Kimseye anlatamadıklarını belki sen de bu dizelerde bulursun. Çünkü bazı insanlar şiir yazmaz… Sadece yaşar ve susar.

Gökyüzü onun evi, sessizlik ise cezasıydı. Pilot Yüzbaşı Seren Turuvalı, bir zamanlar en yüksekten uçarken şimdi emirle yere çakılmış bir askerdi. Sevdiği adamı kaybetti, öfkesine yenildi ve yanlış bir tetik kararı onu kara harekâtına sürükledi. Emirler sorgulanmazdı… ama Seren artık yalnızca emirleri değil, kendi vicdanını da sorguluyordu. “Kanatlar Kırıldığında”, adaletin sustuğu, sessizliğin en ağır silah olduğu bir savaşın, bir kadının kendiyle hesaplaşmasının hikâyesidir.