2.01 : Hormonlar

2 koca yıl sonda neler olduğunu merak ediyorsunuz değil mi?

Öncelikle iç sesim gitti

Öldürdük bana yavşayınca onu Araf'a şikayet ettim

Araf iç sesimin bana yavşamasını kaldıramadı. Sonra direkt hastaneye gitmiştik

2 yıl içinde iç sesimden kurtulmuştum

Araf'la evlenmiştik şu an bir aylık hamileyim daha yeni öğrendim

Araf'ı sürekli sinir edip zorluyordum o da bir anda yıldırım nikahı bastı bana

Dünden razı olduğum için sorun olmadı ama abilerimin kalbine inmişti

Sonra çevremizle büyük bir düğün kurduk abilerim sürekli düğünde kocamdan beni uzak tutmaları sonucunda

Araf sinirlenip beni sırtına atıp düğünden kaçmıştık

Sonra bir ay boyunca Paris'te balayı yapıp geri dönmüştük

Selen ablamda bu süre içerisinde bize iyice alışmıştı hele ki oğlu Güney tam bendi kendime çektirdim çocuğu

Teyze düşkünü olmuştu benim küçük yeğenim

Eniştem Vedat abiyi sevmiştim

İyi birisiydi en azından ha bir de abimlerimin ablamı da kıskanması vardı

Ablama sürekli ayrıl şu adamdan sana bakarız gibi şeyler diyorlardı

Tüm ilgiyi üzerime çekmek istiyordum

Bu yüzden bebek olayını şu anlık kimseye demeyeceğim

Babam aramış acilen bize gelin demesiyle Araf'a aradım beni evden almıştı şu an hala yoldaydık

Acil olan ne bilmiyorum?

Bulut abim nişanlıydı

Vuslat abim aşka küsmüştü ama aylar öncesinde tekrar aşık olmuştu şu an sevgililer yakında nişan yapmayı düşünüyorlar

Alp zaten aşık olduğu kıza yürüyordu sürekli kızın iki abisiyle baş etmeye çalışıyordu

Ama şu an araları iyi diye biliyorum kız fakirdi ama baya aşık olmuştu

Üniversiteden sonra evlilik düşünüyorlardı

Vefa abim hala saptı

Alihan abimle Anıl abim çifte düğün yapmışlardı

Arabanın evin bahçesine girmesiyle kendime gelip arabadan indim

Kötü bir haber almam umarım

Araf " Işıl iyi misin? Benimle de konuşmadın neyin var güzelim?"

" İyiyim babam neden birden çağırdı onu merak ediyorum sadece"

Araf " Dert etme güzelim kötü bir şey değildir eminim hadi gidelim" diyerek elimi tutup hızla yürümeye başladı

Bende peşinden gittim. Eve girince herkesi salonda bulmamla kaşlarımı çattım

Gözlerim salondaki yabancı kıza kaydı

Alpaslan'ın yanında oturan kapalı kıza kaydı

Siyahlar içinde bembeyaz bir yüzdü gözleri normal bir gözleri vardı ama kızın güzelliği gülümsememi sağlamıştı

Gökhan " Işıl kızım geçin oturun" diyerek yanını gösterdi

Araf'tan elimi kurtarıp hemen babamın yanına gidip oturdum

Bana öfkeyle bakan Araf'a masum masum baktım

Araf abimlerin yanına geçerken ben hala olan biteni anlamadım

Selen " Baba soru ne ?" Diye sordu

Galiba kimse soramadı

Buket " Alpaslan oğlum sen anlat istersen"

Gözlerim kıymetlim olan Alpaslan'a kaydı

Kaşlarımı çatarak ona bakıyordum

Alpaslan " Buse'yi ailesi yaşlı bir adamla zorla evlendirecekti bende onu kaçırdım"

" NE!? " Diyerek ayağa fırladım

Hızlı adımlarla Alpaslan'ın yanına gidip kolundan tutup onu kızın yanından kaldırıp arkama alıp kıza sinirle baktım

Benim akıllı uslu Alpaslan'ımı ne hallere sokmuş bu kız

" Alp salağı neyse de ben seni kimseyle paylaşmam izin vermiyorum sende git şuradan hemen !" Diye sinirle söyledim

