☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
HUMANIN ANLATIMIYLA..
"Hadi artık gidelim Ata. Bu kadar yeter" dedim. Ata sonunda onaylayarak
"Timam" dedi kaydıraktan inip, koşarak elimi tutarken. Bende onun elini sıkıca tuttuğumda ikimizde eve gitmek üzere ilerlemeye başladık.
Öğlen olmuştu. Parka birkaç çocuk gelmişti. Bu güneşli havada evlerinin bahçesinde sohbet eden teyzelerin, dükkanlarının önünde çay içen esnafların sesini duyuyordu kulaklarım.
Gerçekten hayat vardı..
"Huma abla ben acıktım. Bana poğaça alsana" dedi Ata.
"Eve gidince yersin" dedim. Ata inatla
"Ya banane istiyorum! Acıktım!" Dedi. Ya sabır.
Şu çocuğu çöpe bırakıp gitmeme az kalmıştı..
"İyi tamam. Şuradaki pastaneye gidelim" diyip, Atayı çekerek onu yakınlardaki pastaneye sokup, poğaça aldıktan sonra tekrar yolumuza devam ettik.
"Huma abla sen benim ablam olsana" dedi. Kaşlarımı kaldırdım
"Niye?"
"Ablam maymun. Beni parka getirmiyor" dedi. Kaşlarımı cattim.
"Deme öyle. Ayıp" dediğimde poğaçasından küçük bir ısırık alırken birşey demedi.
Sokaklarda ilerlemeye devam ederken nedense aklımdan çıkmayan bir düşünce vardı. Aslında bu düşünce değil, biriydi.
Kaya..
Onu günlerdir görmüyordum ve nedense ne yaptığını merak ediyordum. Onu özlemiş miydim? Hayır! Saçmalama huma! bunu günlerdir hissediyordum.
Bunları düşündükçe sanki evlerin üstüme doğru geldiğini, daraldığımı hissetmeye başlamıştım. Kalbim hızlanırken bu düşüncelerden hızlıca kurtulmaya çalıştım.
Ciddi anlamda çarpılıyordum.
Ama neden?
Yoksa..aşık mı olmustum?
Birden yürümeyi bıraktım. Bu doğru olamazdı değil mi? Ona aşık mı olmustum?.
"Huma abla ne oldu?" Dedi Ata benim yürütmeyi bıraktığımı görünce. Kendimi sirkeleyip ona baktım
"Sorun yok. Birşey gördüm sandım." Diyip, yürümeye devam ettim.
Sonunda eve geldiğimizde evin arkasından gelen sesler ile durdum.
"Neler oluyor?" Merakla konuşup, Atayla birlikte Evin arkasına gectiğımizde bir sürü insan vardı. Masalar kurulmuş, yemekler hazırlanmıştı.
"Iyiki doğdun!" Herkesin aynı anda bağırması ile gülümsedim.
Doğru ya..bugün doğum günümdü.
"Anne hadi!" Dedi annem anneanneme. Anneanneme baktığımda anneannem elindeki konfetiyi patlatmaya çalışıyordu.
"Ay niye olmuyor bu?" Dedi anneannem. O sırada konfeti birden patladığında anneannem yerinden sıçradı.
Evet. Konfetiyi patlatmayı sonunda becermişti..
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
AFRANIN ANLATIMIYLA..
evden uzaklaştığımda Huma ve Atayla karşılaşmamak için farklı farklı sokaklardan pastaneye doğru gidiyordum.
Bugün şansımıza hava güzeldi. Rüzgar hala biraz esiyordu ama sorun değildi. Ben sokakların arasında hızla ilerlerken Huma ve Ata gelmeden pastayı almış ve Parti alanına götürmüş olmalıydım.
Sonunda gelmek istediğim pastacıya gelip, Humanin en sevdiği olan çikolatalı pastayı aldığımda pastayı iki elimde tutarak eve doğru ilerlemeye başladım.
Tekrar sokak aralarından ilerleyip evin arkasına geldiğimde Hüma ve Ata çoktan gelmişti.
