2.06 : Tuhaf

2 Gün geçmişti yalandan bir boşanma belgesi çıkarmıştım

Abimim planını uygulamak için Kaya villasına gidiyordum

Bora " Rol molde ben seni ele vermeyim" dedi gülerken

Ona yandan bir bakış atıp önüne döndüm

" Kendini tut o zaman Bora " dedim asabi bir şekilde

Yalandan bile olsa boşanma kağıtlarını canımı sıkıyordu

Araf yalavaracak ben ise onu umursamayıp boşanma kağıtlarını göstereceğim

Harika!

Abim sahte evraklar dedi ama pek güvenmedim ne de olsa boşanmamı çok istiyordu

Bizi bu durumda kullanır acaba?

Alihan abimden herşeyi beklerim!

Ama bu kadar da ileri gitmezdi bence

Neyse şu an buna odaklanacak değilim

Bora " Civciv bence sen bu fırsatı kullanıp gerçekten boşan" demesiyle sinirle ona baktım

" Lan öldürüm seni pis yuva yıkıcı seni!" Diye bağırdım

İnsanı deli ediyorlar vallaha

Abimle mi yoksa bunla mı uğraşırım?

Anlamıyorum Araf'la arama neden giriyorlar?

Kıskanç pislikleri aşkımızı çekmiyorlar başka açıklaması olamaz

Kara villasına gelince korumalar kapıyı açınca hızla arabayı sürüp bahçeye giriş yaptım

Arabayı bahçeye park edince arabadan inip arkada koltuktaki sırt çantamı aldım

Bora " Evet hazırım" demesiyle ona göz devirip eve doğru yürüdüm

Zile bastım kapıyı açan Hatice ablaya eskisi gibi tatlıca gülümsedim

Eskiden samimi gelen gülüşü şu an sahte geliyordu

Bu kadını daha önce fark etmem gerekiyordu. Kadın yıllardır herkesi kandırmış normal anlamamam

İçeriye girip montumu çıkarıp askıya astım çantamı da alıp içeriye doğru yürüdüm

Salondaki herkes dağılmış bir haldeydi ama umrumda değildi

Araf hemen ayağa kalktı kan çanağına dönmüş gözleriyle bana bakıyordu

Araf " Işıl?" Dedi acılı bir şekilde

Ona umursamaz ve duygusuz gözlerle bakıyordum

" Boşuna konuşma" dedim sert bir şekilde çantamdan boşanma kağıtlarını çıkarıp önüne bıraktım

" Sana söylemiştim karakoldan çıkınca boşanacağız diye evraklar bunlar hepsini imzala avukatıma ulaştır!" Dedim sert bir şekilde

Derin bir nefes alıp verdim

" Bana zorluk çıkarma" dedim net bir şekilde

Şokla kala kalmıştı herkes bize şokla bakıyordu

Bir tek annemin bakışlarında şaşkınlık olmaması dikkatimi çekmişti

Bu durumdan hoşnutsuzdu

Evdeki herkes rol olduğunu bildiği için şaşkın yapması lazımdı

Neyse fazla düşünmemem lazım

Araf " Işıl saçmalama seninle boşanmayacağım" diye bağırdı

" Boşanacağız zorluk çıkarma!" Dedim sinirle

Aslında bunu Hatice ablanın karşısında yapmamızın sebebi patronuna haber vermesi içindi ama umursamadan gitmişti kadın

Tuhaf diye geçirdim içimden

Alihan abim evde yoktu gizli kameradab herşeyi izleyecekti

Araf " Işıl nolur bir şans daha ver?!" Diye ısrar etmesiyle sinir yerimde hareketlendim

" Boşanacağız!" Diye bağırdım sonra hızla kapıya doğru yürüdüm

Araf peşimden geleceği an Bora onu durdup fırsatı kullanıp iki üç yumruk attığını duydum

Pislikler Araf'ıma kıymak için zaman kolluyorlar

İçimde yine o günkü gibi bir kötü his vardı. Askıdan montumu alıp giydim evden çıkıp arabaya doğru yürüdüm

Ters giden bir şeyler vardı!

