Güvenmek, sevmek ve hayatta kalmak arasında ince bir çizgi var. Sen bu inci çizgide hiçbir şeyi tutturamamışsın, zavallı kız. Kaderinin acı vebali seni bir urgan gibi boynundan dolamış. Zavallı kız, pes etmek yok. Sen güçlü bir kız olacaksın. Altındaki tabure itilmişti, ama ölmek yoktu... Sen ölmeye bile layık değilsin, zavallı kız, sen sadece acı çekmeye layıksın. Çırpınmanın bir anlamı yoktu bazen, ne kadar çırpınırsan çırpın o urgan boynundan geçtiğinde kurtuluşun olmazdı. Kurtuluşun bile yok, zavallı kız. Duygusuzluğu tadıyordun, zavallı kız; öfke yok, acı yok, üzüntü yok. Bir duyguyu bile haketmiyorsun, zavallı kız. Sen, sana hitab edilmesini bile haketmiyorsun.