²'⁰² : İlkler

Saatti alamamış bir de üzerine bu eve hapis kalmıştım 3 gündür bu evdeyim

Arda dayım sağ olsun sürekli peşime taktiği İsa dayımla birlikte evin içinde dolaşıp duruyordum

Şu an ise Arda dayım birileriyle konuşuyordu

Arda " Tamamdır nerede kalmayı düşünüyorsunuz?" Diye sordu karşıdan aldığı cevapla kaşlarını çattı

Arda " Biz misafirlerimizi otelde koymayız konakta kalırsınız " dedi net bir şekilde herkes gibi bende kimle konuştuğunu merak ediyordum doğrusu

Arda " Peki iyi günler " diyerek kapattı

Suzan " Oğlum kiminle konuştun?"

Arda " Anne İz'in hayatta olduğunu öğrenince onu bulmaları için deneyimli bir ajanla iki tane özel harekat askeri gelecek bu konu bizi aşıyor o adam her kimse yıllardır bizle oyuncak gibi oynuyor "

Agah" En doğrusunu yapmışsın Oğlum "dedi annemin babası

Annemle aynı yaşta gibi olmam ve onun üvey kardeşi olarak tanınmak hiç iyi değil

Alaz " Ne zaman burada olacaklar?"

Arda " Yarın sabah burada olurlar hazırlanıp akşam yola çıkacaklar "

Akif " Hava limanına bir araba gönderip alalım " diyerek fikir sundu

Arda " Arabayla gelecekler teklif sundum ama kabul etmediler "

İsa " Afra hadi gel sana bir hediye aldım " demesiyle ona baktım

Şu anda ne hediyesi ? Neden bana hediye aldı ki?

" Gerek yok kalsın " dedim önüme dönerken gözlerim yine Arda dayımın kolundaki saatte takıldı istesem onu her türlü alırdım ama anneme verdiğim sözden dolayı zor kullanmıyordum

Hele ki Arda dayıma karşı asla yapamam annem öğrenirse doğduğuma pişman ederdi beni

Arda " Üç günde biraz değişmedin mi sen ?" Demesiyle saatten gözlerimi çekip gözlerine baktım

" İstersem ruhun bile duymadan saatti alıp giderim ama İz'e verdiğim söze dua et "dedim normal bir şekilde

Arda " İz'i bulalım ondan sonra ne istersen yap " dedi beni dediğimi boş vererek

Suat " Yeter yine başlamayın!"Diye isyan etti

Eray " Bence çok eğlenceli " dedi gülerek

Samet " Eğlence anlayışına sı...seveyim " dedi sonda düzelterek

Poyraz " Ben gidiyorum kavga görmek istemiyorum şu anlık " diyip gitti

Gözlerim ona kaymıştı kaçıyordu ama neyden yine kavga başlarken ben hızla yerimden kalkıp İsa'ya ve diğerlerine fark edilmeden Poyraz dayımın odasına doğru yürüdüm

3 günde bana alışmışlardı ve sanki onların kızıyım gibi davranıyorlardı

Bu işime geliyordu kan geçmiş olmalı

Poyraz dayımın kapısını çaldım kısa süre sonra kapıyı açtı

Poyraz " Bir şey mi vardı Afra ?" Diye sordu

" Hayır sadece konuşmak için geldim"

Poyraz " Ne hakkında?" Diye sordu şaşkınca

Şaşırmakta haklı üç gün boyunca neredeyse kimseyle adam akıllı konuşmamıştım

" Onu bilmiyorum derdin ne anlat bakalım " dedim yanından içeriye geçerek yatağa oturup ona baktım

Kapıyı kapatıp yanıma gelip oturdu

Poyraz " Bizden nefret etmiyor musun sen?" Diye sordu

Öyle mi hissediyorum? Galiba

" Hayır sizden nefret etmiyorum sadece saatti almak ve İz'i bulmak istiyorum "

Poyraz " Saattin özelliği ne böyle?" Diye sordu merakla

" Boş ver ee anlat derdini " dedim konuyu değiştirerek

Poyraz " İz'i özledim bunca zaman boş bir mezardan af diledim sence döndüğünde bizi affeder mi?"

