Devrim Özden, hayatı zorluklarla geçen 22 yaşında, üniversite mezunu genç bir kızdır. Yaşadıklarını anlatıp huzur bulduğu tek dostunu, Hülya`sını kaybetmek onu yaşadıklarından daha da büyük acılara boğarken içine sığdıramadıklarını yazmaya başlar kullanılmadığını sandığı o hatta. Ailesinin izni üzerine ölen arkadaşının hattı satılmıştır. Satılan hattın yeni sahibi Savcı Alparslan Demirel, aldığı mesajlara cevap yazmaz. Kim olduğunu bilmediği ama yazarken içinin rahatladığını söyleyen o kızın elinden bunu almak istemez ve mesajları gizliden okur. Mesajlar bir gün gelmeyi bırakınca dayanamaz bu sefer de o cevap yazmaya başlar. Olaylar da, işte tam bu noktadan sonra başlar. Onların aşkı önce bir mesajla başladı. Anlaşmalı evlilikle devam eden bu yolculuk, zamanla iki yaralı kalbin birbirine yaslanarak tek bir yürek haline gelmesiyle devam etti. Başta yabancıydılar birbirlerine; kurallar, mesafeler ve duvarlar vardı aralarında. Ama kalbin dili susmazdı. Gözlerden dökülen her bakışta, sessizce büyüyen bir sevda filizlendi. Ve şimdi... bir zamanlar sadece bir mesajla başlayan o hikâye, iki yabancıdan bir yuva kuran, kalpten kalbe akan bir sevdaya dönüştü.

Hayatınızın en kötü anında, size iyi gelen sadece tek bir kişi düşünün. Yanınızda olmadan yanınızdaymış gibi hissettiren sadece biri. Bende tam olarak böyle olmuştu. Yaralı ve yalnız kalbimin tükendiği anda girmişti hayatıma. iki yaralı kalp sonunda tanışmıştı. Ben onu yaralı kalbiyle sevmiştim. peki ya, umutsuzluğa umut olabilir miydim? Onu kaybetmeye dayanabilir miydim? Ona seni seviyorum diyebilir miydim? Aşk güzeldi, sevmek güzeldi, ama zor olan birşey vardı. sevdiğini yaralarıyla sevmekti...