•••Hiçbir şey uzun sürmez

pencereleri denize açılan bir evim olsun.

duvardaki çerçevede vesikalık fotoğraflar.

kocaman bir kitaplık.

sallanan bir koltuk ama en çok bir balkon.

serin havalarda bir sandalye ve bir battaniye ile huzura erişeceğim bir balkon.

eski zamanlardan kalma mavi bir çaydanlık.

düşündüm de vesikalık fotoğraflar bir çerçevede durmasın.

soyağacıma dair eski vesikalıklardan oluşan bir albüm.

yatağımın başındaki çekmecede.

yahut çalışma masamın üstünde.

ama bir albüm, artık çerçeve değil.

o zaman yanımda ihtiyaç duyduğum bir insan olur mu? ya da bu hayalin içinde böyle bir insana yer var mı bilemiyorum.

ama tek başıma uyumak tedirgin ediyor beni.

evde yalnız kalmak..

ama istemediğim sevgiler ağır geliyor bana.

üzerime bol gelen sevgiler.

zaten hiçbir şey sonsuza dek sürmez ki.

bir hayal bile.

huzur bile.

sonsuza dek sürmez ki.