Bilinmeyen numara

☆☆☆★★☆☆☆☆☆

Allah anneme sabır versin...

ben bunları düşünürken içeri Ender halam girdi. Elinde bir kutu suböreği ve çiğköfte vardı.

"Oo hala, hangi ara aldın onları? Dediğimde halam Bana döndü.

"Ben almadım. Biri göndermiş.." dediğinde Huma ile anlamayarak birbirimize baktık. Sonra Hüma

"Ne demek 'biri gönderdi?' "Dedi Hüma. O sırada Ender halam.

"Bilmiyorum vallah. Not falanda yok..Allah Allah.. acaba birileri bu köyde benden falan mı etkilenmiş?" Dediğinde Huma gözlerini devirdi ben ise kıkırdadım. sonra Halam "Ay gerçi taş gibi kadınım. Ama çiğköfte sevmiyorum işte.."

Açıkçası beynim düşünceler ile dolmuştu. Kim, neden not bırakmadan bize çiğköfte ve suböreği almıştı? Yoksa bir yanlışlık mı olmuştu?

Huma bana bu köye sipariş alan kuryelerinde geldiğini söylemişti. Yanii yanlış adreste olabilirdi.

"Belki de yanlış adrese gelen bir sipariştir" dediğimde Halam.

"Öyle olsa kuryeyide görürdüm..acaba bunun altında yatan paranormal bir şeyler mi var? Tiktokta hep bunlardan bahsediyorlar"

Hala sen tiktok mu izliyorsun?

"Tövbe de!" Dedi koltuğa gözlüğü ve örgüsü ile oturan babannem.

"Aynen anne..üç harflilerde gelecek kapımıza suböreği ve çiğköfte bırakacak.Adamların başka işi yok" dedi Hüma halama. Haklıydı.

"Tövbe deyin Kız!" Diye araya girdi babannem.

"Aman neyse..bari o kadar gelmiş. Açalımda yiyelim" dediğimde Halam onayladı.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Aradan saatler geçti. Herkes uyuyordu. Ben ise bahçenin çardağında oturmuş etrafa bakıyordum. O sırada bir bildirim sesi ile telefonumu açtım.

(bilinmeyen numara): çiğköfte güzel miydi?

Tövbe estağfurullah..

Bu kim lan?

Dolandırıcı olmasın?

Gerçi dolandırıcı eve çiğköfte geldiğini nereden biliyor? Demekki çiğköfteyi o göndermişti..

Acaba kimdi?

O sırada dayanamayarak yazdım.

(Siz): kimsin? Ayrıca..çiğköfteyi sen mi gönderdin?

(bilinmeyen numara): Olabilir..

(siz): bu net bir cevap değil?

(Bilinmeyen numara): anlaşılan sende net cevap seven birisin.

(Siz): Net cevaplar herzaman daha iyidir.

(Bilinmeyen numara): Sen öyle istersen..o zaman bizde öyle oluruz.

Buda kimdi? Numaramı nereden bulmuştu? Aklımda bu sorular hiç bitmiyordu..acaba engellese miydim?

(siz): bana hala kim olduğunu söylemedin?

(Bilinmeyen numara): sanırım bu bir süre daha gizli kalmalı.

(siz): eğer söylemezsen engellerim.

(Bilinmeyen numara): bu bir tehdid mi?

(siz): olacaklar.

(Bilinmeyen numara): Üzgünüm Ordu güzeli..istediğin kadar engelle. Sonun yine benim yanım olucak.

Ordu güzeli mi? Bu söz nedense tanıdık gelmişti..

Balık hafızama tüküreyim!

(siz): seni daha önceden gördüm mü?

(Bilinmeyen numara): belki..

(siz): çiğköfteyi sevdiğimi nereden biliyorsun?

(bilinmeyen numara): kuşlar söyledi..

(Siz): Aa yeter be! Engelliyorum!

(bilinmeyen numara): (:

Birde gülüyordu. Şaka gibiydi. Hızlıca telefondan engelleme tuşuna bastım ve telefonu kapattım. Başımda bir sapık eksikti zaten..oda olmuştu.

Tabii bir yandan da merak etmiyor değildim.

Ama şimdilik umursamayacaktım.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"Evet çocuklar. Size kendimi tanıtmam gerekirse ben Afra. Afra Balın Gözen." Dedim beni dikkatle izleyen 30'a yakın çocuğa Tahtadan ismimi yazarak.

