Bazen en derin sessizlik, bir sesin yankısından doğar. Elif, bir sabah eksik uyanır. O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Kaybettiğiyle konuşamadığı her gecede, susturamadığı bir ses kulağına fısıldar: Gerçek, sandığından çok daha yakındadır. Rüyaların ardına gizlenen sırlar, ihanetin gölgesinde yankılanırken; Elif neye inanacağına, kimden kaçacağına ve en çok da kendisinden nasıl saklanacağına karar vermek zorundadır. Bir genç kadının hayalle gerçek, yasla umut, sevgiyle yıkım arasında savruluşu... Ve sonunda gelen o tek cümlelik fark ediş: "Bazen en karanlık rüya, en aydınlık gerçeğe açılır."