Bir rakam… sadece bir rakam hatası. Ama o yanlışlık, bir kadının parmak uçlarından dökülen numaralarla, hiç tanımadığı bir erkeğin dünyasına açılan kapı oldu. Başlangıçta basit bir tesadüf gibi görünse de, sözcükler ateşe dönüştü, her cümlenin ardında gizlenen arzular giderek açığa çıkmaya başladı. Kim olduklarını bilmeden, yalnızca kelimelerle birbirlerinin derisine dokundular; her mesajda biraz daha soyundular, bedenlerinden önce ruhlarını çıplak bıraktılar. “Teni Tenimde”, bir yanlış numaranın karanlıkta filizlenen tutkusunu anlatıyor. Bazen en büyük ihtiraslar, en beklenmedik anlarda ve en yanlış sandığımız insanlarla başlar. Ve o an geldiğinde, geriye sadece tek bir soru kalır: Yanlışlık mıydı, yoksa kaderin en tehlikeli oyunu mu?

Önsöz Bazı hikâyeler gözlerle başlar, bazılarıysa bir tenin nefesiyle. Bu hikâye... ikisini de aynı anda yakar. Tutku’nun ve Aşkın Yolu, sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, derin arzuların, fısıldanan isteklerin ve sınırları zorlayan bir bedenin uyanış öyküsü. Her sayfa bir dokunuş gibi, her kelime bir öpücük gibi, her cümle bir iç çekiş kadar gerçek. İki insanın birbirine yavaşça yaklaşırken hem ruhlarını hem bedenlerini keşfedişine tanıklık edeceksin. Utangaç bakışlar yerini açlığa, masum temaslar yerini ateşe bırakırken, tutkular sözcüklerin arasından taşacak. Bazı geceler yalnız olmayacak; bu satırlar, okurken teninde dolaşacak. Bu kitap senin elinde yanacak. Hazırsan, sayfaları çevirmeye başla. Çünkü bazı yollar sadece yürünmez. Bazı yollar yaşanır, hissedilir… ve en derininden dokunur.

Bazı bakışlar vardır, içinize işler. Bir an, sadece bir saniye sürer ama ömrünüze kazınır. O gün, göz göze geldiğimizde zaman durmuştu. Kalbim, daha önce hiç duymadığı bir ritimle atmıştı. Ama o ritim, yanlış çalıyordu. Çünkü o, abimin arkadaşıydı. Çocukken saçımı okşayan, bana "küçük kız" diyen bir adamdı. Şimdi ise gözlerimin içine bambaşka bir anlamla bakan bir adam… Toprak. Bu, bir hata mıydı? Yoksa aşk, her zaman yanlış yerde mi başlardı? Ben Defne. Hayatımda ilk defa kalbime kulak verdim. Ama bazen kalbin sesi, en sessiz yıkımı başlatırmış.