Bir aşk, evliliğin en güzel haliydi. Dilber Beyoğlu da bu evliliğin ucundan tutmuş yelken açmıştı. Amca oğlu ile evlenen kadın mutlu bir yuva kuracağını zannederken, hiç olmayacak şeyler başına gelir. Evlilik dediği mutluluk dediği huzur dediği yuva bir rüzgar gibi dağılır. O yuvadan kurtulmak hiçte kolay olmayacaktır. Kader ise Dilberi o kasirgadan kurtarır. Özgür olan kadın ise bambaşka bir kader karşısına çıkar. " Dilber yalvarıyorum benden gitme!" Diyen adam. Sol yanı ise bir el uzatır. " Benimde savaşmaya var mısın gül goncasi?" Dilber ise birinin uzattığı eli tutar.