"Dikişlerinde sorun yok." Ulaş yarasına baktı. Leyla sırıtıp makasla gazlı bezi tuttu. "Korkmuyor musun? " Ulaş kafa salladı "Neden korkayım?" "Ne bileyim sizin tim iğne görünce ayılıp bayılıyor da." Ulaş hafif sırıttı "O da bizimkilerin ayıbı."

"Sayın seyirciler bugün haber konumuz ne yazık ki yayılmak üzere olan salgın. Herkesi tedirgin eden bu salgının adı kelebek, insan vücuduna girdiği an tamamen kontrol bu virüstedir. Endişe etmeyiniz sadece kısa bir süreliğine evden dışarı çıkmayınız. Sağlık bakanlığımız ve çalışanlarımız bu konu hakkında çalışıyorlardır."

--- Önsöz Ben Wiusa. Beni unuttular. Öyle sandılar. Bir zamanlar ateşle mühürlenmiş bir lanettim— şimdi ise gölgelerin içinden yürüyen, Gümüş Diş’in yegâne taşıyıcısıyım. Dost dediklerim ilk ihanetti. Ustam büyümü mühürledi. Kanımdan doğanlar sırtını döndü. Ama kılıcım sessiz kalmadı. Ve hiçbir mühür… sonsuza dek dayanmaz. Ay ışığı benim yeminimdir. Her adımımda sırlar uyanır, kadim yaratıklar gözlerini açar. Beni arayanlar ya cevap buldu… ya da kayboldu. Çünkü bu yolun sonunda sadece biri kalacak. Ve o… ben olacağım...

espri yaptım ;)