19. Bölüm

Deliler

Tomtem_floria
tomtemm_floria3

☆☆☆☆☆☆☆☆

HUMANIN ANLATIMIYLA

​ONCEKI GÜN..

Kaya'nın arabasına bindiğimde kemerimi taktım. Afra ile gitmeyi isterken neden ikiside bizi farklı arabalarla bırakmayı istemişti ki? Tamam. Belki Atlas Afra ile yalnız kalmak istemiş olabilirdi. Sonuçta Afraya belli ki aşıktı ama neden beni bu denyoya bıraktı ki?

Benim ardımdan Kayada sürücü koltuğuna oturup kemerini taktı. Gömleğinin kollarını sıvadiginda kollarındaki damarlar belli oluyordu.

Harita, hatta navigasyon mübarek..

"Evet. Hazır mısın?" Dedi bana bakarak. Onayladım.

"Evet." Dedim. O sırada kemerime yaklaştı. Ben bana yaklaşması ile dona kalırken kemerimi iyice sıktığını gördüm.

"Kemerini iyice sık..hızlı bir yolculuk olucak" dedi. Sonra tekrar yerine geçerek arabayı çalıştırdı..

Araba birden tam gaz gitmeye başlayınca ben ne olduğunu anlayamadan savrulmaya başladım. Maşallah, araba resmen uçuyordu.

Kaya tam gaz yol alırken kapının koluna sımsıkı tutundum. Bu adam yüzünden olucektim!

"Lan yavaşlasana Manyak Herif! Öldürmeye mi çalışıyorsun bizi!"

"Sana hızlı olucak demiştim" derken yavaşlamayı asla düşünmüyor gibiydi. Allah'ım tez zamanda yanındayım!

Kaya tam gaz gidip arabayı bir sağa bir sola kırıp yolda makas yaparken ben ise içimden hatim indiriyordum.

Birdaha bunun arabasına binerse varya..

Kayanın daha çok gaza yüklendiğinde görünce gözlerimi kapattım, korkuyla ağzımdan kaçan çığlık ile diğer elimle Korkuyla birşeyi tuttuğumu hissettim. Bu kapı değildi, zaten kapı o tarafta değildi. Tuttuğum şey sıcaktı..

Gözlerimi açtığımda Tuttuğum şeyi farkedince gözlerim büyüdü..

Şuan Kayanın elini tutuyordum..

Ben bunu farkedince elimi çekecekken elimi sıkıca kavradı. Sanki bırakmak istemiyormuş gibi elimi tutuyordu.

"Allah seni bildiği gibi etsin şerefsiz herif!" Dedim. O ise güldü.

"Maceracı olduğunu sanıyordum." Dedi bana bakarak.

"Bu macera değil, tahtalı köye bedava bilet alma gerizekalı!" Dedim yüksek sesle.

Araba hala maalesefki tam gazla giderken en sonunda onu yavaşlatmak için bağırdım

"Yavaslat lan şu arabayı!" Dedim.

"Niyeymiş? Ne güzel hızlıca gidiyoruz" dediğinde hızla kemerimi açıp, onu tehdid etmek istercesine kapıya yöneldim..

"Eğer yavaşlamazsan yemin ederim ki kapıyı açar, atlarım!" Dedim. Henüz aklımı yitirmemiştim. Yanii bunu yapmayacaktım. Sadece tehdid amaçlıydı. Ben bunu dediğimde Kaya elimi daha sıkı kavradı.

"Kızım sen manyak mısın?! Delirdin mi sen!" Dedi. Söylediğim bu söz onun pek hoşuna gitmemişti gibiydi.

"Deliyim Ulan! Yavaşla yoksa atlarım!" Diyip diğer elimle kapıyı tam açacakken birden beni kendisine çekti. Ben arabasında birden sağa savrulması ile arkaya doğru düştüğümde artık Kayanın kucağındaydım.

Allah kahretmesin..

Ben artık Kayanın kucagindayken korkudan haraket bile edemiyordum çünkü durmuyordu!

"Sağa çek!" Dediğimde başını hayır anlamında salladı. Yüzü yakından çok daha çekici duruyordu..

