`Kimseye fısıldayamadıklarım İçimde haykırdıklarım` Günlük yazmayı ne zaman mı bıraktık; huzurlu olduğunu sandığımız bir akşam yemeğinden sonra, kendimiz olabildiğimiz tek yerin ortaya sere serpe dökülüp hissettiğimiz hiçbir şeyin dikkate alınmayacağına emin olana kadar dillere malzeme edildiği gün. İçimizden geçenin bilinmesinden korkuyoruz, öyle korkuyoruz ki bir başkası görür ihtimaliyle yazdıklarımızı yırtıp atıyoruz. Evet başkası göremiyor olabilir belki; ama biz de hislerimizi bir daha okuma,, okurken mutlu olma, üzülme, sinirlenme lüksünü sonsuza kadar kaybediyoruz. Bu benim günlüğüm. Okunmasından korktuğum günlere inat herkes okuyabilsin diye tüm çıplaklığıyla yazıyorum. Çalınmış hayatıma hoş geldiniz. "Günlüğünün okunmasından korkanlara ithafen" *canyez pinterest/yt music/spotify: | benden hayatımı çaldılar | - canyez

Masum bir çocuk babasının yaptıklarıyla hayatı boyunca suçlanan ve cezalandırılan halk arasın da ona hep kötü gözle bakılan olanlardan onu sorumlu tutulması küçük çocuğu kötü yollara gitmesini sağlayıp onu hiç istemediği bir kişiye dönüştürmüştür fakat içinde ki sevgi ve merhamet onu kötü biri olmasına izin vermedi bir yanı kötü diğer yanı iyi olan bu çocuk hiç hak etmediği bir hayatı yaşamak zorunda kaldı yaşadıkları kalbini her geçen gün yavaş yavaş öldürürken o hep hayata gülmeyi seçti " Katilin oğlu " damgası onu bir türlü bırakmıyor ve babası gibi denizci oluyor... Kaptan olup denizlere açılıyor

-Beyin ölünce yedi dakika boyunca en güzel anıları hatırlarmış işte sende benim o son yedi dakikamsın gece.... Telif hakkı -kitabımın hiç bir yerde yayınlanmasını istemiyorum (kitabı tamamen bitirip açıklama yapana dek) -kitap (gece ateşleri)bizzat benim tarafımdan yazılmıştır. -her türlü eleştiriye açıgım ama saygı çerçevesinde. Bilgilendirme 1 -kitabın taslağını yazmaya 4 Aralık çarşamba 2024 tarihinde başladım.

Neden diye sorma ! Her şeyin bir sebebi vardır mutlaka. Zamana bırak ve gör

Gerçek olan bir o kadar da ilginç aşk hikayesi .

Hayatım bir kitap olsaydı ilk cümlem ne olurdu? Biraz uyku insanı dinçleştirir ama çok kaçırdığında asalak gibi olursun uyanınca. Bu da benim rüyam. Uzadıkça tehlikeli hale gelen ama bölmeye kıyamadığım. Doğru zaman diye bir şey var mı gerçekten?