° Yazardan °

Kadın odasına geçti. Kitaplıktaki kitapları karıştırdı eli yine aynı kiitaba gitmişti

Kitabın konusu kendi hikayesi gibiydi

Fantastik bir kitaptı. Dükün iki tane ikizleri vardı ikizler aynı adama aşık oluyordu

Adam ise sadece küçüğe aşık oluyordu

Bir dakika arayla doğmuş olan ikizlerin arasında en küçüğünü seçmişti herkes

Çünkü o iyiydi

Ama büyük olan sevgiye açtı babası ailesi bile onu sevmemişti aşık olduğu adam bile almıştı ikizi kendisinden

Küçük olan ikizini hep sevdi hatta onun için herşeyi yapıyordu ama büyük olan asla bu sevgiyi görmedi sürekli ikizini kıskandı

Ama onun gerçek hayatta böyle bir şey yoktu ikizi herşeyini almıştı

O da ondan herşeyi alıyordu almıştı bile çoktan

Az önce salondan olan olaylara gülmemek için kendisini sıkıyordu

Kendisine oyun oynamışlardı demek

O zaman artık onların oyununu bozma zamanı gelmişti diye geçirdi içinden

Defalarca okuduğu kitabı kapatıp telefonunu aldı

Adamlarına oyun başlasın diye mesaj atmasıyla adamları harekete geçmişti

O sırada Bora ile arabada neşeyle müzik dinleyen Işıl'ın önü kesilmişti etraflarını bir çok adam sararken

Işıl'ın korktuğu tek şey bebeği olmuştu. Aynı durumda sadece Işıl ve bebeği için korku duyuyordu

İkisi de teslim olmaktan başka bir şey yapamadılar

O sırada hala Kara evinde oynana oyunu bölen şey bir çok silahlı kar maskeli adamın gelmesiyle sona ermişti

Herkesi tek tek alırlar

Evde olmayan Alihan ekibine ve polislere haber vermişti ama artık tek başına kaldığını anlamıştı

Tüm planları altüst olmuştu Karsu ve Murat'a da ulaşamıyordu

Planları nasıl böyle ters köşe olmuştu anlamıyordu

Işıl ve Bora'yı bayıltmışlardı.

Kadın planının kusursuz işlemesine memnun bir şekilde gülümsedi

Hepsini ikişer gruplar halinde birbirilerinden çok uzağa götürülmüştü

Asıl oyun şimdi başlıyor diye geçirdi kadın içinden

° Işıl Ilım Solmaz °

Gözlerimi açtığımda yerde yatıyordum hızla ayağa kalkıp etrafıma bakındım

Nezaret hane gibi bir yerdeydim tek fark üç duvarın demirle kaplı olması gerekirken sadece iki duvarın demirdi

Yan tarafımda yerde iki seksen yatak Bora'ya baktım

Daha uyanmamış demek demirlere doğru yürüdüm etrafı inceledim ama sadece koca bir karanlık vardı

Nezareti aydınlatan küçük bir ışık vardı sadece

Bora " Ah belim ayılara bak be yere atmak ne AMK?" Demesiyle ona baktım bana arkası dönük bir halde yerde oturuyordu

" Söylene bildiğine göre salamsın " dedim hoşnutsuzlukla

Bora benden tarafa döndü sonra hızla ayağa kalkıp aramızda kalan parmaklıklara geldi

Bora " Işıl iyi misin? Bebek nasıl? Burası neresi? Sen ne zaman uyandın? Bebeği sordum mu ben? Kız cevap versene!?" Diye konuştu bir solukta

Ona dik dik baktım

" Lan bir sus beynimin içine ettin! Az önce uyandım ikimizde iyiyiz burası neresi bilmiyorum!" Diye tüm sorularını cevapladım