Alpaslan" Işıl sakin ol " demesiyle ona döndüm

Kendimi tutamayıp birini çaktım yüzüne

" Bunu hak ettin madem bir halt yiyorsun bana haber vermem lazımdı kız kaçırken bana haber versene ya başına bir iş gelseydi! Lan Alp böyle bir şey yapsa ona bir bok olmayacağını biliyorum ama sen kavga bile etmiyorsun! Ben neyim ha neyim! Bundan sonra benden habersiz bir halt yede gösteririm o zaman sana !" Dedim sinirle

Ha rahatladım vallaha

Herkes bize şaşkınca bakarken bir tek Alp keyifle izliyordu kaostan besleniyor salak

Alpaslan " Tamam anladım güzelim bir daha senden habersiz yapmam"

" Afferin" diyerek kıza döndüm

Bana korkarak bakıyordu gülümseyip yanına oturdum

" Buse'cim kaç yaşındasın sen?" Diye sordum merakla

Alpaslan " 18 "

" Alpaslan sana sormadım! Tek kelime etme "

Alpaslan" Tamam be" diye cemkirdi

Ona göz devirip Buse'ye döndüm

" Buse eee anlat kızım bak evlenmek istemiyorsan söyle kimse sana bir şey yapamaz! Arkandayım korurum seni " dedim net bir şekilde

Gökhan" Işıl kızı korkutuyorsun kızım " demesiyle babama döndüm

Masum masum baktım

" Haklısın babacım Selen abla sen konuş biraz " dememle ayağa kalktım ama karnımın bulanmasıyla hızlı adımlarla salondan çıkıp lavaboya doğru yürüdüm

Kısa bir kusmanın ardından elimi yüzümü yıkayıp lavabodan çıktım

Araf duvara yaslanmış beni bekler bir şekilde bulmamla şaşırdım

" Noldu niye geldin?" Diye sordum merakla

Araf " Seni özledim karıcığım" diyerek bana doğru geldi

Beni duvarla arasına alırken önüme gelen saçlarımı arkaya atıp yüzümü okşadı

Araf " Hasta mısın bebeğim yüzün solmuş" demesiyle gözlerimi ondan çektim

Hamile olduğumu şu an demek istemiyorum

Geri ona baktım beni içine çeken yeşil gözlerine aşkla bakıyordum

" İyiyim yok bir şey"

Araf " Bana yalan söyleme güzelim neyin var?" Demesiyle sinirle ona bakmaya başladım

Hızla onu itip sinirle konuşmaya başladım

" Yok bir şey uzatmasana Araf!" Dedim sinirle

Hızlı adımlarla geri salona döndüm

Arkamdan şaşkınca kalan Araf'ı bile umursamadım

Cidden beni deli ediyordu

Hormonlar yüzünden fazla tepki verdim bence

Off neyse alırım gönlünü

Alihan abimin kucağına doğru yürüdüm kucağına oturmamla bana sarıldı

Kafamı omzuna yasladım şu an herkes bizim bu halimize alışık olsa bile Buse denen kız şaşkınca bana bakıyordu

Galiba garisedi

Alihan " Ilım sen iyi misin?" Demesiyle gözlerine kısaca baktım sonra gözlerim beni dikkatle izleyen yeşil gözlere çevirdim

" İyiyim" dedim normal bir şekilde

Bana kaşlarını çatarak bakıyordu

Alp " Alpaslan bu kızı hala kaçırdığına inanmıyorum"

" Bende " diye atıldım

Alpaslan " İnanmayın o zaman!" Dedi biraz sert bir şekilde

Selen " Buse'nim rızası var o zaman Buse eğitimini tamamlayıncaya kadar sahte bir evlilik yapın en doğrusu bu olur "

Alpaslan" Benim için sorun olmaz "

Alp " İyi düşün üçüz ne de olsa aşık olma ihtimalin var!" Diye uyardı

Alpaslan" Sen sus Alp!"

Buse" O adamla evlenmek istemiyorum "

" Buse 18 yaşında burada bizle kalabilir illaki evlenmeleri gerekmiyor"

Gökhan" Kızım magazin rahat vermez "

Buket" Buse kızım seni zorlamıyoruz istediğin kadar kala bilirsin "

Buse tedirgin bir şekilde duruyordu

Alpaslan" Anne bir süre düşünsün gel Buse seni odana görürüm " diyerek kızı peşine takıp gitti

Gözlerim direkt Selen ablayı buldu

" Abla Güney yok mu?" Diye sordum merakla

Selen" Uyuyordu evde babasıyla beraber "

" Tamam " dedim normal bir şekilde

Vuslat" Anne ben çıkıyorum "

Buket" nereye oğlum?"

