"Ve..." dedi kısa bir duraksamadan sonra, "Rüzgar abi deme bir daha." Gülümseyip başımı yana eğdim. "Tamam, Rüzgar abiiim," dedim özellikle uzatarak. Rüzgar ellerini direksiyona vurdu, gülmemek için dudaklarını ısırdı. "Bir gün o `abi`yi pişman olacağın şekilde söyleteceğim," dedi. "Hii, terbiyesiz!" diyerek çıkıştım. Ama bundan zevk almış gibi sırıtıyordu hâlâ. ‐‐‐

Toprak`ın Çiçeği