Ah be..
"Sonunda geldin Afra" dedi Mercan.
"Üzgünüm." Dedim pastayı ona verirken. Mercan pastayı eline alıp, masaya koyduğunda annem çakmakla mumları yakıp
"Hadi resim çekilelim" dedi Annem. Hepimiz onaylarken ben masaya yaklasmadan önce koşarak Hümaya sarıldım
"Iyiki doğdun kuzen" dedim. Huma da gülümseyip bana sarılırken
"Yaşlanmaya bir adım daha yaklaştım" dedi. Güldüm.
En sonunda geri çekildiğimde halam fotoğraf makinesini masanın önüne kurmaya çalışırken bizde diğerleri gibi masanın önüne geçtik. Hepimiz fotoğraf için hazır beklerken Halam makineyi ayarlamaya bitirip yanımıza gelirken
"Gülümseyin!" Dedi. Fotoğraf makinesinin flaşı parlarken birinin elini belimde hissettiğimde o tarafa döndüm.
Bu Atlastı..
"Atlas? Sen ne zaman geldin?"
"Çok oldu" dedi gülümseyerek.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Aradan saatler geçmişti. Herkes yemek yemiş, sohbet ediyordu. Bende Atlasla konuşuyordum.
"Ne oldu Hüma? Neden beni çekip duruyorsun?" Kayanın bu sesi ile o tarafa döndüğümde Huma Kayayı kolundan tutup, çekiyordu.
Huma Kayanın kolunu bırakıp onun önünde durduğunda başını hafif yere eğerek
"Birşey oldu" dedi Huma. Kaya merakla kaşlarını çattı.
"Ne oldu?" Dedi. Huma gözlerini kaçırıp etrafa bakarken sanki bakmaya utanıyor gibiydi
"Sanırım Güneş cidden de Dünyanın etrafında dönmeye başladı.." dedi Hüma. Ne?
Bende dahil, neredeyse herkes onlara bakarken Kaya
"Bu ne demek şimdi-" derken durdu. Sanki bunun anlamını biliyor gibiydi.
"Sana..aşık oldum.." dedi Hüma. Ne!
Oha!
Yuh!
Cidden mi?!
Kulaklarım mi bozuldu!?
Rüya da miyim? beni durtsun lütfen!
"Atlas ben doğru mu duydum?" Dediğimde Atlas onaylarken.
"Bende duydum" dedi. Benim aksine oldukça sakindi ve bekliyor gibiydi. Tamam. Aslında bende bekliyordum.
Biz ne olucak diye beklerken Huma birden Kayanın dudaklarına yapıştı. Kaya ile başta afallayip, sonra onu sertçe yanına çektiğinde film sahnesi izliyor gibiydim.
"Bunlar zaten sevgili değil miydi? Anlamadım ben?" Dedi annem.
"Vallah Bende anlamadım" dedi halam.
"Aşkını tekrar ifade ediyor işte. Benim kocamda anca mezarda yatsın" dedi babaannem sitem ederek.
"Ölmüş adama ne diyorsun anne" dedi Halam babaanneme
Ben hala Kaya ve Hümaya bakarken Atlas.
"Kardeşimin öpüşmenin görmek gercektende mide bulandırıcı" dedi şikayet ederek. Güldüm.
O sırada Kaya ve huma yavaşça geri çekildi. Kaya gülümsedi
"Sana aşık olacaksın demiştim. Bildim" dediğinde Huma onun omzuna vurdu
"Hemen kendini övmeye başlama adi herif!" Dedi. Kaya daha çok gülümseyerek
"Şimdi sevgili miyiz?"