Vuslat" Derya ile buluşacağız "

Buket" Tamam oğlum selam söyle "

Beyza ablam abimin yanında sessizce herşeyi izlemişti ailesi olarak bizi görüyor olsa bile konuşmak kısmını yapamıyordu

Abimin kucağından kalkmamla abim bana kaşlarını çatarak bakıyordu

Onu takmayıp Alp'in yanına gidip oturdum

" Lan mala inanmıyorum Alpaslan kız kaçırdı "

Alp" Bende anlamıyorum güzelim ama kıza nasıl bakıyordu gördün mü? Aşık bence "

" Öyle mi? Ben hiç fark etmedim "

Alp" Öyle bana güven "

" O orası zor sana güvenmek yerine kafama sıkarım daha iyi "

Alp bana göz devirmesiyle sinir etmenin keyfiyle yerimden kalkıp Anıl abime doğru yürüdüm

" Yenge ya senin bu kocanı geçen sarışın bir kadınla gördüm görsen kadın bir içim su bence sen bunu boşa seni aldatıyor bence " dememle ikisi de bana şaşkınca baktı

Nazlı yengem hemen Anıl abime döndü

Nazlı " Sarışın kadın ha kim o Anıl!? " Diye hesap sordu

Ben kaostan besleniyorum hala anlamadılar mı?

Her seferinde kanıyordu Nazlı yengecim

Abim bana sinirle bakarken gülümseyip Bulut abime doğru yürüdüm yanında eşi Karsu vardı

Karsu " Hiç yalan söyleme yemem Işıl!" Diye uyardı

" Aaa günahıma giriyorsun yenge ne zaman yalan söyledim?" Diye sordum alıngan bir tavırla

Karsu" Her zaman " demesiyle ona göz devirdim Bulut abim keyifle beni izliyordu

" Abicim hadi bebek ben yeğen istiyorum!" Dedim sinirle

Bulut" Kızım az sabır et 1 ay sonra kucağımızda küçük cimcime "

Karsu abla 8 aylık hamileydi keyiflice gülümseyip Vefa abimin yanında gittim

Beni kucağına çekmesiyle uykum gelmişti. Uykuya dalı verdim kısa sürede

Araf " Işıl uyan artık kış uykusuna mı yattın yoksa "

" Araf biraz daha lütfen " diye mırıldandım

Araf" Yemek ye ondan sonra yine yat miniğim " demesiyle gözlerimi açıp ona baktım

İstemeye istemeye yerimden kalkıp banyoya doğru yürüdüm elimi yüzümü yıkayıp aşağıya indim

Yemek masasında pekte kimse yoktu

Araf, Annem, babam, Alp, Alpaslan,Buse ve Vefa abim vardı

Başka kimse yoktu

Araf'ın yanına geçip oturdum yemeğe yerken herkes sohbet ediyordu ama ben öylece yemekle oynuyordum

Canım lahmacun çekmişti

En iyisi Bora'yı aramak pis çıkarcı Araf'tan şirketin yarısını almıştı

Araf'ın umrunda değildi zengin olduğu için

Bora Fidan sevgili olmuştu tabi Fidan'ın babasıyla da tanışmıştı

Ne kadar zengin kızı olsa bile Fidan'ın babası baya sert ve kızını kıskanan birisiydi

Anlayacağınız Bora'nın işi zordu

Yemeği yiyemeceğimi anlayıp kaşığı bırakıp telefonu elime aldım

Hızla rehbere girdim. Bora'yı

Bor madeni olarak kaybetmiştim uzun zaman önce hızla aradım

Bir kaç çalıştan sonra açtı

Bora " Civciv noldu?"

" Lahmacun alda gel"

Bora" Neyim ben ? Kurye miyim?"

" Lan öküz sayemde zengin oldu hala iki lahmacun aldırmıyoruz ne tantana ettin be!" Diye isyanda bulundum

Bora " Tamam be alıp gelirim!"