" İz kolay nefret etmez edemez daha doğrusu ona göre nefret en güçlü duygu olduğu kadar insana hata yaptırır bu yüzden size kırılır ama kısa sürede affeder "

Poyraz " Bizi affeder yani"

" Evet eder İz'in kitabında sevdiklerinden nefret etme yoktur bir kez sever ve ömrünün sonuna kadar onları korur "

Poyraz " Senin gözlerine baktığımda İz'i görüyorum onu çok özledim "

" Eminim o da sizi özledi " dedim birden bana sarılmasıyla kala kaldım

Poyraz " İz gibi kokuyorsun " Diye mırıldandı

Kafamı istemsizce omzuna koydum

Hayatımda ilk defa birisine sarılıyorum daha doğrusu ilk defa annem dışında birileri ile konuşup seviliyorum

Dayımın kollarında huzurluydum

Bu üç günde Arda dayıma kız istemiştik. Annemin mezarı filan açıldı Alen yani annemin aşık olduğu kişiyle tanışmıştım

Beni gördüğü an şaşkınca kala kalmıştı sonra konuşmadan gitmişti. Bulut abi gelmişti annemin dostu olan annemin yaşadığını öğrenince direkt buraya gelmişti

Beni gördüğünde şaşırmış sonra benle konuşmaya çalışmıştı ve her gün konağa gelirdi ama bugün gelmedi daha eminim öğlene doğru gelirdi

Poyraz " Afra İz'in canı çok yandı mı?"

" Bildiğin şeyleri sorma "dedim normal bir şekilde

Dayımın bana huzur vermesi ve anneme bile sarılmadan dayıma sarılmam normal mi?

Anne senin gibi olmam için beni fanusta büyüttüğünü biliyorum ama ben sana sarılmak istiyorum lütfen her nerede ve nasılsan dayan daha Anne kız olmadık !

Dayım benden ayrılınca ayağa kalkıp hızla odadan çıktım bana verilen odaya girip yatağa oturdum

Gözümden bir kaç damla düştü annemi istiyordum ne kadar hızlı büyümüş olsam bile hala içimde çocuktum

Annesini isteyen bir çocuk

Kapım aniden açılmasıyla göz yaşlarımı hızla sildim Alen abi gelmişti ona böyle seslenmeye karar vermiştim

Alen " Afra neyin var niye ağlıyorsun ?" Diye sordu merakla yanıma gelip oturdu

" ağlamıyorum " dedim sert bir şekilde

Alen abi bana şaşkınca bakarken sonra gülümsedi elini kaldırıp saçlarımı okşadı

İlk defa yaşıyorum bu duyguyu hep annem okşasın isterdim

Alen " Sorun ne Afra söyle bana "

" İz'i özlüyorum " dedim gözlerim yine dolarken

Alen abininde gözleri dolmuştu annemi bu kadar çok mu seviyordu. Beni kendisine çekip sarıldı hıçkıra hıçkıra ağladım

Annemin neden ona aşık olduğunu anladım çok iyi birisiydi

Saçlarımı okşayıp durdu ben sakinleşe kadar bana sarıldı ondan ayrılıp gözlerimi sildim

" Sağol daha iyiyim "

Alen " Herkesle konuşup eğlenmene bak İz'i bulacağız merak etme "

" Tamam " dedim ayağa kalkıp banyoya doğru yürüdüm banyonun kapısında Alen abinin sesiyle durdum

Alen " Ben gidiyorum Bulut da geldi seni bekliyor "

" 5 dakikaya geliyorum " diyip banyoya girdim

Banyoda elimi yüzümü yıkayınca aynada kendime baktım

Bir çok şey bana ilkti ama son değildi bu biliyorum

Odama geri geldiğimde dolaba doğru yürüdüm annemin kıyafetlerinden giymeme izin vermişlerdi üzerimi değiştirip geri aşağıya indiğimde holdeki Bulut abiyi gördüm

Bulut " Kömür kafa gel bakalım buraya " dedi gülerek

Geldi günden beri kömür kafa diyordu bana buna ilk başta sinir olsamda şu an alışmıştım yanına gidip oturdum kolunu omzuma atıp kendisine çekti

Bulut " Bak eğer bu puşlar sana kötü davranıyorsa söyle " dedi kulağıma fısıldayarak bu dediğine gülümsedim

" Hayır iyiyim sorun yok " dedim normal bir şekilde

Geldiğinden beri sürekli bana bunu soruyordu

Arda " Bulut yeter ama Afra ne olursa olsa burada kalacak!" Dedi net bir şekilde

" İz gelinceye kadar " dedim normal bir şekilde

Samet dayım başka bir konu açınca konu kapandı

Koyu bir sohbet başlarken bende arada fikirlerimi sunuyordum Bulut abi ise sürekli saçımla oynuyordu ilk geldiği günden beri İz'e benziyorsun diyordu

Beni bırakacağı yok gibiydi. Doğrusunu söylemek gerekirse onlara alışmıştım

Annem dönünce beni kendisinden uzağa gönderir mi? Neden göndersin ki?