"Nerden çıkardın?" Dedi Huma
"Sonuçta sen beni seviyorsun. Bende seni seviyorum. Ne yanii değil miyiz?" Dedi Kaya. Huma
"Adam akıllı teklif edersen düşünürüm" dedi. Kaya hızlıca ceketini düzeltip, boğazını temizleyerek
"Benimle çıkar mısın Hüma?" Dedi Kaya Humaya yüksek sesle. Huma ilk başta durdu. Sonra
"Çıkarım" dediğinde çoğu kişi alkışlarken Annem
"Siz daha önce sevgili değil miydiniz? Dediğinde Huma
"Uzun hikaye yenge. Size sonra anlatırım" dedi.
Onlar aralarında konuşmaya devam ederken Huma ve Kayanın sonunda sevgili olmasına gülümsedim. Sevinmiştim çünkü yalan değil, çok yakışıyorlardı.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Aradan yarım saat kadar bir süre geçmişti. Parti yavaş yavaş sonlanacaktı.
Ben hala Atlasın yanındaydım. Birlikte çok şey konuşmuştuk. Atlas birden konumunu değiştirip, başka bir konu açarak.
"En büyük korkun ne Ordu güzeli?" Dedi.
"En büyük korkum mu?" Dediğimde onayladı.
"Sanırım yalnızlık" dedim. Bu doğruydu.
"Yalnızlık mı?" Dedi. Onayladım.
"Evet" dedim.
"Ben yalnızlığı severim." Dedi. Anlayışla başımı sallarken aklıma gelen mantıksız bir soru ile
"Yine de..Hayatının son anına kadar kiminle geçirmek isterdin?" Dediğimde Atlas düşünmeyerek.
"Seninle.." dedi. Ben ona bakarken baana yaklastı. Aramızda bir adım kadar mesafe olduğunda birden diz çökünce olduğum yerde dondum. Ne yapıyordu?
"Atlas napıyorsun?" Dediğimde cevap vermedi.
Atlas önümde diz çökmüş cebinden çıkardığı küçük kutuyu açarak bana uzattığında kutunun içinde pahalı bir yüzük vardı.
Bekle yoksa..
"Evlen benimle Ordu güzeli!" Dedi Atlas. Bu seferde tüm dikkatler bize döndüğünde Halam
"Allahim ikinci şok geliyor!" Dedi. Annem ise bayılmış olucakki Halam "Ay Hande sakin!" Dedi.
*BEYIN ADLI NUMARA ŞUANDA EROR VERMISTIR. SINYAL SESINDEN SONRA LUTFEN SESLI MESAJ BIRAKINIZ*
"Atlas.." dediğimde Atlas
"Hayatımın son anına kadar seninle olmak istiyorum Ordu güzeli..Seninle aynı evde olmak, birlikte olmak istiyorum" dedi. Sonra "Sana tekrar soruyorum..benimle evlenir misin?"
Kalbim bu teklifle aşırı hızlanmıştı. Ellerim Bile titremek üzereyken ne diyeceğimi bilemiyordum.
Ama sanırım evet diyecektim..kalbim bunu söylüyordu..
"Evet..Seninle evlenirim.." dediğimde Tekrar büyük bir alkış koptuğunda Atlas gülümsedi..
☆☆☆☆☆☆☆☆☆
(YAZARIN ANLATIMIYLA..)
YILLAR SONRA..
"Nerdeymiş babasının Birtanesi?" Dedi Atlas iki katlı lüks evinde küçük kızı Aseli ararken. Saklambaç oynuyorlardı.
Küçük Asel koltuğun arkasında saklanırken yerini belli ederek kıkırdadı. Sarı saçları ve yeşil gözleri ile oldukça tatlı ve neşeli bir kızdı.
Atlas onun nerde olduğunu anlayınca yavaşça oraya yaklaşıp koltuğun arkasına baktığında gülümsedi
"Buldum seni!" Dedi Atlas küçük Aseli kucağına alarak. Asel güldü
"Tekrar oynayalım!" Dedi Asel. Atlas kucağındaki kızı ile koltuğa otururken
"Birazdan devam edelim olur mu?" Dediğinde Asel onayladı. Onun gömleğinin düğmelerine dikkat verip, onlarla oynamaya başladığında evin kapısı açıldı
"Ben geldim!" Dedi Afra. Asel annesinin sesini duyunca hızla o tarafa baktığında Atlas
"Hoşgeldin güzelim.." dedi. Afra gulumsedi. Sonra elindeki çantayı bıraktı.
