Bu kurgu benim ilk kurgum iyi olmayabilir. Askeri gercek ailem kurgusu olucaktirr. Oy vermeyi unutmazsanız sevinirim.

"Söylemen gereken şey için sonsuza dek vaktin yok ... " Dedim ve ellerini tutum sıkıca "Seni seviyorum ülgen mavi , ve seninde beni sevdiğimden eminim " dedim . Ellerimizde olan bakışını kaldırıp gözlerindeki ışıltıyı gördüm ama aniden gözlerini kapatıp ellerini çekti bir hırçınla "Hayır Gökalp... sevmiyorum" dedi hala kapalı olan gözlerle , gozunden akan yaş ile hızlıca arkasını döndüğünde "Ama ülgen -" "Gokalp hayır , seni sevmiyorum !" Dedi ve hızla çekip gitti .. Oysa herkes öldürür sevdiğini Kulak verin bu dediklerime Kimi bir bakışıyla yapar bunu Kimi dalkavukca sözlerle . Demiş şair oysa...

Asi,acımasız , sert bı tim bu tim kızlardan oluşan ve özel bı tim yeni bı şehre tahin oluyor birbirlerine aile olan bu timin komutanı bu yeni şehirde gerçek ailesini buluyuyor (Bu kitap benim ilk kitabım lütfen desteklerinizi esirgemeyin yanlışlarımi mutlaka yorumlarda belirtin)