Meczup hatun ile dağ ayısının hikâyesine hoş geldiniz... Hayalini kurduğun Uzak Doğu turuna uçuyorken, bir anda uçağın düşmeye başlasa… Tam “öldüm” derken gözlerini hiç tanımadığın bir yerde açsan "üstelik burası senin yüzyılına bile ait olmasa" ne hissederdin? Mihri, geçirdiği bir kazanın ardından bambaşka bir zamanın ve dünyanın tam ortasına düşer. Başta her şeyin bir şaka ya da film seti olduğuna inansa da, gerçekler kan damlalarıyla yüzüne çarpacaktır.

"Sen beyazsın" dedi elinin tersiyle yüzümü okşarken. "Ben ise siyahım. Senin beyazlığında ben leke olurum ancak." dedi kendine kızan bir ses tonuyla. "Senin kalbin hayatın koca bir beyaz ama benim hayatım hep karanlık" Onu dinlerken dolan gözlerime engel olamadım. Kalbim birkaç parçaya bölünüyordu sanki. "Sen adın gibi güneşsin ben ise ay. Biz hiç ortak bir noktada denk gelmeyiz, gelemeyiz sevgilim" parmakları akan gözyaşlarımın üzerinde gezdi. "Ne sen sandığın kadar siyahsın ne de ben beyazım." diye fısıldadım sessizce. Gözyaşlarım artık durmadan akıyordu. "Ben beyaz olacak kadar iyi değilim ama siyah olacak kadar kötüleşmedi de kalbim.Ben arafta kalan griyim." bu sefer benim ellerim onun kemikli yüzünü kavradı. "Sende onlar kadar kötü değilsin canımın en neşeli yanı. Sen, siyah olamazsın, olmamalısın." Dudaklarım titredi, ellerim titredi, bedenim onu kaybetme korkusuyla titredi. Her zaman yaptığım gibi yine ona tutundum. Kollarım ondan destek alırken beklemediği bir şey yaptım ve onu öptüm... Onun aklında düşündüğü siyah ve beyaz o izbe depoda birbirine karıştı ve benim aklımdaki griyi oluşturdu. O ve ben bir olduk ve bizi oluşturduk...

"Bana kim napabilir? Senden başka kim benim canımı yakabilir. Ben artık canım yansın istemiyorum. İster buna bencillik de ister başka birşey. Ben artık seni sevmek istemiyorum." Aynı yere ard arda kaç gözyaşı sığdırdı her damlayı saydım. Bize bunu yapana lanet ettim. "Git." Dedi ellerini ellerimden çekerek. Bunu beklemiyor muydum zaten. İstediğim bu değil miydi. Peki bedenim bir külçe gibi ağırlaşmışken neden tek bir adım dahi atamıyordum. Içim neden üşüyordu. Neden titriyordum. "Git." Dedi tekrar yüzünü duvara çevirerek.