Bir suç işlendiğinde, hikâye biter mi? Yoksa asıl hikâye, geride kalanlarda mı başlar? Raskolnikov sustuğunda, Sonya konuşmaya başlar. Bu roman, suçun ardından kalan sessizliği, vicdanın yükünü ve bir kadının iç dünyasında büyüyen karanlığı anlatıyor. Sonya, başkalarının günahlarıyla sınanan, kendi inancıyla ayakta kalmaya çalışan genç bir kadındır. Onun mücadelesi bir mahkeme salonunda değil; gecenin sessizliğinde, düşüncelerin arasında ve kalbin en kırılgan yerinde yaşanır. Raskolnikov’un gölgesi Sonya’nın peşini bırakmaz. Her adımda, her nefeste, her duada… Bu hikâye; Suçtan sonra kalan vicdanı, Kefaretin gerçekten mümkün olup olmadığını, Bir insanın başkasının günahıyla ne kadar yaşayabileceğini sorgular. Raskolnikov’un Gölgesi: Sonya, klasik bir hikâyenin devamı değil; o hikâyenin ardından gelen iç hesaplaşmanın romanıdır. Bazı suçlar affedilir. Ama bazı gölgeler, asla kaybolmaz.

İSYAN`da işler değişir ve labirent düzeni bozulursa ne olur? A grubu deneklerin gönderildiği labirente gönderecek başka A grubu denek kalmadığı için isyan son çareyi B grubu deneklerde bulursa ne olur? Ya da küçük bir kızın intikam hırsının kendini A grubu bir denk haline getirdiğini, labirente soktuğunu ve arkadaşlarına ihanet ettiğini söylesem. Ama hikayemizin kahramanı o değil. Bu kızın kim olduğunu tahmin etmişsinizdir. B7 ve B4 deneklerinin A labirentine düşüşünü okuyacağınız bu kitap çoğundan farklı olacak. B4 size bir yerden tanıdık geliyor olabilir. Bu kitapta ana karakterimiz koşucu değil, en zeki de değil, elinden her iş gelir diyebileceğimiz biri olduğunu söyleyebiliriz ama. Her şey değişecek. Denek B7 İSYAN`ın tahmin ettiğinden çok daha fazlası. Peki Denek B7`yi bu kadar özel kılan neydi?