Kalbim kalbine dokunsa elim eline değmeyecek. Kalbim kaderime ahraz kalacak. Sen sevdama düşsen bile ömrüm ömrüne sığmayacak.

Dolandırılma ile başlayan bir aşk ... Yeni aldığınız bir evin aslında size ait olmadığını , kuzeniniz tarafından dolandırıldığınızı anladığınız da ne yapardınız ? Hayatında ki çoğu hayallerini gerçekleştirmiş , sevecen ve hemşire adayı olan Ömür Akman . Son ve en çok istediği hayali bir ev sahibi olmaktı . Kısmen olmuştu da tabi dolandırıldığı kısmı atlarsak ... Aşık olduğu kadını unutmak için kendi iç sesiyle savaşlara giren , doktor Hüseyin Sancar . Evinde bulunan bu staj öğrencisi bir şeyi iddia ediyordu . Evin kendisine ait olduğunu !! Peki bu dolandırılma ile başlayan aşk nelere göğüs gerecekti ? Geçmişten gelen kişiler emellerini ulaşacak mıydı ? ******* -" Bazı kadınların şövalye sandıkları adamların , aslında alüminyum folyo ile kaplanmış denyo olduklarını anlamaları baya zaman alabiliyor . O yüzden sen , sen ol sakın bunlara kanma Pelin . " -" Burada alüminyum folyo kaplı denyo ben mi oluyorum yani ? " ********** Tekrarı yoktur bazı şeylerin ; HAYAT gibi, AŞK gibi, ÖMÜR gibi KİTABIN ŞARKISI : Batuhan Korel " Anıları sakla " KİTABIN BÜTÜN TELİF HAKLARI BANA AİTTİR. HERHANGİ BİR (Ç)ALMA DURUMU KARŞISINDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR.

EDHO kurgu kitabıdır. Yine EDHO kurgusu olan GÖRÜNMEZ PRANGALAR yazarının yarım kalan kitabıdır. 194. Bölüm ve sonrası kurgusudur. Bir şans verin derim :))

"KIRIŞIK" adlı bu öykümde, 2020`li yıllar itibariyle gençleşme ve uzun ömürlü olma merakının ne kadar dehşet verici boyutlara ulaştığını göstermek istedim.

O, bir cana umut olmaya ant içmişti. Beyaz önlüğünün ardında, yorgun ama vazgeçmeyen bir kalp vardı. Hastalarına şifa, ailesine sığınak, sevdiklerine omuz olan bir kadın: Dr. Umay Ömür Gökdeniz. O, gözünü kırpmadan ölüme yürümeye yemin etmişti. Savaşın gölgesinde, karanlığın ortasında bile dik durmayı bilen bir askerdi. Vatanına kalkan, düşmana korku, sevdiklerine huzur olmuş bir adam: Barlas Tuna Denizhan. Biri yaşatmak için savaştı, diğeri yaşanacak bir dünya kurmak için. Biri ölümün sınırında görev yaptı, diğeri yaşamın kıyısında umut verdi. Biri keskin bir kılıç, diğeri merhem gibi bir dokunuştu. Farklı yollarda yürüdüler... Zaman, onları ayırdı. Ama kader, yıllar sonra aynı noktada yeniden buluşturdu. Peki bu defa birbirlerinin yarım kalan hikâyesini tamamlayabilecekler mi? Haydi, birlikte keşfedelim... ••• ♡ ALINTI ♡ "Yıllar geçti... `Ne kadar uzun yaşamışsın` dediler. Ama kimse anlamadı... Ben sadece seni bekleyerek yaşadım." Bu sözlerimle gözleri gözlerime kenetlendi. Ne geçmiş kaldı aramızda, ne kırgınlık. Sadece o anın sessizliği ve gözlerindeki derinlik... Usulca, neredeyse bir fısıltıyla sordu: "Gerçekten... o kadar uzun mu bekledin beni?" Gülümsedim. Başımı hafifçe eğdim. Ve yanıtım, yüreğimden olduğu gibi çıktı: "Zamanı bile unuttum beklerken." Birden yanaklarına ince bir kızarıklık yayıldı. Saklayamadığı mahcubiyetini, bakışlarının içine gizledi. O an anladım... Beklemek zordu, ama ona kavuşmak her şeye değmişti. TÜM HAKLARI BANA AİTTİR. KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİMM 🖤