Rahat bırak beni!

RAHAT BIRAKIN BENİ!

​​​​​​

​​​​​​Onur

Siz ne dediğinizin farkındamısınız!! Aklınızı mı kaçırdınız! Gelipte bana ikisi arasında seçim yapın diyorsunuz bide aptalmısınız!! İkisini de kurtaracaksın!! "üzgünüm ama bunu yapamayız imkansıza yakın" yapacaksın diyorsam yapacaksın lan şerefsiz!! "haddinini aşmayın beyefendi hastane burası! Siz sakin kafayla düşünürsünüz geçmiş olsun" dedi ve gitti şerefsize bak ya! Seçim yap diyo bide amına koyduğumun salağı!!. Yere oturup düşünmeye başladım..

Suna 

Yusuf! "efendim yavrum?" sarayı al bakalım kucağına ben Bi duş alayım ardından onurun yanına gidelim ben duş alırken sen de kızımızı giydir "prensesi giydirmek bir şereftir kraliçem siz duş alın biz hazırlanırız" iyi ki senin gibi bir ök- yani adamla evlenmişim neyse ben gideyim..

Yazardan

Suna duş almaya gider Yusuf da sarayı giydirir ardından evden çıkıp hastaneye giderler..

Onur

"biz geldik!" sesin geldiği tarafa bakınca yusufları gördüm onlara sadece gülümsedim. "onur durum nasıl?" dedi yengem yani Bir değişiklik yok aynı.. "anladım" .. Aniden helenin odasından ses geldi oraya baktığımda monitördeki çizgi düz olmuştu kalbi atmıyordu Helen! Beni bırakma! Helen!. "Helen abisinin gülü! Bırakma bizi!! Helennn!" "görümcecim lütfen bırakma beni!!" doktorlar Orda onu geri getirmeye çalışıyordu ama hala o çizgi düzdü helenn!! Gitme kurban olduğum gitme!...

Helen

Burası çok güzel bir yerdi yemyeşil etrafta çiçekler kuşlar vardı resmen cennet gibiydi. etraftan anne diye bir ses duydum sağ tarafıma bakınca böyle küçük çok tatlı bir erkek çocuğu vardı sen bana anne mi dedin? Dedim "evet sen benim annemsin" annenmiyim? "evet annemsin ben senin o karnında olan çocuğunum anne" ne!? Ama neden şuan karnımda değilde burda karşımdasın? "anne ben artık yokum" ne! Neden yoksun? "bu yolda bensiz devam edeceksin anne sen ve babam.." olmaz! Sende geleceksin oğlum bizi sensiz bırakma! "üzgünüm anne şimdi gitmem gerek size babamla mutluluklar dilerim elveda".... Oğlum! Gitme yalvarırım..

Onur

"hasta geri döndü ama.." oh şükür Helen kurtuldu helenim kurtuldu "bidur onur doktor gelsin durumu soralım" tamam abi heh doktor da geldi. Doktor be nedir durum iyi mi?! "Helen hanım hayati riski atlattı ama.." ama ne!? "bebeği kaybettik başınız sağ olsun" ne!? Hayır! hayır! olmaz olamaz!! Oğlum bizi nesne bıraktın! Bunları derken ağlıyordum "helene bunu nasıl söyliyecez!" dedi Yusuf

OĞLUMM! diye bağırdım sonra sanırım bebek sesi geldi sara ağlıyordu "şşşt tamam kızım ağlama dur müsait bir odaya gideyim de emzireyim seni annem" abi bizim de böyle ağlayan bir oğlumuz olacaktı.. "onur anlıyorum oğlum seni Allah birini alır ötekini verir abicim umudunu yitirme hem bak helenin sana ihtiyacı var kendini topla hadi abicim git Bi elini yüzünü yıka kendine gel" haklısın abi ben Bi elimi yüzümü yıkayım dedim sonra lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım ardından helenin yanına geldim onu normal odaya almışlardı. Odaya girdiğimde Yusuf ile Suna da girmişti. Helenin iyimisin "iyiyim Onur ama sanki benden bir parça eksik gibi hissediyorum " Helen sana söylemem gereken bir şey var "bebeğimiz iyi mi Onur?" helen o artık yok artık bebeğimiz yok " n-ne!? N-nasıl? Nasıl yok! Niye yok ONURR!" öldü Helen öldü! O yok artık alış! "hayır hayır olmaz olamaz o beni bırakmaz! O bensiz yapamaz Onur!! Onur o toprağına altında üşür hasta olur! Acıkır o Onur acıkır!!" bunları derken ağlıyordu... Bizim oğlumuz öldü...