Bora " Ee şimdi n'olacak bizi niye kaçırdılar?" Diye sordu

" Bilmiyorum ama illaki bir sebebi olmalı " diye söylendim

Duvarın dibindeki tahtaya oturdum nezaret haneye düşmüş gibi hissediyorum kendimi

Bora" Nezaret haneye düşmüş gibiyiz tek sorun kaçırılarak geldik kavga ederek değil " demesiyle gülmeye başladım

" Tam bende onu düşünüyordum "

Bora" Civciv bebekten senin ayarların bozulmuş şu an Ilım olmalıydı karşımda "

" Lan şu an nezaret hanede sanıyor zavallım "

Bora" Lan bu nasıl algı amk?"

" Boş ver onu da hani şu Mehtap vardı ya bizim okulda " diye dedikodu moduma girdim

Bora " Hangi Mehtap lan ben öyle birisini tanımıyorum "

" Lan okulun başında sevgilisini aldattığı için tüm okulun önünde üzerine kara çalınan kız "

Bora " Ha sevgilisi Hintliydi dimi sevgilisinin kız kardeşi gelip kara çalmıştı haha ay kızın şokla kalan gözleri hala gözümün önünde vallaha ben bile böyle bir şey beklemiyordum doğrusu "

" He lan bende kavga çıkar sandım ama kız sadece kara çaldı lan Mehtap kendisini kavgaya hazırlarken kızın kara çalması şoku hahaha "

Bora " Ee konudan sapma nolmuş Mehtap'a anlat"

" Yine sevgilisini aldatmış ama bu sefer sevgilisini abisiyle sevgilisini aldatmış "

Bora " Vay şerefsizse bak sen birde çocuğu abisiyle aldatmak ne ya?" Diye söylendi

Ben buna gülerken tekrar konuşmaya başladım

" Asıl olaya gel iki kardeş kız için kavga ederken kız yoldan geçen başka bir yakışıklı erkekle çekip gidiyor "

Bora" Yuh! Oha ! Bunlara şahit olmamız lazımdı!"

" Aynen ya çok kötü kaçırdık "

Bora" Vallaha gitmiş eğlence " dedi üzgün bir şekilde

" Daha devamı var" dedim gülerek

Bora " Devamı ne sokaktan geçen çocukla giderken çocuğun aptal arkadaşı arkalarından şaka yapınca tik toktaki videolar gibi kızın çocuğu araba çarpmasın diye çekip duvara yapıştırması mı oldu?" Dedi alayla

Ben buna gülerken aynı zamanda şokla ona baktım lan bu nasıl bildi?

" Lan sen nasıl bildin bunu?"

Bora " Haha sence o şakayı kim yaptı?"diye sordu

Cevap belli Bor madeni

" Senden başkası olamaz "

Bora gülerek beni onaylarken bende aynı şekilde gülmeye başladım

Bizi bölen şey ise her tarafın tamamen aydınlanması

Şu an bize baya uzak bir duvarda büyük bir ekran vardı

Ekran açıldı ekranda aynı anda herkes vardı

Herkes ikişer gruplar halindeydi herkes bizim gibi şaşkındı

Alp ve Bulut abim ,Alpaslan ve Buse, Babam ve annem , Anıl abimle Nazlı yengem, Beyza ablayla Vefa abim, Vuslat abimle Murat abim vardı Karsu ablayla Selen ablam vardı

Araf ise tek başındaydı

Tutulduğu yer bizinkine göre daha farklıydı

Ajan olduğunu bildikleri için daha önemli bir yerde tutuluyor olmalı

Ekranların hepsi küçülürken maskeli birisi çıktı

-" Kara aile bana oyun oynaya bileceğinizi mi sandınız?" Diye sordu alayla

Aslında bal gibi de oyuna gelmişti salak

Neyse dinleyelim bakalım bu salağı

Karda yürüyeceksen arkanda iz bırakmamayı öğrenmeniz lazımdı

Ama bu salak kişi yıllarca saklanmış olsa bile hırsı onu ele vermişti

-" Şu an ne kadar çaresizsiniz öyle" diyip bir kahkaha attı

Aman ne hoş gül sen gül son gülen iyi güler

Şu an abimin bizleri bulmasını bekleyeceğiz

Yüksek ihtimalle hepimiz birbirimizden çok uzağız

Araf kendisini kurtulmaya çalışmak zorunda tıpkı ben ve Bora'nın tek başımıza çıkmamız gerektiği gibi