"Birazdan Kayalar ve abim gelecekmiş" dediğinde Atlas onayladı. Bunu biliyordu.
"Evet" dedi. O sırada Afra ona yaklaşıp yanına oturduğunda başını onun göğsüne koydu.
"Uzun bir gündü." Dedi..Atlas şefkatle bir kolunu karısına dolayıp onu çekerken Asel
"Anne biz saklambaç oynadık!" Dedi. Afra gülümsedi
"Öyle mi? Kim kazandı?" Dediğinde Asel
"Babam kazandı-" derken kapı çaldı. Afra
"İşte geldiler.." Diyerek onların yanından ayrılıp kapıyı açtığında bunlar Kaya, Huma, Yağız ve Ataydı.
"Selam" dedi Huma. Afra gülümsedi
"Hoşgeldiniz" dedi. Yağız içeri girip, Afranin alnına öpücük bıraktı
"Naber?" Dedi.
"İyiyim abi" dedi Afra. O sırada Ata elindeki çiğköfte poşetini gösterip içeri girerken
"Çiğköfte aldık!" Dedi.
Günün ilerleyen zamanlarında herkes birlikte yemek yiyip, sohbet edip, eğlenirken bu günde böyle bitti..
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
BOLUM SONUUUUUU
BOLUMU NASIL BULDUNUZZ?
BU SORUYU SIZE SON SORUSUM..
EVET. FINAL VERDIGIME CIDDI ANLAMDA INANAMIYORUM. AGLIYORUM ŞUAN
BEN FINAL VERMEM GIBI BIR VIBE ALMIŞTIM..
SIZE SON KEZ GORUSURUZ DEMEDEN ONCE SIZE BAZI SORULARIM VAR
Kitap hakkında ne düşünüyorsunuz?
Kitap sizce güzel miydi?
Sizce bölümler güzel miydi?
Kitaptaki en sevdiğiniz karakter kim oldu?
Kitaptaki en sevmediğiniz karakter kim oldu?
Karakterler hakkında ne düşünüyorsunuz?
Keşke şöyle bitseydi dediğiniz bir son var mı?
Afra ve Atlas çifti hakkında ne düşünüyorsunuz?
Kaya ve Hüma çifti hakkında ne düşünüyorsunuz?
Peki ya yan karakterlerden favoriniz kim oldu?
En sevdiğiniz sahne hangisiydi?
En komik sahne hangisiydi?
Arkadaş/ kardeş olarak en sevdiğiniz ikili kim?
Sizce bu kitap hangi şarkı vibei veriyor?
Kitap hakkında bana sormak istediğiniz bir soru var mı?
Son olarak kitaptan En sevdiğiniz sözü bana yazar mısınız?
Aslında kitabımı 53. Bölüm bitirmeyi planlıyordum ama tahmin ettiğimden erken bitirdim.
Açıkçası bu kelimeleri size göz yaşlarım eşliğinde yazıyorum çünkü hiç bugünün geleceğini tahmin etmemiştim. Ailem, dostum gibi bildiğim, gördüğüm karakterlerimden ayrılacağımı hiç tahmin etmemiştim..
Kitabıma ve bana verdiğiniz destek ve değer için hepinize çok teşekkür ederim🤍 Sizi eglendirebildiysem, karakterlerim ve hikayemle mutlu edebildiysem ne mutlu bana <3
keşke buraya karakterlerimin size hoşcakal yaptığı bir videoyu koyabilseydim ama siz öyle hayal edin :)
Son olarak hoşçakalin, Kendinize iyi bakın ve her daim mutlu olun.
Sevgilerle..★Tuana★
Görüşürüz..Seviliyorsunuz.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Okur Yorumları | Yorum Ekle |
147.68k Okunma |
10.01k Oy |
0 Takip |
52 Bölümlü Kitap |