Defne`nin planı basitti: Hukuk oku, başarılı ol, asla hata yapma. Ama hayatına giren Rüzgar`ın iki farklı yüzü vardı: Gündüzleri kusursuz bir avukat, geceleri ise yeraltı dünyasının serseri lideri. Defne, Rüzgar`ın tehlikeli sırrının ortasında kalırken, kendini sorgulamaya başlar: Gerçeklik nerede bitiyor, tutku nerede başlıyor? Ve kendi hayatında ne kadar süre sahte kalabilirsin? Kontrol ve kaosun çarpıştığı yerde, tek bir kural vardır: Yakalanma.

Bazı genetikçilerin yasadışı deneyler için insanların kullanıldığı bir hastanede yaşayan genç bir kızın hayatı anlatıyor hatalarım varsa üzgünüm.

Yanlışlıkla düşmanın gemisine binmek mi? Karanlık ve bir o kadar maceralı bir dünyaya adım atmak.Yasa dışı yollarla silah ticareti yapan bir örgütün ardında açığa çıkacak gerçekler.İşte tam orada bir adam...Göründüğü gibi mi yoksa daha mı karmaşık?Geçmişten gelen izler ve kayıp yolların arayışı içinde soluksuz bir dünya.Dost sandıkların düşmanların,işbirlikleri,planlar ve dahası... Aşk bunların arasında yeşerebilir miydi? Yoksa kaderin onlara karşı planladığı başka bir oyun mu vardı?

Adaletin ve insan haklarının sınıfsal olduğu bir ülkede köle olarak kullanılması için yanından alınan kardeşini kurtarmak adına bütün ülkeye baş kaldırmaktan korkacak mıydı? Ama onun istediği bir baş kaldırıdan fazlasıydı. Temelini attığı planları uygulaması için önündeki tek sınır artık o kadındı. Hayatından vazgeçemeyeceği kadar değerli olmuş bu kadın neden bir anda ortaya çıkmıştı ki? Kurtarması gereken bir halkı ve en önemlisi tek ailesi olan kardeşi varken neden kendisine bir zayıflık seçmişti? Ya kendisine gelmeliydi, ya da en başında ülkesi ve daha sonra tüm dünyayı tehdit eden bu gücün esiri olmalıydı. Ona koruma dediler, oysa onun adı Vairys`dı. Onun adı umuttu, onun adı halktı. Bu adam esir olamazdı, olamayacak kadar umuttu. İşte bu yüzden yapacaktı. Bu ülkenin kalıplaşmış düzenine neden olan herkesi farklı kalıplara koyarak yok edecek, kalıplaşmış zihinleri, kapana kısılmış fikirleri özgürleştirecekti. ••• Küllerin arasında, Vairys’in yanan gözleri gökyüzüne bakıyordu. İçinde karşısındaki alevler gibi yükselen ateşi sözlerine yansıttı. "Bir daha asla kimseyi kaybetmeyeceğim." ••• Nice Vairys`lar doğmuştu, hepsinin tek ortak noktasıysa ölümsüz olmalarıydı. Çünkü kötülerin dokunamayacağı tek şey fikirlerdi. Fikirler dokunulmaz ve ölümsüzdü. °°°