Okullarındaki çalıştaya katılan o 5 genç üye oldukları bu etkinlikte doya doya eğlenmeyi, kardeşliği, sevgiyi öğreneceklerinin farkında değillerdir.

"Ben iyiyim Defne, korkma güzelim." Lise zamanı sevdiği çocuğa gizlice yazan kız ve zamanla gelişenler. Bir lise kurgusudur. Mizah ve bad(!)boyluk içerir. Küfür, nude vb. Olabilir dikkate alıp okuyun.

merhaba öncelikle Ders başında aşk, 🤍 kitabımız erkek gurubu ve kız gurubunun düşmanlığından bahsediyor. kız karakterlerimiz olanlar yağmur, Nazlı. melisa ve aydan yaşadıkları şehirde bir deprem meydana gelmiştir ve bunun üzerine okulların hepsi köntrol edilmiştir ve kızların eski okulunda hasarlar tespit edilmesiyle okulları kapatılmıştır. Ve kızlar ailelerinin zoruyla ÖZEL AVCI KOLEJE gitmek zorunda kalmışlardır. kızlar ortama alışmaya başlarken işler istedikleri gibi gitmez çünkü yan okullarında olan Popüler ve zorbalar olarak bilinen yazgı, buğra, ayaz, rüzgar ve çağatay kişileriyle aralarında ki iletişim gün geçtikçe kötüye gitmektedir ve birbirlerine düşman olurlar Okula yeni gelen sudem ise ortama alışmaya çalışacak ama kızlar tabiki kötü davranacak ama sonra aralarındaki bağ kardeş gibi oluşur ve sudem de aralarına katılır ve bunun üzerine oda erkekler le düşman olurlar... ama herşeyin bir bedeli vardır buda her iki okulda geçerli şekilde tek ve önemli kural asla aşık olunmayacak yada sevgilide bunu nasıl alacakları belli değil Hadi sizinde bekliyorum kitaba okumaya başla seviliyorsunuz KÜFÜR İÇERİKLİ!

0556****Bence sesi kısmalısın herkes seni dinliyor Lavin:Pardon da sanane acaba seni neden ilgilendiriyor 0556****Hemde bal gibi ilgilendiriyor çilli

Eflal ağlarken diz çöktüğü yerden onu kaldırdı Karan. Gözyaşları, yüzünden süzülürken Karan, baş parmağıyla onun göz yaşını sildi ve nazikçe gözlerinden öptü. "Döktüğün her bir gözyaşı için dünyayı yakarım," dedi. "Ama ne hissetmem gerekiyor bilmiyorum; seni nasıl sevmem gerektiğini de bilmiyorum, Eflal." Karan, alnını Eflal`in alnına yaslarken, içindeki karmaşık duygularıyla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu. Eflal, fısıldayan sesiyle, "İzin ver, seni sarayım Karan, seni sarıp sarmalayayım..." dedi. Karan çaresizce Eflal`in ela gözlerine bakarken, derin bir nefes aldı. "Bana sevmeyi öğret," dedi, tüm benliğiyle... O an, karanlığın ve belirsizliğin arasında bir ışık belirdi; belki de sevgi, öğrenilecek bir şeydi...