Evet. Bugün sınıfımdaki ilk günümdü. Ne kadar çaktırmamaya çalışsam bile elim ayağım heyecandan titriyordu.

"İsminiz çok güzelmiş öğretmenim" dedi aralarından bir kız. Kız sarışındı ve kahverengi gözlere sahipti. Ona gülümsedim.

"Teşekkür ederim.Eminim sizin isimlerinizde birbirinden güzeldir. Gerçi sizin isimlerinizi de öğreneceğiz" dedim. O sırada bir kargaşa çıkarak

"Benim ismim Akın!"

"Benim ismim naz öğretmenim!"

"Benim ismimde Mustafa öğretmenim!"

"Benim ismimde Zeynep!"

Herkes kendi adını bağırırken susmaları için elimi kaldırdım.

"Tamam. Tamam..lütfen sakin olun. Hepinizin adını öğreneceğiz" dedim. Ama maalesefki beni sadece ben duydum..

Anlaşılan öğretmenlik tahmin ettiğimden daha zordu..

☆☆☆☆☆☆☆☆

Aradan saatler geçmişti ve öğle arasındaydık. Açıkçası öğrencilerim beni tahmin ettiğimden daha çok sevmişti. Hakta kız öğrencilerim daha ilk günüm olmasına rağmen bana hediye bile yapmışlardı.

Şuan okulun bahçesindeki bir çardağa Hüma ile oturmuş, öğrencilerimin bana yaptığı notları, hediyeleri açıyordum. Her açtığımda o kadar duygulanıyordum ki..

Sanırım öğretmen olmak tahmin ettiğimden güzeldi..

O sırada bir öğrencimin bana çizdiği kalpli yazıları okurken Hümaya göstererek

"Baksana Huma şunlara..hepsi çok tatlı.." dedim harfleri uzatarak.

"İstediklerinde bir o kadarda yaramaz oluyorlar ama" dedi Hüma.

"Olsun..yinede çok tatlılar..baksana şu hediyelere..Ben bunları atamam. Hepsini saklayacağım" dedim. Hüma ise gülümsedi. O sırada birinin okula girdiğini farkettim..

Bu giren Abimdi..

abim okula askeri forması ile heybetli bir sekilde girerken Humanin "bunun burada ne işi var?" Dediğini duydum. Ben ise abime yaklaştım.

"Abi? Senin burada ne işin var?" Dedim ona yaklaşırken. Beni gören abim gülümsedi.

"Bende seni gördüğüme çok sevindim Afracım." Dedi.

"Bu bir cevap değildi"

"İlk gününün nasıl geçtiğini öğrenmek ve görmek için geldim. Bu bir cevap mı? Oldu mu yanii?" Dedi. Tamam. Bunu kesin abime annem söylemişti.

"Dinle abi..annem sana 'Afrayı koru' falan dedi diye beni korumaya gerek yok. Kontrol etmene de gerek yok. Ben iyiyim. Kendi başımın çaresine bakabilirim"

"Bunu annemin dediğini kim söyledi? Ben kendi isteğimle geldim." Dedi sonra saçlarımı karıstırip "Kız kardeşimi herşeyden çok önemsediğim için geldim" dediğinde içimde bir yumuşaklık hissettim. Abimle ne kadar tartışıp dursakta beni gerçektende hep korumuştu ve koruyordu..

Ama tabii ona bu yumuşaklılığı belli edersem hemen şımarırdı. O yüzden belli etmeyerek

"Başına taş falan mı düştü senin? Yada operasyonda olmayan beynine kurşun mu yedin?" Dedim. Kıkırdadı.

"Ben daha sevgi dolu şeyler söylersin sanmıştım" alayla bunu dediğinde bende hafifçe kıkırdadım...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

BÖLÜM SONUUU

BU BÖLÜM BIRAZ FAZLA KISA VE SIKICI OLDU BENCE YAA

UMARIM BEĞENMİŞSINIZDIR🫀

OYLAMAYI UNUTMAYIN VE GORUSURUZZZ SUAN GECE OLDUGU ICIN HEPINIZE IYI GECELEEERR (TABII SABAH OKUYORSANIZ IYI GUNLER VEYA IYI SABAHLAR)