Şarjörü doldurup atış kulaklığımı taktım. Karşımdaki hedefin kırmızı alanını delik deşik ederken rahatladığımı hissediyordum. Şarjördeki mermi bittiğinde atış kulaklığımı enseme indirip masanın üzerindeki mermilere uzandım. O sırada kulağıma dolan tok postal sesleri bana kimin geldiğini müjdeliyordu. Bir adamı yürüyüşünden tanıyor olmak garipti. Üsteğmen hala yanıma gelmemişti, merakla başımı geriye çevirdim. Arkamdaki masaya yaslanmış anlamlandıramadığım bakışlarla beni izliyordu. Bir eli yaslandığı masada, diğer eli de palaskasındaydı. Genelde omzuna asmaktan hoşlanmadığı bordo beresi ise tıpkı benimki gibi omzundaydı. Başımla kısa bir selam verip önüme döndüm. Tekrar pozisyon alıp hedefime odaklandım. Ben atış yaparken üsteğmen de yanımdaki alana girip atışa başlamıştı. Kavga eder gibiydik o an, kurşun seslerimiz ise sustuğumuz kelimelerimizi ifade ediyordu. İkimizin de kurşunları bitmişti, bakışlarımız birbirini bulduğunda yine o gizemli karaları karşıladı beni. Ben savaşmaya devam etmek ister gibi mermilere uzattım elimi, ama susmayı da beceremedim işte. ``Yurdunuzu arıyor gibisiniz üsteğmenim, gözleriniz sürekli bir arayışta sanki.`` Ona bir cevap hakkı tanımadan atış yapmaya başladım, silahımın tetiğine basmaya devam ederken yanımdaki adamın da pür dikkat beni izlediğini biliyordum. Son mermime de veda etmiştim. Başımı çevirdiğimde yine o bakışlara mahkum edildim. Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi sonlandırıp yanıma geldi, elini uzatıp atış kulaklığımı çıkardı. Aramızdaki tek engel o kulaklıkmış gibi biraz daha yaklaştı bana, gözlerime daha yakından baktı. ``Belki de yurdumu bulduğum için sürekli gözlerine bakıyorumdur teğmenim.`` Bordoya boyanırken aşka karışan iki yürekli askerin hikâyesi...

Nil ailesinin öz ailesi olmadığını önceden hissediyordu daha sonrada ailesi bu gerçeği ona söylediler. Her zaman hissetmek ve bilmek yeterli mi? Kızımızın gerçek ailesi ortaya çıkar olabilir, kızımız gerçek ailesini bulur olabilir, ailesi kızımızı sevmez olabilir, ailesi kızımızı sever olabilir, kızımız birine aşık olabilir, kızımızın gücü olabilir, kızımızın düşmanı olabilir, kızımızın dostu olabilir... Bu Nil`in daha sonrasının hikayesi. ************************************************************************** Merhaba bu benim ilk kitabım o yüzden benim için heyecanlı bir süreç inşallah beğenirsiniz. Bir kusurum olursa af ola. Nil`in macerasına hazır mısınız?

"Bazı savaşlar, kurşunlarla değil, kalple kazanılır." İç disiplin mi, kalp mi? Komutan emirleri mi, yoksa göz temasıyla söylenen suskun cümleler mi daha güçlüdür? Ateş Hattında, görevle aşkın çarpıştığı, duyguların sessizlikte konuştuğu, güçlü bir kadının iç çatışmalarıyla örülü sarsıcı bir hikâye.