Bekle. Neden çekici buluyordum?

Bana baktı.

"Sende kapıyı açıp atlamaya çalışmasaydın..Eve gelene kadar böyleyiz" dedi.

"Şakaydı gerçek atlamayacaktım! Sağa çek şimdi! Koltuğuma oturmak istiyorum. Ayrıca ya bizi polis görürse?" dedim. O ise bunu hiç umursamıyordu. Omuz silkti.

"Birşey olmaz..kız kaçırıyorum derim" dedim bekle? Kız kaçırıyorum mu?

"Polislerde tüm trafik kurallarını iptal edip, 'eyvallah kardeşim, rahatsiz ettiğimiz için kusura bakmayın' derdi zaten" ben bunu derken Kaya gaza daha çok yüklendi. Allah aşkına o gaz nasıl hala çalışıyordu?

O sırada kollarımı refleks olarak Kayaya sardım. Korkuyla ona sarılırken Kayanın sırıttığını gördüm.

"Ne gülüyorsun be akıl hastanesi kaçkını!" Dediğimde gülümsemesi büyüdü.

"Korkma iyi sürücuyumdur. Kaza falan yapmayız" dedi. Tabii canım, kesinlikle çok iyi sürücü.

Trafik kurallarını ihlal eden bir sürücü..

Yalan değil, bir tarafım ona gercektende guveniyordu.

Benim kollarım hala ona sarılıyken erkek parfümü kokusu burun deliklerimi doldurdu. Şey gibiydi...Vanilya!

Tabii böyle bir ortamda ne kadar huzurlu olabilirsiniz ki? Sürekli kıpırdanıyor, İçimden beni bırakan şahıs Kayaya sövüyordum. Aslında doğruyu söylemek gerekirse şuan bulunduğum konum heyecanlanmama ve kalbimin hızlanmasına sebep oluyordu..

"Düzgün dur Hüma" dedi Kaya. Elleri ile direksiyonu tutarken. Beni resmen kapalı sıkıştırmıştı.

Araba sürerken babasının kucağına geçmiş çocuklar gibi dururken öne doğru döndüm..

Bir süre sonra eve geldiğimizde arabadan dışarıya baktım. Acaba Afralar gelmiş mıydı?

"Sence Afralar gelmiş midir?" Dediğimde Kaya

"AA eminimki onlar gelmemiştir. Hakta yolun ortasında kaldıklarına adım kadar eminim" dedi bana. Ona anlamayan bakışlar attım.

"Niyeymiş?" Dedim. Benden birşey saklıyordu.

"Ah..sana dürüst olucam..en son abimin akusuyle kendi bitmek üzere olan akümun yerlerini değiştirdim. Eski akum eminimki en fazla 10 dakika kadar dayanmıştır" dediğinde ona sokla baktım. Tamam. Gerçektende akıl hastanesinden kaçmış olabilir miydi?

"Ne! Orada benim kuzenim vardı manyak herif!" Dediğimde omuz silkti.

"İnanın bana abim varken kuzenin oldukça güvende. Neyse. İnecek mısın? Eğer burada böyle kalmak istersen benim için hiç sıkıntı değil" dediğinde öfkeyle kapıyı açtım.

"Delisin sen! Kafayı yemişsin" dedim inmeden önce yüzüne bakarak. Yüzünü yaklaştırdı.

"Belki de birine deliyimdir.." dedi. Ne diyor lan bu?

"O zaman o deli olduğun kişiyle uğraş. Benimle değil" diyip arabadan indim. Kapıyı kapatmadan önce

"Ayrıca teşekkür etmiyorum. Görüşürüz" dedim.

"Görüşeceğiz.." dedi.. inanamıyordum. Hızlıca telefonumu çıkardım ve Afrayi aradım.. ama belli ki telefonu çekmiyordu.

Lanet olsun..

☆☆☆☆☆☆☆☆

Afranın anlatımıyla..

ertesi gün..

Kendimi uykuya bıraktım..

Sabahın ışıkları ön camdan yüzüme vururken çok yakınımda aldigim barut kokusu burnumu dolduruyordu. Yavaş yavaş gözlerimi açtığımda gördüğüm manzara karşısında bayılmak üzereydim.

