Havaalanına ayak bastığımda, içimde bir şeyler vardı. Ne kadar soğuk, ne kadar farklı bir dünyaya adım attığımı hissettim. İstanbul’a gelen her Fransız öğrenci gibi, ben de buraya alışabileceğimi düşünmüştüm, ama ne kadar zor olacağını tahmin edemedim. Hava, hiç de Paris gibi değildi. Burası çok kalabalıktı, gürültülü ve boğucu. İnsanlar bir orman gibi, birbirine sürtünerek hareket ediyordu. “C`est étrange…” (Garip…) diye mırıldandım, kendi kendime

*Ekip içi mizahlar bulunmaktadır* *Küfür ve Operasyon sahneleri içerir*

Birbirlerinden haberleri olmayan, iki farklı hayatta yaşayan bir prens ve bir de prenses varmış. Prens her zaman önüne sunulan imkanları akıllıca kullanır, hayatına doyasıya yaşamayı severmiş. Ancak prens kurallarını kendi yazmayı tercih eder ve sınırlara her zaman karşı olan biridir. Ailesinin üst düzey bir konumda olması bazen onun için ağır gelmektedir. Bu yüzden o çok zor bir karakterdir. Prenses ise kendi bağımsızlığını kazanmak için bulunduğu konuma isyan bayraklarını ve hayatta tek başına mücadele savaşına kendini adamıştır. Sade bir hayat, istediğini istediği zaman yapabilmek onun için altın bir tahtın üzerinde oturmaktan çok daha iyiydi. Prens ve Prenses bir balo gecesine kadar birbirlerini görmemişlerdi. Tanrı istiyordu onları ama onların kalpleri birbirlerine hazır mıydı? Daha doğru her peri masalındaki Prens ve prenses gibi sonsuza dek mutlu yaşayabilirler miydi?