Diğerlerini kontrol etmedikleri belliydi abim ve ekibi onları kurtarırdı

-" Sizlerle fazla konuşmayacağım hepinizin ölümünü an ve an izleyeceğim"dedi gülerek

-" 2 hafta aç ve susuz kalacaksınız dayan olamayacağı için elveda Kara ailesi hepinizin ölümünü zevkle izleyeceğim hatta sizlerde izleyeceksiniz " dedi gülerek

Acımasız gaddar birisiydi bunu anlamış olmuştum

Plana göre Alihan abim Buket annemden şüpheliniyordu

Annemizin bir ikizi olduğunu duymuş bir ara babamdan

Annem evin en çok sevileni olurken teyzem Burcu hiç sevilmezmiş sebebi ise teyzemin sürekli insanlara karşı tavrındanmış

Seviliyor ama pek belli edilmiyormuş

Teyzem intikam peşine düşmüş tesadüfe bakın annem üçümüzü doğurduktan sonra iki gün kayıp olmuş

Daha sonra gelmiş

Bence ikizi ona bir şeyler yaptı abim derince araştırmıştı hala yaşıyorsa yerini bulacağını biliyordum

Nasıl bir hayatla sınanıyorum?

Buket annemden şüphelenmenin üzerinde ev halkına herşeyi abim anlatmış rol yapacağımızı biliyorlardı

Eğer ki teyzem ise hata yapacaktı çünkü öfkesine yenik düşecekti

Abimin planı işledi sadece Araf ve beni aramış olmalılar o da sebebi belli zaten

Bora " Işıl lan bizim sincap vardı ya " demesiyle heyecanla ona döndüm

" Var eee?"

Bora " Dün aradı İstanbul'a geliyormuş"

" Vallaha mı?"

Bora " Cidden gelecek" demesiyle ayağa kalkıp oynamaya başladım

" Sincap geliyor lo le lo geliyor" diye de şark söylemeye başladım

Bora halime gülerken bende en sonunda durup ona baktım

" Okulu bitmiş mi?"

Bora " Bitmiş"

" Hediye almamız lazım sincap alalım " dedim gülerek

Bora aklına gelen anılarıyla gülme krizine girip yere düşmüştü

Sincap yani narmı değer İnek

Eskiden bizim mahalle inek olduğu için dışlanırdı sürekli bizle oynardı inek olduğu için çokça ders çalışırdı bizden iki yaş büyüktü

Bir gün yine oyun oynarken topu atmamla ağacın kavuğuna girmesiyle bizim İnek gidip almıştı

Kavuğun içindeki sincap kolunda tüm bedenini keşfe çıkmıştı

Öyle deli deli hareket ediyordu ki biz ona yardım edemeden gülmekten yere yapmıştık

Tabi bunun üzerine 3 hafta bizimle hiç konuşmadı

İnatçı bir keçi de olabiliyordu bazen

Bora " Hala sincap halleri aklımda " diyerek güldü

" Ben bir ara içine cin kaçtı sanmıştım"

Bora " Hahaha bende uzaylılar çok zeki diye beynini çalıyor sanmıştım"

" Hahaha lan yanımızdan geçen birisi çarpıldı sanmıştı" dememle daha çok güldük

Bora " Hatırlıyor musun?…"

Bulut" Işıl! Bora! Yeter susun bu durumda biraz ciddi olun!" Diye sinirle söylememesi üzerine gözlerim ekrana baktım

" Abi bir rahat ver ölmeden keyfimiz yerinde olsun dimi?" Dedim alayla

Alp " Sen abime bakma üçüz devam edin bende dinleyim biraz "

" Alp benim sana itiraf etmem gereken çok önemli bir şey var!"

