Cinayet üzerine birleşti kaderleri. Cinayeti çözümlerken her ilerleyişleri tehlikeydi, aynı onlar gibi. Korkusuzlardı...Gözlerindeki parıltılar, içlerinde oluşan yangını apaçık belli ediyordu. Bu cinayet onlar için sadece bir olay değil, bir meydan okumaydı. Buldukları küçük detaylar gerçekliğe yaklaştırırken, ölüm adım adım yaklaşıyordu. Hazin bir son yaklaşıyor olabilirdi. Son yaklaşıyor, hissediyorlardı. Oyuncular belliydi, senaryo netti. En azından onlar öyle sanıyordu. Ancak sahne arkasında çok daha büyük bir oyun oynanıyordu. Perde açılmadan, maskeler düşmeden oynanması gereken son bir oyun kalmıştı. Ya da onlar öyle zannediyorlardı. Film perdesi yeni aralanıyordu ve onlar haberdar değildi. Her şey şimdi başlıyor. Ve bu oyunun kuralları, hiçbiri tarafından bilinmiyordu...