Bilmiyorum ama yanlarında sonsuza kadar kalamazdım bunu biliyorum

Annem beni güçlü yapmış olsa bile ömrümü da normal bir insandan fazla olmasını da sağlamıştı bu sayede

İçimdeki daha doğrusu benle bütün olan x1 uzun yıllar hayatta kala bilirdi

Annem beni en fazla 5 yada 6 yıl yanında tutardı sonra gönderirdi

Çünkü fark edilmem başımıza bela açardı. Tecavüz sonrası doğmama rağmen annem beni çok seviyordu sadece benim iyiliğim için yapmıştı her şeyi ve bende onu çok seviyorum ondan ayrı yaşamam gerekirse nasıl yapardım bilmiyorum ama yapmak zorundaydım bunu da biliyorum

Şu an bunları düşünmemem lazımdı annem gelince konuşurduk

...

Sabah erkenden kalkmıştık gelecek olan ajan ve askerler için hazırlık yapılıyordu

Ben ise holde oturup onların bu anlamsız hallerini izliyordum kahvaltı masası her gün dolu iken bugünde doluydu ama daha fazla kahvaltıyla

Konakta sadece annemin ailesi vardı annem amcalar ve kuzenleri annem öldükten sonra yurt dışına gitmişlerdi

Suzan " Afra kızım mutfaktaki sigara böreğini getirir misin?" Demesiyle kafamı sallayıp ayağa kalkıp mutfağa doğru yürüdüm

Sigara böreği olan tabağı alıp geri hole geldim masaya bırakınca geri oturma alınana gidip oturdum

İsa " Abi ya sabahın köründe ben niye kalktım kaç saattir oturup duruyorum açıktım da "

Eray " Bizde aynı durumdayız kardeşim ama annem hele bir uyuyalım o zaman bak neler yapıyor?" Dedi gülerek

Suat " Bilseydim simit filan almak için çıkar yarım saat tur atardım motorla "

Suzan " Suat hemen ekmek ve simit alda gel " demesiyle gülmemek için kendimi sıktım Suat dayım bana kaşlarını çatarak baktı sonra annesine döndü

Suat " Tamam anne de Afra da gelsin biraz hava almış olur "

Suzan " Tamam hadi gidip gelin " demesiyle bıkkınlıkla ayağa kalktım

Holde hızla ilerleyip park alanına geldik Suat dayım motora binip çalıştırıp önüme kadar geldi önümde durunca ona baktım

Suat " Hadi atla bakalım"

" Beni bulaştırmazsan olmaz mı?"

Suat " Olmaz atla " demesiyle arkasına bindim

" Oldu mu?"

Suat " Oldu " dedi konaktan çıkınca birden hızlandı

Oha çok hızlı kullanıyor ilk kez bindiğim için korkuyla dayıma sarıldım

Suat " Noldu kız korktun mu?"

" Biraz yavaşla "

Suat " Daha hızlanmadım bile ödlek kız "dedi gülerek

" İlk kez biniyorum " Diye itiraf ettim şaşırdığını gerilen bedeninden anladım hızını düşürdü

Suat " Böyle iyi mi?"

" evet "

Suat " Neden daha önce demedin binmediğini?"

" Bu kadar hızlı gideceğini bilmiyordum doğrusu İz eğlenceli olduğunu söylemişti hiç de değil " dememle güldü

Suat " Alışınca eğlencesini anlarsın " dedi eğlenen sesiyle

Fırına gelince ikimizde indik

Suat " Sen motorun yanında bekle hemen geliyorum ben " demesiyle kafamı sallayıp onayladım onu

Bir süre sonra az ileride aniden duran arabaya gözüm takıldı arkadan bir kız indi hızla kaldırama çıkıp kenarıya kusmaya başladı

Az ilerimde olduğu için hızla yanına doğru yürüdüm

" İyi misin?" Dedim merakla ben yanına varıncaya kadar şoför koltuğundan bir adam inmiş saçlarını tutuyordu

Kızın kusması bitince bana baktı

-" iyiyim sorun yok " dedi normal bir şekilde beni süzdü rahatsız oldum bakışlarından doğrusu sonra hızla yanındaki adama baktı adam bana kısa bir bakış atıp geri o kıza bakmıştı

Fırından çıkan Suat yanımda gördüğü insanlarla hızla yanıma geldi

Suat " Kızım beş dakika yerinde dursana sen " Diye söylendi

" Zorla peşine tak sonra uslu durmamı bekle " dedim alayla

-" Ne zorlamı ? Bana bak ya şimdi siktirip gidersin yada dayak yersin " dedi kız sinirle ben şaşkınca ona bakarken dayımda aynı şaşkınlıkla bakıyordu

Suat " Al şimdi de sapık damgası yiyorum hadi ödlek kız eve gidelim "

-" Bak eğer seni zorla tutuyorsa söyle korkmana gerek yok " dedi kız nazik sesiyle