Alp " Ne itirafı?" Diye sordu merakla

" Senin şu geçen yıl aldığın oyun vardı ya daha kutusunu açmadığın " dedim hafif tedirgin bir şekilde

Alp kaşlarını çatarak bakmaya başlamıştı

Ona şirince olduğunu düşündüğüm bir şekilde gülümsedim

Alp " Nolmuş ona?" Diye sordu merakla

" Onu yanlışlıkla kırıp yakmış olabilirim "

Alp " Ne ! Işıl seni öldüreceğim! Lan ben yeni almıştım ilk seriydi! Işıl Allah belanı versin!"

" Vermiş ya sen varsın daha ne olsun " dememle herkes gülmüştü

Her koşulda herkesi güldürmeyi başara biliyordum

Vefa " Işıl bir planın var mı?"

" Şu anlık yok" dedim sakince

Kafasını sallayıp beni onayladı

Araf " Işıl bebeğimiz iyi mi?" Diye sordu merakla

" Gayet iyiyiz merak etme "

Araf " Tek korkum senle bebeğimiz "

" Lan dram yapma! Ölüyüm filan da deme! Babasız bırakmazsın bebeğimizi!" Dedim sinirle

Araf " tamam sakin ol güzelim kolay pes etmem " dedi göz kırparak

Murat" Lan şuna bak ekrandan yavşıyor lan oğlum eceline mi susadın!?"

" Ay yeter şurada öleceğiz siz hala kıskançlık krizlerine girin!" Dedim sitem ederek

Vuslat " Işıl sen bizim kardeşimizsin! Her türlü yerde her türlü koşulda seni kıskana biliriz!" Dedi net bir şekilde gözlerim babama kaydı yardım ister bir şekilde

Gökhan" Hiç öyle bakma kızım abilerim haklı " demesiyle hepsine göz devirdim

Duygu sömürüsü yapma vakti gelmişti yalandan gözlerimi doldurup elimi karnıma koydum

" Bebeğim bak hiç birisi bizi sevmiyor" dedim alıngan bir şekilde

Hepsi şaşkınca bakarken yengemler bana gururla bakıyordu farkındalar rol yaptığımın

Anıl " Işıl saçmalama! Hepimiz seni çok seviyoruz "

" Yalancı " dedim ağlarken

Bora " Oh herkesten kurtuldum Işıl Araf'tan da ayrıl o da seni sevmiyor " demesiyle ona baktım

Fırsatçı!

" Sen sus lan pis fırsatçı!" Dedim sert bir şekilde

Araf " Aferin bebeğime aslan eşim benim" demesiyle neşeyle ve ışıl ışıl gözlerimle Araf'a baktım

Romantik erkeğim ya!

Çok aşığım var lan bir şey diyen?

" Hiç boşuna kendi üzerine alınma bebeğim için seni savundum 'babam yok mu anne? 'demesini istemem " dedim normal bir şekilde

Araf sanki onu terslememişim gibi bana gülümseyerek bakıyordu

Gülüşüne kurban olayım be!

Araf " Yalan söyleyen dudaklarının aksine gözlerin gerçekleri söylüyor" diye konuştu

" Ne diyormuş gözlerim?" Diye sordum alayla

Herkes pür dikkat bizi izliyordu

Araf " Gözlerin bana aşık olduğunu söylüyor" demesiyle kızardım

Lan utandım pislik bundan zevk alıyor

Alpaslan " Lan geber ulan geber üçüzümü rahat bırak !"

Anıl " Eğer bradan kurtulursam bunu yine döveceğim " dedi sinirle

Vuslat" Bende döveceğim!"

Murat" Bensiz olmaz "

Bora " Bende !"

Alp " Ben olmazsam olmaz!"

" Hepinizi ben öldüreceğim yakında! " Dedim sinirle

Sonra herkes güldü toptan delirdik

_ Bölüm Sonu _