⚠️Kitap cinsellik ve şiddet öğeleri içermektedir! Başını biraz kaldırıp karısının alnına uzun bir öpücük kondurdu ve gözlerini görecek kadar geri çekildi. İlk aşkıydı Eftalya onun ve son aşkı... Gençken sürekli gittiği ve alışkanlık haline getirdiği bir mahalle restoranında okul harçlığını çıkarmak için çalışırken görmüştü onu. Masum yüzü, yaşadığı acılara rağmen insanların içini ısıtan gülümsemesi, duru güzelliği, temiz, saf kalbine, kısacası her şeyine aşık olmuştu onun. Çok geçmeden de karısı yaptı Eftalyayı. Sonra yaralarını öğrendi, acılarını, geçmişini... Öğrendiği gün yemin etti kendine eğer bir daha meleğinin kılına zarar gelecek olursa ne kendini affedecekti ne de o adamı sağ bırakacaktı... Aras, elini Eftalya`nın yanağından arkaya kaydırdı ve kumral, ipeksi saçlarını geriye itti. Uzanıp, kulağıyla çenesinin birleştiği noktaya bir öpücük kondurdu. Nefesini tenine çarparken yanağını öptü ve dudaklarının önüne geldiğinde durdu. "Seveceğim seni Eftalya, adını unutturana kadar seveceğim."

Gece sessizdi ama içimde bir fırtına kopuyordu. Gözlerimi açtım, ama etraf karanlıktı. Yavaşça doğruldum, kalbim deli gibi atıyordu. O anda gördüm; arkamda küçük bir çocuk duruyordu. Yüzü görünmüyordu, karanlığın içinde kayboluyordu ama varlığı her şeyi ele geçiriyordu. Her adımıyla odanın içinde bir soğukluk yayıldı. Sesini duyamıyordum ama bakışları bedenime işliyordu. Koşmak istedim, kaçmak ama bacaklarım donmuş gibiydi. Çığlık atmak istedim, sesim boğazımda düğümlendi. Çocuk bir adım attı ve ben… hiçbir yere gidemediğimi anladım. Karanlık içinde tek bir gerçek vardı: Yanımda olmasını istemediğim biri vardı. Ve ben, korku içinde uyanmayı bekledim

Emir Öztürk🫶🏼Asena Akkurt