-" Işıl kusman bitmedi mi?" Diye arabadan gelen sesle oraya baktım bir adam vardı kafası arkaya atmış gözleri kapalıydı

Işıl dediği kız karşımdaki kız olmalı

Işıl " Bitti "

-" O zaman hadi binin açlıktan midem kazındı "

-" Işıl abini arabadan atalım " dedi kızın yanındaki yeşil gözlü adam

Işıl " Araf bak zaten midem kötü birde sizle uğraşamam!" Dedi sinirle

Suat " Ödlek hadi ama bak geç kalıyoruz annem sana değil bana fırça atar "

" Birde bana ödlek diyorsun şu haline bak " dedim alayla

Suat " Daha sonra alay et hadi gidelim " diyerek kolumu tutup çekiştirdi tabi başka bir el onun elini kolumdan çekti

Araf denen adamdı

Araf " Bak genç adam kızı zorla bir yere götüremezsin "

Suat dayım sinirle bana baktı

Suat " Kızım söylesene konuşsana sapık muamelesi görüyorum burada "

Işıl " Kızı korkutmaya çalışma " dedi sinirle

Dayım bıkkınlıkla derin bir nefes alıp verdi

Suat " O bizim misafirimiz biraz değişik " dedi durumu düzeltmek için

" Sensin değişik " dedim sinirle

Şu an bu olaydan değilde dayımın beni korkutmasının ve onca gün eve hapis olmanın bedelini ödetiyordum

Arda dayıma bir şey yapmıyor oluşum diğerine yapmayacağım anlamına gelmiyor

Annem zaten onlara onlara mesafeli olacaktır ilk başlarda bu yüzden cezayı ben veriyorum

Arabanın kapısı açılmasıyla oraya baktım ışıl denen kızın abisi inmişti. Dayım Araf denen adamı ikna etmeye çalışıyordu. Işıl denen kız önündeki olayı zevkle izliyordu

-" Araf noluyor?"

Araf " Kızı zorluyor " demesiyle adam bana ve dayıma baktı kaşlarını çattı sonra şokla bize baktı

Bizi tanıyor mu?

-" Araf Zorlu ailenin oğullarından Suat Zorlu "

Araf denen adamla ışıl denen kadında şaşkınca dayıma baktılar

Suat " Sen beni nereden tanıyorsun? Mardinli olmadığınız belli "

Aynı şeyi bende merak ediyorum doğrusu

-" Alihan Kara Arda Zorlu ile konuşmuştum bizde konağa geliyorduk " demesiyle şaşkınca ona sonra Işıl'a ve Araf'a baktım

Suat " Siz İz'i bulmak için gelenler misiniz?"

Araf " Evet öyle "

Işıl " Ee bu kız kim ?"

Alihan " Afra Taşlı "

Işıl " Memnun oldum Afra ben Işıl Ilım Solmaz " demesiyle kaşlarımı çattım

" Alihan bey abin ise soy ismin Kara olması gerekmiyor mu?"

Araf " Evli yüzüğü görmedin galiba " demesiyle yeni fark ettim

" Kusura bakmayın bende memnun oldum "

Işıl " ee bizle gel bende şu iki hıyarın arasında sıkılmıştım zaten "

" Olur sen motorla gelirsin "

Suat " Senden önce eve giderim ama "

" Umrumda değil " dedim umursamaz bir şekilde bana bıkkınlıkla bakıp motoruna bindi

Alihan " Hadi artık gidelim ".

" Hızlı gidelim ziyafet sizi bekliyor "

Işıl " O zaman gel hadi " dedi parlayan gözleriyle

Baya açıkmış bunlar arkaya ışıl ile binerken Araf denen adam şoför koltuğuna geçti Alihan beyde geri öndeki yerine geçmişti

" İz'i bulabilecek misiniz?"

Alihan " Buluruz merak etme sen "

Araf " Şu ana kadar hiç bir görevi tamamlamadan bırakmadım dert etme "dedim kendinden emin bir şekilde

Işıl " İz kim bilmiyorum ama bulduğumuzda öldürmezsem iyi " dedi şaşkınca ona baktım

Bu kızın annemle derdi ne ?

Alihan " Işıl'ı ciddiye alma iki iltifat etti Araf ondan kıskançlık yapıyor " demesiyle Araf denen adamın eline baktım onda da yüzük vardı

" Ah siz karı kocasınız " dedim şaşkınlıkla

Araf " Öyleyiz " dedi gülerek

Işıl" O İz denen kız evli mi bari ?"

" Hayır ama merak etme onun aşık olduğu birisi var ve inan bana o yeşil gözlerden çok gri gözleri sever " dedim gülerek

Işıl " Ha İyiymiş o zaman " dedi daha sakin bir sesle

Değişik birisi ama kanım ısındı

¤ Bölüm Sonu ¤