" Evde değilim babamlara geldik dedikodu var hemen al gel ben parka çıkacağım bekliyorum"

Bora " Dedikodu mu?! Uçtum!" Dedi telefonu yüzüme kapatırken

Herkes bana bakarken ' Ne bakıyorsunuz ' diye kaş göz işareti yaptım

Buket " kızım sen bunları çok seversin yesene"

" Annem canım istemiyor vallaha Araf ben parktayım Bora gelecek o beni eve bırakır sen istersen git dinlenen yarın önemli bir toplantının var "

Araf " Tamam güzelim çok geç kalma"

" Kalmam" diyerek ayağa kalktım biricik kocamın yanağını öptüm sonra hızla yemek odasından ayrıldım

Kış ortasındayız bu yüzden kıyafetlerimi kalın giysem iyi olacak

Askıdan montumu alıp giydim fermuarını çektim kapşonu kafama geçirip botlarımı giydim

Evden hızla çıkıp koruma abilere selam verip bahçeden sokağa çıktım

Parka doğru yürüdüm hızlı adımlarla

Bora'yı her gün kampüste görüyordum

Ne kadar abimlerin takımına alınmış olsam bile okulumu bittirmem gerekiyordu

Parka gelince etrafa göz attım pek kimse yoktu tanıdık yüzler görmemle durdum

Çınar ve Zeynep

Çınar'ın kucağında tatlı bir kız çocuğu vardı

Hala küçüktü çok güzel aile olmuşlar

Zeynep'le arkadaş olmuştuk. Umursamaz yapıp sayesinde düşmancılık çekişmiyorduk

Gözlerim doldu ah hormonlar beni çok daha duygusal yapmıştı

Şu an o aile tablosu beni etkilemişti

Çınar'ın gözleri benden tarafa dönünce beni fark ettiler gözlerimin dolu olması dışında hiç bir önemli bir şey yoktu

Zeynep'te beni fark etti gözlerimin dolu olduğunu görmesiyle kaşlarını çatarak bana baktı sonra hızla yanıma geldi

Zeynep " Işıl sen iyi misin ne bu halin!?" Diye sordu endişeyle

Ona sarılıp ağlamaya başladım

Çınar " Işıl iyi misin? Neyi var ?"

Zeynep " Bilmiyorum ki?"

" S siz" dedim ağlayarak zar zor

Bora " Lan civciv noldu niye alıyorsun!? Çınar neyi var Işıl'ın!?"

Çınar" Bilmiyorum "

Bora kolumu tutup kendine çekti yüzüme baktı ben hala ağlıyordum

Hormonların ağzına sıçayım!

Su göz oldum iyice!

Bora " Civciv neyin var hadi anlat"

Gözlerim çınar'ın kucağındaki tatlı kıza döndü bana anlamaz gözlerle bakıyordu ufaklık

Ağlamam artarken bebeği gösterdim

" O onlar çok güzel aile olmuş bak çok tatlı" diyerek ağlamaya devam ettim

Hepsi bana şaşkınca bakıyordu

Zeynep gülmeye başladı sonra Çınar'ın kulağına bir şeyler fısıldadı bu hareketi ağlamamı kesmiş kaşlarımı çatmama neden olmuştu

Çınar aydınlanmış gibi bana baktı sonra gülümsedi

Çınar " Hayırlı olsun Işıl Araf'a sabırlar diliyorum" dedi gülerek

Zeynep " Biz gidelim Ada hasta olacak yoksa" kafamı sallayıp onayladım

Zeynep anne olduğu için hormonlar yüzünden bu halde olduğumu anlamıştı

İkisi de giderken Bora hala anlamaz bir şekilde bana bakıyordu

Bora " Civciv nolduğunu anlat"

" Yok bir şey"

Şimdi hamileyim desem Araf'tan şirketi üzerine almak için koz olarak kullanırdı şerefsiz

Tabi aldığı her hissenin onda birisini bana veriyordu

Yani yüzde kırkbeşi Bora'nın yüzde beşi benimdi yüzde ellisi ise Araf'ındı

Elindeki lahmacun poşetine aşkla baktım hızla alıp banklara doğru yürüdüm

Açıkmıştım

Bora bir şeyler olduğunu anlamıştı ama uzatmadı yanıma gelip benimle beraber lahmacun yedi

Ben evde olanları ve öğrendiğim daha bir çok şeyin dedidokusunu yaparken zaman hızla akıp geçti

Bora " Hadi kalk seni evine bırakayım"

" Canım çikolata çekti" dedim hüzünlü bir şekilde

Bora " Bu saatte mi!? Işıl yürü başka zaman yersin"

" Lan beni düşünmüyorsun anladık bari yeğenini düşün!" Diye sinirle konuştum

Lan hassiktir! Ben ne dedim böyle ya

Bora bana şokla bakıyordu

Bora" Ne yeğeni?" Diye sordu sonra gözleri karnıma kaydı

Bora" Hamile misin!?"

