Yıkılmış kalpler umutlar sönmüş kül olmuş Yeni umutlar doğmuş acı umutlar Yılların acısını bir güne sığdıran bilir miyiz? Arkadaşlar biliyorum bölümleri düzensiz kopyalama yaptığım için Wattpad`e kendi yazdığım hikayeyi yayınlıyorum Hala Wattpad kullanlar orijinale ulaşa bilirler Tamamlandı

Kendisini bile tanımayan genç bir kız yeni ailesine gidince önüne çıkan engellerle baş etmek zorundadır

Mete: Uyku saatini geçirme Ufaklık Yaz: Ayı, hödük, öküz hepsinin vücut bulmuş halisin! Mete: Napim? Yaz: Hayvanat bahçesine gidebilirsin tüm insanlık adına iyi bir şey yapmış olursun Mete: İstanbul`a geldiğimde bu lafları yüzüme de söyle ufaklık buradan ciddiye alamıyorum Yaz: Yeter gidiyorum ben gıcık Veli: Bunlar sevgili gibi kavga etmesini zevkle izleyen tek ben miyim? Ergüç: Yemek yemek kadar keyifli Kamil: Uykumdan vazgeçecek kadar zevkli Ersin: Veli`ye yavşamak kadar zevkli

Herkes bana 82 derdi Bana 82 denmesinden nefret ediyorum Ama alıştım da