Heykelcilik okuyan Begüm ilhamını kaybettiğini düşünür ta ki bahçede şarkı söyleyen çocuğu görene kadar.

Ölüm uşaklarını peşime salmıştı. Soluğum korkunun soluğuna karışmıştı. Koşuyordum. Sivri dalların berelediği bacaklarım hiç durmadan hareket ediyordu. Göğsüm inip kalkıyor, kalp atışlarım boğazımda hissediliyordu. Karanlığın bağrında yalpalayan adımlarım kör bir noktaya takıldığında, bedenim tek seferde yere serildi. Dizlerime saplanan dikenler dilime canhıraş bir çığlık yuvarladı. Daha fenası yaklaşan adım seslerinin içime boca ettiği keskin ürpertiydi. "Yardım edin! Biri bana yardım etsin." Avuçlarımı kurumuş yapraklara bastırdığımda, yükselen çıtırtıları kulaklarımı tırmaladı. Kalkmak istedim, karnımda yine aynı kıpırtıyı hissettim. İçimde nereden geldiği, nasıl benimle olduğunu bilmediğim bir şey vardı. Tıpkı benim gibi çaresizce kıpırdanıyordu. Titreyen parmaklarımla karnıma dokundum. Islak yüzümü köhne ormanın derinliklerine çevirip daha güçlü bağırdım. "Yardım edin! Biri bize yardım etsin!" Yeniden koşmaya başladım. Dizlerimden akan kanların çıplak ayaklarıma süzüldüğünü hissedebiliyordum. Güçlükle ayakta tuttuğum bedenim bu kez bir ağaca çarptı. Kendimi sırt üstü yerde bulduğum an gözlerim korkuyla açıldı. Çaptığım şey ağaç değil bir yabancının sert gövdesiydi. Ancak o, bir çınar ağacı kadar uzun ve yapılıydı. Karanlık tüm ayrıntılarını ustaca gizlerken, üzerimde tepkisizce gezdirdiği bakışlarını ve silüetini ele veriyordu. Dirseklerimin üzerinde kalkmaya çalıştım. Buraya kadardı, gücüm tükenmişti. "S-sen..." Bir adım attı. Büyük ve yara izlerinin barındığı parmakları önüme uzandı. "Yardım istiyordun, değil mi?" Sesinin bir rengi olsaydı, bu kesinlikle siyah olurdu. Sesi, şavkı kırık bir siyahtan ibaretti. Şeytanın adaletsiz oyununda bana sunulan başka bir seçenek yoktu. Çaresizdim. Titreyen elimi soğuk avuçlarına bırakırken, üzerime eğilen çehresi bir an için karanlıktan sıyrıldı. Gözlerini gördüm. Kısık bakan safir gözlerini müthiş bir tehlike ele geçirmişti. O, kaçtığım gözlerden çok daha acımasız bakıyordu. O, peşimdeki yangın değil, ateşin ta kendisiydi.

Kupa kızı ve Serseri`nin hikayesi... Not: Ayliz kitabımın yan kitabıdır

Gerçek aile (aşiret ) ve mahalle kurgusudur. Gerçek ailesinden haberi olmayan üniversite 3. Sınıfa giden bir Deniz . Ailesinin gerçek olmadığını öğrendiği de ne yapacak. Asıl gerçek ailesinin bir mahallede oturduğunu öğrenen ve ağabeyleri olduğunu öğrenen Deniz bunu nasıl karşılayacak? Yalnız ve zengin bir aile kızı olan Deniz .. Kalabalık ve aşiret olan bir aile.. Deniz , ağabeyler ve aşiret bir aile... Hadi bakalım.

16 yıl şiddet görmüş Lidya’nın hayatına 6 tane abisi ve öz anne babasının girmesiyle hayatı güzelleşti İyi okumlarrr gt yapıyorum aşklarım🫶🏻🤍🌸💋

"Bak şimdi efekt sonucunda bir sayı çıkacak ve sen bu sayı kimin forma numarasıyla denk olursa ona anonim olarak yazacaksın." Kaşlarımı çatarak ona baktım. Tam bu sırada Çağıl`ın takımından Efe basket atmıştı. Alkışladıktan sonra İkra`ya geri döndüm. "Peki neden böyle bir şey yapıyoruz?" ilgimi çektiği için sevinçle yerinde kıpırdandı, bu sevincini aşırı bulduğum için ona kötü bakışlar attım. "Hadi ama öyle bakma. Hayatımıza renk katacak." oflayarak arkama yaslandım. "Tamam ama neden bu hikayede yanan ben oluyorum?" Sırıtarak "Belkide bu olay sayesinde aşk yüzünden yanacaksın. Denemekten zarar gelmez." dedi. "Tamam, yapalım." diyerek kabul ettim. Umarım bu yaptığımdan pişman olmazdım. "O halde bak bakalım kameraya." diyerek efekti çalıştırdı. Sayılar birbir yuvarlanırken saniyeler içinde bir sayıda durdu. İkimizde birbirimize bakarak şok içinde "13." dedik. Ah hadi ama 13 olamaz. Her yerden alkış sesi yükselirken Çağıl`ın attığı son basketle takım kazanmıştı. Herkes ayakta alkışlarken ben şaşkın bir şekilde Çağıl`a bakıyordum. • siz: dudaklarına değen sigara çok sakin, ben olsam tutuşmuştum çağıl: dudaklarıma senin dudakların değsin birlikte yanalım (17.58)

054***;İplerin elimdeyken öyle masumsun ki seninle oynayasım geliyor. 054***;Bir oyuna ne dersin he güzelim?

Savcımız bir teşkilata seçilirse ne olur? Onu eğitecek olan komutanla tanışır. Ve olaylarrr Hepinizi bekliyorum asker kurgusu okuduğunuzu hissedebileceğiniz bir kitap. Kapak için @marsell arkadaşıma çok teşekkür ediyorummm

Harbi Barbie`ler grubundan bir yeni mesajınız var✨ Zümra: KIZLAR BEN BİR HALT YEDİM! Safir: Ya sabır! Bu saatte bir halt yenir mi Zümra?! El insaf ama kızım! Hazan: Ay siz vampir misiniz? Bu saatte bir insan niye uyanık olur ki? ZIBARIN LAN! *** Üç kız arkadaş her zaman yaptıkları gibi bir akşam konser görevlisi olarak bir konser alanına giderler. Ana karakterimiz Safir görev başındayken sahneye çıkmak isteyen bir adamı tehdit eder ancak onun ünlü şarkıcı Evren Karhanlıoğlu olduğunu öğrenince işler kızışır. Üç arkadaşın çalışmak için gittikleri o yerde başlarına geleceklerden haberi yoktu... Tıpkı başlarına aldıkları belanın uzak yıldızlar kadar göz alıcı olduğunu bilmedikleri gibi...

Ekin Yavuz, her gün aynı duraktan otobüse bindiği çocuğa yazmaya karar verir ancak bilmediği bir şey vardır. Yazdığı çocuk duraktaki o çocuk değil okula yeni gelen motorcu serseridir.