Atlasın yanındaydım.

Tamam. Zaten Atlasın yanında yattığımı biliyordum ama şuan onunla aynı koltuktaydım ve O uyurken kolları bana sarılıydı..

Ben ne olduğunu anlamazken dün geceyi hatırlamaya çalışıyordum. Dün gece birşey olmamıştı. O zaman neden ben buradaydım?

Ne yapacağımı bilemeyerek gözlerimi tekrar kapattım. Zaten oda uyuyordu ve ne kadar güneş açmaya başlasada hala tam aydınlık değildi. Ben gözlerimi tekrar kapattığımda kollarını bana daha sıkı sardığını ve beni daha çok göğsüne çektiğini hissettim..

Beni göğsüne çekmesi ile burnuma gelen Barut kokusu beni resmen sarhoş ediyordu. O kokuyu daha çok almak isterken buldum kendimi. Kalbim şuan o kadar hızlı atıyordu ki kalbimin içinde bir parti düzenlendiğine adım kadar emindim.

Gözlerimi tekrar açtığımda uyuyan yüzüne baktım. Normalde sert, soğuk duran yüzü şuan çok masum duruyordu.

Gözlerim istemeden yüzünün her detayını inceledi. Kapanmış gözleri, dağılmış saçları, çıkmaya başlayan sakalları..

O sırada ne yaptığımı farkederek gözlerimi kapattım. Ona gerçektende çekiliyor olamazdım.

Ben gözlerimi kapalı tutarken tekrar uyumaya çalışıyordum. Hala nasil burada olduğumu bilmiyordum. Acaba o mu beni çekmişti? Yoksa ben mi onun yanına yatmıştım?

Umarım ikinci seçenek değildir. Yoksa utançtan arabayı sırtlarım..

Gözlerim kapalı dururken çok geçmeden tekrar uykunun ellerine bıraktım kendimi...

☆☆☆☆☆☆☆

Aradan saatler gecmisti. Yavaşça gözlerimi açtığımda artık Atlasında uyanık olduğunu gördüm.

"Atlas.." dedim. Onaylayan ses çıkardı

"Hm?" Dedi. Sesi hala biraz uykuluydu.

"Benim burada ne işim var?"

"Dün gece..sanırım kabus gördün..sürekli kıpırdanıyor, ağlamak üzereydin. Bende seni sakinleştirmek için yanıma aldım." Dedi sanki Dünyanın en normal şeyiymiş gibi. Dün geceyi hiç hatırlamıyordum. Kabusumu da hatırlamıyordum açıkçası.

O ise sırıttı.

"Yalnız.. yanıma gelince hemen bana sokulup sakinleştin" dediğinde yanaklarımın pazardaki reyonlarda bulunan domateslerden daha da kızardığını hissettim..

Tamam. Şimdi arabayı sırtlayabilirdim.

Birşey diyemedim. Aslında nedense bu hoşuma gitmeye başlamıştı. Tamam. Delirdim.

O sırada ikimizde koltukta doğrulduğumuzda hızlıca sürücü koltuğunun yanındaki koltuğa oturdum.

"Ee şimdi napıcaz? Birilerine ulaşabilir misin?" Dedim. Onayladı. Telefonunu çıkardı.

"Bu sefer çekiyor" dediğinde bende hızlıca telefonumu açtım. Evet! Artık Çekiyordu.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆

BOLUM SONUUUUU

ASLINDA BU BOLUMU DAHA UZUN YAPMAYI PLANLIYORDUM BIRAZ KISA OLSU SANKI??

VE BU BOLUMDE KAYA VE HUMAYA DA YER VERMIS OLDUUKK🫠💓

SIZCE DIGER BOLUMLERDE NE OLUCAK?

BU BOLUM HAKKINDA NE DUSUNUYORSUNUUZZ?

O ZAMAN SONRAKI BOLUMLERDE GORUSURUUUUZZZZZ

SEVILIYORSUNUUUUZZ🫀🫠🫶🏻

Bölüm : 05.01.2025 21:56 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...