2. BÖLÜM

Neredeyse sabaha kadar uyuyamamıştım. Aybars'ın bakışlarındaki ışıltı ve gitmeden önce yaptığı hareket, ona olan sevgimi kat kat arttırmıştı. Uyandığımda, gece yanağımdan makas aldığı yeri yıkamamıştım. Kalbim pır pırdı, midemde kelebekler uçuşuyordu. Ben odamda Leyla Leyla takılırken telefonuma bir mesaj geldi. Enes yazmıştı.

Enes:Selam Çilek, bugün müsaitsen buluşalım mı?”

Bu nereden çıkmıştı ki şimdi? Ben ne güzel makas alınan yanağımla aşk yaşıyordum, Allah Allah!

Çilek:Selam Enes, tabii ki müsaitim. Nerede ve ne zaman buluşacağız?

Neyse, en azından hava almış olurdum.

Enes:Süper o zaman! Saat 3 gibi atacağım konuma gelirsin.

İnsan bir "Seni alayım mı?" der.

Mesajını beğenip telefonu kapattım. 1 saatim vardı. Hızlıca duşa girip hazırlandım derken 1 saat çoktan geçmişti. Geç kalmıştım. Enes üst üste aramış, ben duştayken. Evden çıktığımda onu geri aradım ve 10 dakika içinde yanında olacağımı söyledim.

Telefonu kapatıp hızlıca yürümeye başladım. Gerçekten, arkadaş da olsa erkeğin cömerti, nazikliği ve en önemlisi düşünceli olması makbuldü.

Şükürler olsun ki Enes’in dediği yere gelmiştim ve yaklaşık 1 saattir oturup sohbet ediyorduk. Ta ki telefonuma ardı ardına gelen mesajlara kadar.

Aybars: Çilek, kalk çabuk oradan!

Ay, ne oluyor, ne oluyor? NELER OLUYOR BU AŞAĞILIK YERDE?!

Çilek: Anlamadım Aybars abi, ne diyorsun?

Aybars:Kalk oradan, abinleyim, oradan geçeceğiz birazdan. O seni görürse, yanındaki lavuğun ağzını burnunu kırar. Seni idare ediyorum ama konuşacağız.

Abim Enes’i nereden tanıyordu ki? Bunu sonra düşünecektim. Enes’e hızlıca bir bahane uydurup kalktım, çıktım kafeden.Aybars'a geri mesaj attım:

Çilek: Kalktım ama abim Enes’i nereden tanıyor da kavga çıkarıyor?

Aklım iyice karman çorman olmuştu. Aybars'dan bir mesaj daha geldi:

Aybars: Sorgulama ve eve git, Çilek.

Çilek: Zaten eve gidiyorum. Abi, cevap ver! Abim Enes’i nereden tanıyor?

Aybars: Emir de veriyoruz artık, bakıyorum da.

Ya ne alaka, ne alaka?!

Çilek: Pardon abi, ağzımdan çıktı ama abim Enes’i nereden tanıyor acaba?

Aybars: Kızım, sende amma sorguladın. Anlatırım sonra.

Aaaa, sorgulayacağım tabii! Hem benim arkadaşımı dövüyorlar, hem de sorgulama diyorlar!

Bu konuyu daha sonra soracaktım.

Çilek: Tamam, peki.

Yazıp konuyu kapattım ve eve gittim.

Umarım keyifle okumuşsunuzdur! Her gün yeni bir bölümle karşınızda olacağım. Hikayemizin sonu nereye gidecek, kim bilir? Merakla beklediğiniz her an için, yorum ve oylarınızı bekliyorum! Seviliyorsunuz, tatlı rüyalar! 🩷✨