Lâl, liseye başladığı ilk yılında, ailesi ile birlikte yeni bir şehre taşındı. Her şey yabancıydı: okul, insanlar, sokaklar... Bir kez daha kendini tanıtmaya, insanlara kendini göstermeye çalışıyordu. Ama konuşamıyordu. Sessizdi kelimeler, duyguları ona hiç kolay gelmemişti. Ve bu yüzden kimse onu anlamıyor, anlamak da istemiyordu. Lâl, dışlanan taraf olmaktan yorulmuştu, ama bir kez daha aynı döngüye hapsolmuş gibiydi. Yeni okulunda, yeni hayatında, bir yerlerde bir arkadaş, bir yer bulabilecek miydi? Belki de Lâl`i bu yalnız dünyasından sadece gerçek aşk kurtabilirdi? “Gözlerin konuştu, dünya duymadı; sen yine de susarak büyüdün.”