Kafamı sallayıp onayladım. Birden beni kolumdan tutup arabaya doğru yürüttü

Araba beni bindirip sinirli bir şekilde baktı

Bora " Hamile halinde soğukta saatlerce oturmak ne be! ? Araf'ın haberi yok değil mi? Tabi yok olsa asla seni dışarıya çıkarmaz!"

" İyiyim daha bir aylık fazla abartma!"

Bora" Olsun önce sana çikolata alalım sonra seni evine bırakıyım "

Kafamı sallayıp onayladım kapıyı kapatıp kemerimi taktım Bora arabanın önünde dolanıp şoför koltuğuna geçti

Kemerini takıp arabayı çalıştırdı

Bir süre sonra açık bir marketin önünde durup bana bir çok çikolata alıp geldi

Bebeğimin dayısı bebeğimi çok seviyordu

Ben çikolataları yemeye başladım

Bora " Araf'a neden söylemedin?"

" Bugün öğrendim sonra Alpaslan'ın kız kaçırma olayı oldu işte"

Bora " Ben söyleyim mi?" Dedi sinsice gülerken ona göz devirdim

" Hayır Bora seni öldürürüm bebeği de göstermem! " Diye tehdit ettim

Bora gülüp omuzlarını indirip kaldırdı

Benden önce diyeceği belliydi

Bora" Civciv hadi ben söyleyeyim bak şirketi alırım "

" Lan beni kullanarak kocamın tüm mallarını almak ne ya!?" Diye isyan ettim

Bora " Bu aldığım malın hepsi bebeğe vereceğim hadi ama ben söyleyeyim "

Makul bir teklifti

" Tamam sen söyle "

Bora" Süper yarın söylerim "

Kocamın evine gelince Bora'ya veda edip arabadan inip hızlı adımlarla eve doğru yürüdüm

Kilidi açıp girdim karanlık olmasını takmadan üst kata doğru yürüdüm

Yatak odasına gelince üzerimdeki kıyafetleri çıkarıp dolaptan geceliklerimin birisini alıp giyindim

Karanlık odayı aydınlatan tek şey gece lambasıydı

Üzerimi giyinince saçımı çözüp açık bıraktım hızla yatağa girip Araf'a baktım

Hala uyuyordu yada numara yapıyordu eminim geldiğimi duymuştu

Her zaman duyardı

Elimi uzatıp dağınık saçlarını okşamaya başladım

" Numara yapma yeşil gözlerini göster bana " dedim normal bir şekilde

Gözlerini açıp bana baktı çok güzeldi

Onun yeşil gözlerine aşığım ömrüm boyunca sadece bu gözlere bakmak istiyordum

Bebeğimin gözleri de yeşil olur umarım

Araf " Geç kaldın" dedi memnun olmayan bir şekilde

" Özür dilerim" dedim mahcup bir şekilde

Belime sarılan kolları beni ona çekti çıplak göğüsüne refleksle ellerim gelirken beni iyice kendine çekmişti

Araf " Bugün neyin var daha doğrusu bir haftadır böylesin sorun ne bebeğim?"

" Yarın öğreneceksin ağzımdan kaçırdım Bora yarın sana söyleyecek "

Araf" Senden öğrenmek istiyorum neden herşeyi Bora bana haber veriyor üstüne üstük şirketi alıyor umrumda değil ama neden böyle bir şey yapıyorsunuz?"

" Manipüla etmeyi iyi biliyor boş ver şirketi ver istersen alırsın biliyorum yarın ver isteğini "

Araf " Öyle olsun bakalım bir gün hamile olduğun haberini ondan alırsam o zaman bozuşuruz "

" Cidden mi? Neden ki?" Diye sordum masumca

Araf" Çünkü böyle güzel bir haberi senden başkası versin istemiyorum " dedi gözlerinin içi parlarken

Kollarının arasında çıkıp yatakta oturur pozisyona geldim bana şaşkınca bakıyordu

Bölüm Sonu

Sezon ikiye hoşgeldiniz